Associated Press |
«Η επόμενη μέρα» χωρίς τη Σοβιετική Ενωση, τις ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές χώρες και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, είναι γεμάτη από τις βαθιές πληγές που ανοίγει η αχαλίνωτη ιμπεριαλιστική επέμβαση και ο πολυεθνικός ανταγωνισμός για το ξαναμοίρασμα των αγορών, την καθυπόταξη και προσάρτηση χωρών, ακόμη και ολόκληρων περιφερειών με τα δεσμά μιας «σύγχρονης», ωμής αποικιοκρατίας στην καρδιά της Ευρώπης, σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ολοένα μεγαλύτερος αριθμός χωρών περνά κάτω από τη στυγνή ιμπεριαλιστική εξάρτηση και υποδούλωση. Με ποικίλους τρόπους, με την παράδοση καίριων τομέων της οικονομίας στο πολυεθνικό κεφάλαιο, με τις ιδιωτικοποιήσεις, με την κατάργηση και των τελευταίων στοιχειωδών ή υποτυπωδών φραγμών στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, με την ενίσχυση της τεχνολογικής εξάρτησης, τη συγκέντρωση της σύγχρονης γνώσης και τεχνολογίας στα χέρια των πολυεθνικών.
Ο εθνικισμός, ο κοινωνικός ρατσισμός, οι θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές, ο αντισοσιαλισμός και ο αντικομμουνισμός γίνονται όπλα στα χέρια των ιμπεριαλιστών για την υποκίνηση της διχόνοιας ανάμεσα σε λαούς, τον κατακερματισμό κρατών σε μικρά, αδύναμα και υποδουλωμένα έθνη. Στην Ευρώπη εμφανίζονται με μαζικό χαρακτήρα συμπτώματα εξαθλίωσης και φτώχειας. Το χάσμα ανάμεσα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και στις υπόλοιπες βαθαίνει σημαντικά. Οι ποσότητες των πυρηνικών όπλων παραμένουν μεγάλες, οι τοπικοί πόλεμοι και οι εμφύλιες συγκρούσεις αυξάνονται. Πάνω από 100 εστίες τοπικών πολέμων και εμφύλιων αναμετρήσεων βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο. Η ηθική, πολιτιστική κρίση, η μάστιγα των ναρκωτικών και η κοινωνική εγκληματικότητα αναπτύσσονται με ταχύτατους και εξαιρετικά επικίνδυνους ρυθμούς. Βαρύ φόρο θυσιών στο βωμό των νέων αρνητικών συσχετισμών και της νέας κατάστασης πληρώνει η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι όλων των χωρών, καθώς η σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα επιτίθεται με μανία σε ό,τι είχε κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες τις περασμένες δεκαετίες.
Οι κομματικές και κρατικές ηγεσίες των χωρών αυτών προωθούν στις σημερινές συνθήκες μεταρρυθμίσεις στον τομέα κύρια της οικονομίας που επιτρέπουν την προσέλκυση και αξιοποίηση ξένου επενδυτικού καφαλαίου σε παραγωγικούς τομείς και στον τουρισμό. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές λόγω των γενικότερων συνθηκών και της φύσης τους, οδηγούν στη διαμόρφωση καπιταλιστικού τομέα που δρα ανταγωνιστικά προς τη σοσιαλιστική κοινωνική ιδιοκτησία. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδιώκουν μέσω της δράσης των κεφαλαίων τους, να επιδράσουν ιδεολογικά και πολιτικά στο εσωτερικό των χωρών αυτών.
Η αντιμετώπιση και απόκρουση των δυσκολιών και των κινδύνων που περικλείονται, στη συγκεκριμένη φάση, εξαρτάται από συγκεκριμένους παράγοντες όπως: Το επίπεδο της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης των λαών, την ορθότητα της πολιτικής των κομμουνιστικών κομμάτων, την αντοχή και μαχητικότητα μπροστά στις τεράστιες αντικειμενικές δυσκολίες. Η επιτυχής έκβαση της προσπάθειας αυτής θα εξαρτηθεί και από τις διεθνείς εξελίξεις, την άνοδο της δράσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, τη βελτίωση και αλλαγή του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων προς όφελος των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των δυνάμεων που παλεύουν για τη νίκη του σοσιαλισμού. Οι κομμουνιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, τα αντιιμπεριαλιστικά και φιλειρηνικά κινήματα έχουν την υποχρέωση να επιδείξουν αλληλεγγύη και ενεργητική συμπαράσταση στους λαούς που αντιστέκονται στην καπιταλιστική παλινόρθωση. Πρόκειται για την υπεράσπιση του δικαιώματος κάθε χώρας και λαού να επιλέγει, χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις και καταναγκασμούς, το δρόμο της κοινωνικής του ανάπτυξης.
