*

Το χειρότερο είναι ότι σήμερα, γύρω από τη διάψευση των αυταπατών (γιατί μόνο ως αυταπάτη θα μπορούσε να νοηθεί η πίστη στα λεγόμενα της ΝΔ κατά της διαπλοκής), ή παλιότερα με τη διάψευση των φληναφημάτων περί «Αλλαγής» που κατέληξαν στις πολιτικές υπέρ των «νέων τζακιών», οικοδομείται, συντηρείται και αναπαράγεται μια χυδαία «ιδεολογία». Η «ιδεολογία» που διατείνεται ότι σε αυτό τον τόπο «τίποτα δεν αλλάζει».

Πρόκειται για μια θεωρία διαβρωτική, που στρεψοδικεί, που καθυποτάσσει τα θύματά της στον βάλτο που δημιουργούν οι ίδιοι οι φορείς της.

*

«Τίποτα δε γίνεται», «όλοι τα ίδια είναι», «δε βγάζει πουθενά». Παραλλαγές κι αυτές της παραπάνω «ιδεολογίας», που διεκδικεί το «δικαίωμα» του ακαταδίωκτου για λογαριασμό του εμπαιγμού και της εξαπάτησης εις τον αιώνα τον άπαντα.

Οσο περισσότερο, δε, ο βασιλιάς αποκαλύπτεται γυμνός, τόσο η προπαγάνδα, που θέλει να τα κάνει όλα ίσωμα, θεριεύει: «`Η δεν υπήρχε διαπλοκή, ή είστε κι εσείς με τη διαπλοκή», είπε ο Παπανδρέου στον Καραμανλή, προχτές στη Βουλή. Κι αντί να σηκωθούν και οι πέτρες, αντί να σκιστεί το καταπέτασμα από τους τζίρους του Νεονάκη, αντί να τους πάρει το «τσουνάμι» από τις τσάρκες με τα κότερα της «μπουρζουαζίας» (κατά τα λεχθέντα Πάγκαλου), άρχισαν οι «πράσινοι» ύμνοι για το «ευφυολόγημα»! Αντί να υπάρξει έστω μια διαμαρτυρία από τους άλλους, τους «γαλάζιους», εκείνοι τρία πουλάκια κάθονταν!

*

Υπ' αυτές τις συνθήκες, φυσικά, «τίποτα δεν αλλάζει». Και δεν πρόκειται να αλλάξει. Μέχρι ο λαός να πάψει να δίνει την άδειά του κάθε τέσσερα χρόνια στον «Μανολιό» να αλλάζει ρούχα. Μέχρι να αρνηθεί να συνεχίσει να παρακολουθεί το «μία σου και μία μου» των δικομματικών εταίρων. Μέχρι να καταψηφίσει αυτούς που «όλα τα αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν», αλλάζοντας (σε πείσμα και ενάντια στους απαράλλαχτους δημαγωγούς) τους πολιτικούς συσχετισμούς σε αυτό τον τόπο. Είναι εύκολο; Ποιος είπε ότι είναι εύκολο; Το «να ξυπνήσεις μονομιάς» και «νά 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Αλλά και ο πιο «εύκολος», ο μοναδικός τρόπος, για ν' αλλάξουνε όλα!