Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση της ΝΔ «βρίσκονται σε πόλεμο». Μόνο που ο πόλεμος αυτός δεν έχει ως αντίπαλο τα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αυτό ακριβώς κρύβεται πίσω από τη γενικόλογη και παραπλανητική φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πόλεμο «με τα καθημερινά προβλήματα».

Ο Κ. Καραμανλής έχει κηρύξει τον πόλεμο με τα αποκαλούμενα «προβλήματα της καθημερινότητας» από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Ενα χρόνο μετά είναι γνωστό στους πάντες ποιοι είναι τα μεγάλα θύματα της πολεμικής αναμέτρησης: οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, η νεολαία. Ο πόλεμος της κυβέρνησης της ΝΔ έχει προσδιορισμένους με ακρίβεια «στόχους» και «μέτωπα»: εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση του 8ωρου, η ανατροπή ασφαλιστικών κεκτημένων, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας... Η κυβέρνηση έχει να επιδείξει μια σειρά «επιτεύγματα»: νέα άγρια λιτότητα, αχαλίνωτη ακρίβεια, «αθεράπευτη» ανεργία, άπλωμα της φτώχειας... Διόλου τυχαίο ότι η γαλάζια διακυβέρνηση δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα φιλολαϊκό - φιλεργατικό μέτρο.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η διαπίστωση του Κ. Καραμανλή ότι η κυβέρνηση «είναι σε πόλεμο και θα τον κερδίσουμε» μόνο ως απειλή για ολομέτωπη αναμέτρηση με τα συμφέροντα των εργαζομένων πρέπει να εκληφθεί...