Η αλλαγή του διεθνούς συσχετισμού όξυνε υπαρκτά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η Κίνα εξαιτίας της σχετικής καθυστέρησής της και του μεγάλου πληθυσμού της. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας επέλεξε την πολιτική των «μεταρρυθμίσεων και του ανοίγματος προς τον έξω κόσμο» προκειμένου να δώσει ώθηση στην οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη, εκτιμώντας ότι η χώρα βρίσκεται σε μια αρχική φάση σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Η δράση του ξένου κεφαλαίου στη μεγάλη αυτή χώρα και συγκεκριμένα στις ζώνες δράσης του, αναπόφευκτα οδηγεί στην εμφάνιση τομέα καπιταλιστικών σχέσεων, αναπτύσσεται η κοινωνική διαφοροποίηση και διαστρωμάτωση. Δημιουργούνται αντικειμενικά προϋποθέσεις και όροι όξυνσης της ταξικής πάλης. Γίνονται πιο εμφανείς οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι που παρεμβαίνουν στην πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην Κίνα.
Ανάλογα προβλήματα και δοκιμασίες αντιμετωπίζουν το Βιετνάμ και η Μογγολία, ενώ η Βόρεια Κορέα γνωρίζει τις συνέπειες από την άμεση ιμπεριαλιστική ανάμειξη και την ωμή πίεση με πρόσχημα τον έλεγχο των όπλων.
Εχει ξεκινήσει το «ξήλωμα» των λαϊκών κατακτήσεων, που είχαν επιτευχθεί στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Η συνταγή της «θεραπείας - σοκ» εφαρμόζεται πλατιά, με την παράδοση τομέων στρατηγικής σημασίας στο ξένο κεφάλαιο, την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων, την επιστροφή της γης στους παλιούς καπιταλιστές ιδιοκτήτες, με την κατάργηση δωρεάν υπηρεσιών. Αυξάνει από τη μια ο αριθμός των καπιταλιστών ιδιοκτητών, με αμύθητες περιουσίες, και από την άλλη η φτώχεια, η ανέχεια και η ανεργία, φαινόμενα πρωτάκουστα. Οι διώξεις κατά των κομμουνιστικών κομμάτων και των κομμουνιστών βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Συνεχίζονται οι σκηνοθετημένες δίκες για δήθεν διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και καταχρήσεις. Παρεμποδίζεται η δράση των κομμουνιστικών κομμάτων. Η εκστρατεία σπίλωσης του σοσιαλισμού, το ψέμα και η συκοφαντία συνεχίζουν, δυναμώνουν και θα δυναμώνουν, όσο γίνεται φανερό ότι οι λαοί αρχίζουν να βλέπουν με νοσταλγία το σοσιαλιστικό παρελθόν και να κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα στο σήμερα και στο χτες.
Η οργάνωση της αντίστασης, για την ώρα, συναντά δυσκολίες, καθώς οι κομματικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων διαλύθηκαν, άλλες δέχτηκαν συντριπτικά χτυπήματα. Το σοκ των απροσδόκητων αλλαγών κρατάει σημαντικές λαϊκές δυνάμεις προσωρινά σε κατάσταση απογοήτευσης και αδράνειας.
Εστίες διαμαρτυρίας και αντίστασης εμφανίζονται στις περισσότερες χώρες, ιδιαίτερα εκεί που δρουν κομμουνιστικά κόμματα, πολιτικές δυνάμεις που ανεξάρτητα από τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς δείχνουν διάθεση να υπερασπιστούν τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό δείγμα των διαθέσεων των λαών αποτελούν τα αποτελέσματα ορισμένων εκλογικών μαχών, στις οποίες καταψηφίζονται κόμματα και πολιτικοί που ηγήθηκαν της αντεπανάστασης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Αντίθετα συγκεντρώνουν θετικά εκλογικά ποσοστά, κομμουνιστικά κόμματα ή κόμματα που, ανεξάρτητα από το σημερινό τους προσανατολισμό, συνδέονται στη συνείδηση των εργαζομένων με το προηγούμενο κοινωνικό σύστημα.
Σήμερα γίνεται πιο αποκαλυπτική η ταύτιση νεοφιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατικών και «νεοαριστερών» κομμάτων, που εγκατέλειψαν τις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος στο όνομα της «ανανέωσης».
Η αμαύρωση του σοσιαλισμού, ο μηδενισμός, η λαθολογία εξαπλώθηκαν πολύ, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, όταν ηγετικά στελέχη των ΚΚ των σοσιαλιστικών χωρών και των χωρών του καπιταλισμού, συστρατεύτηκαν στην αντικομμουνιστική εκστρατεία και υστερία. Οι «αποκαλύψεις» τους αξιοποιήθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν από τους υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος, ως αξιόπιστες, δήθεν, εκτιμήσεις και μαρτυρίες από τα «μέσα».
Ο άνθρωπος καλής θέλησης, ο αντικειμενικός και αμερόληπτος κριτής μπορεί να καταλάβει, ότι τέτοιες θεωρίες δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά πρόσχημα για να δικαιολογηθεί η ωμή επέμβαση και η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Για να «συγχωρεθούν» οι αμαρτίες και τα εγκλήματα που βαραίνουν τον καπιταλισμό σε όλη την ιστορική πορεία του.