«Με τον ένα προπονητή (Γιάννης Αθανασόπουλος) δε μιλάω με δική του πρωτοβουλία, κι αυτό μάλλον είναι καλό, ενώ με τον άλλο κάπως υποφέρονται οι σχέσεις μου. Λέω και μια καλημέρα μαζί του (Χρήστος Σιδηρόπουλος). Οσον αφορά τον προπονητή μου (Παναγιώτης Καλαϊτζίδης) δεν ήρθε καν στους αγώνες. Και πώς να πήγαινε στα Ανω Λιόσια από τη στιγμή που δεν είναι διαπιστευμένος! Δεν είχα για τους αγώνες ούτε παρτενέρ για ζέσταμα. Ευτυχώς πριν από τα προκριματικά βρήκα μια αθλήτρια από την Αυστρία που είχε έρθει μόνη της και κάναμε ζέσταμα παρέα. Στον ημιτελικό, και στο μικρό τελικό όμως δεν είχα παρτενέρ και έκανα μόνη μου ζέσταμα. Τόσο καλά είναι τα πράγματα στην ελληνική πάλη» (η Σταυρούλα Ζυγούρη στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Οπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις μένει κανείς με την εντύπωση ότι ζούμε σε δύο ή και περισσότερες Ελλάδες. Η Ελλάδα της Αττικής και η υπόλοιπη που πλέον μοιάζει με άλλη χώρα. Η Ελλάδα της πυρομανούς Γιάννας Αγγελοπούλου, η Ελλάδα της χλιδής, του νεοπλουτισμού και της ανόητης και κακόγουστης επίδειξης και η άλλη Ελλάδα με τις απλές ανάγκες και τις απέριττες χαρές. Η Ελλάδα των παραγόντων, των προπονητών, των συμφερόντων και της ίντριγκας, η Ελλάδα της ντόπας και της απάτης και η Ελλάδα που θέλει, έχει ανάγκη και περιμένει ήρωες και πρωτοπόρους, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε όλους τους τομείς» (ο Α. Καρκαγιάννης στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«"Θα μας βρουν σκληρά απέναντί τους" προειδοποιεί ο Γ. Παπανδρέου» (στο ΕΘΝΟΣ).