Του Ingram Pinn από τους «Financial Times»

Ετσι, βλέπουμε σήμερα τους «μακεδονομάχους» να ανάγουν σε εθνική προτεραιότητα την αποδοχή του ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού και την υποτέλεια για λόγους υπέρτερου εθνικού συμφέροντος.

Στην ίδια ρότα,η δυστυχία των πολλών καλείται να υποταχτεί στην εθνική προτεραιότητα της «ήπιας λιτότητας».

Την οποία όμως «ήπια λιτότητα» οφείλουμε να μη τη θυμούμαστε και πολύ καθότι νέος εθνικός κίνδυνος στη γωνία: Ο υπέρτατος θεσμός χηρεύει και η καζάνα της εθνικής συναίνεσης δεν έχει βγάλει ακόμα αποτέλεσμα.

Σε σημείοπου από το «ποιος;» η απάντηση να αφορά πλέον το «ποια;»! Φοβερό πρόβλημα για τους θεσμούς.

Τόσο που ο ένας μετά τον άλλο οι αρθρογράφοι που κάποτε υπεραμύνονταν του ΣΥΝ κατά του ΚΚΕ, τώρα έχουν πάρει στο ψιλό και τον ΣΥΝ. Ετσι συμβαίνει πάντα με το στύψιμο...

Γιατί, κύριοι, κινδυνεύουμε να αρχίσει να ξυπνάει το πόπολο άμα βαθύνει κι άλλο ο εξευτελισμός και στα περί του κορυφαίου θεσμού, και να αρχίσει να πετάει λεμονόκουπες, αρχίζοντας από κάτι κυρίες, επίσης «θεσμικές», που ανακαλύπτουν την «ευελφάλεια» ως λύση διά πάσαν νόσον.

Νομίζετε πως είναι για γέλια όλα αυτά; Για κλάματα είναι δυστυχώς. Ακόμα καλύτερα, βέβαια, για οργή.

Καθώς τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και τα εξάστηλα μάς καλούν να ανησυχήσουμε γιατί μια σκύλα δάγκωσε το αφεντικό της. `Η κάτι τέτοιο. Νομίζετε πως έχει διαφορά μια τέτοια είδηση από την άλλη που έγινε χτες πρωτοσέλιδη, με την κυρία που ζητά το βάρος της σε χρυσάφι από τον εισαγωγέα, που την έστελνε - λέει - έγκυο γυναίκα, να συνοδεύει τον Παπανδρέου στη Θράκη!

Παραδεχτείτε το: Εχετε μια φαγούρα για όλα αυτά.

Αν σας θυμίζεικάτι το σκίτσο, είναι η μετάλλαξη από το «η Αμερική σε χρειάζεται» του προηγούμενου σφαγείου, στο «χρειάζεσαι την Αμερική» για το σημερινό σφαγείο.