Του Τολιάδη από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»

Ωραία η σύγκρουση «Αλφα» - «Γιούρομπανκ» έστω και δι' αντιπροσώπων. Αλλά, γιατί πρέπει κάθε που χορεύουν τα βουβάλια να την πληρώνουν τα βατράχια; 50.000 ευρώ ανά εργαζόμενο καθαρό κέρδος δεν είναι αστείο ποσό.

Που σημαίνει ότι αντί να στοιχίζεσαι πίσω από τον κάθε Αλογο-Εβερτ, μήπως είναι καλύτερα να πάρεις τα μέτρα σου, ώστε το προϊόν της δουλιάς σου να το καρπώνεσαι μόνο εσύ, μόνο η τάξη που το παράγει;

Στη διανομή του παραγόμενου πλούτου δεν υπάρχουν «δημοκρατικές» και «συντηρητικές» δυνάμεις.

Υπάρχουν μόνο εργάτες και κεφάλαιο. Ο καθένας με την πολιτική του εκπροσώπηση. Ο νικητής του πολέμου κατέχει και την εξουσία. Οσο η μάχη δίνεται στο βάλτο με τα βουβάλια, τα βατράχια θα 'ναι χαμένα.

Κάποιοι φίλοι ισχυρίζονται ότι τώρα πλέον ο λαός γνωρίζει, κρατάει τεφτέρι. Μακάρι να 'ταν έτσι. Ομως, «ήθελε ακόμα πολύ να ξημερώσει». Και δεν είναι θέμα παραδοχής της ήττας το να επισημαίνεις ότι είναι μακρύς ακόμα ο δρόμος, όχι μόνο γιατί ο αντίπαλος κατορθώνει να κρατά εγκλωβισμένα πολλά από τα θύματά του, αλλά γιατί ανάμεσα στα θύματα συνεχίζεται η καλλιέργεια της αυταπάτης ότι στο βάλτο μπορούν να συνυπάρχουν βάτραχοι και βουβάλια. Δεν πας πουθενά όσο κρατάς τον εχθρό μέσα στο σπίτι σου.

Ασχετο: Ωραία αυτή η επίκληση εσωκομματικής πειθαρχίας με αφορμή τον Εβερτ. Αλλά τι θα γίνει αν πάρει σβάρνα η μπουλντόζα και αρχίζει και παρουσιάζει στοιχεία για το ποιοι εκδότες εισπράττουν τρελά λεφτά από την κρατική διαφήμιση;

2520, το υψομετρικό αυτού του Σαββατοκύριακου. Γιατί, την ιστορία δε θα τη μάθεις ποτέ από αφιερώματα με τραπεζική χορηγία.