Ολυμπιάδα και αντιδραστικές αλλαγές | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ολυμπιάδα και αντιδραστικές αλλαγές

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 θα κοστίσει με τους πλέον μέτριους υπολογισμούς πάνω από δύο τρισεκατομμύρια δραχμές. Βέβαιο είναι επίσης ότι ο λαός θα είναι αυτός που «θα πληρώσει το μάρμαρο». Ομως, αυτό είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος. Το μέγα πρόβλημα είναι οι αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η άρχουσα τάξη, τις οποίες θα έπαιρνε έτσι ή αλλιώς, αλλά θα επιταχύνει με πρόσχημα και αφορμή την Ολυμπιάδα.

Το τελευταίο διάστημα - και με αφορμή την «κόκκινη κάρτα» του κ. Σάμαρανκ - προβάλλεται έντονα ο κίνδυνος του διεθνούς διασυρμού της χώρας μας, αν τυχόν της αφαιρεθεί το δικαίωμα να διοργανώσει τους αγώνες του 2004. Πρόκειται για κινδυνολογία με δύο στόχους. Ο ένας είναι η επιδίωξη της λαϊκής συναίνεσης στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση σε αυτό το θέμα και ο δεύτερος οι πιέσεις που ασκούν τα μεγάλα συμφέροντα για την κατάληψη καλύτερων θέσεων στους μεταξύ τους διαγκωνισμούς για τη μοιρασιά της τεράστιας «πίτας».

Οσον αφορά τον πρώτο στόχο, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν είναι τόσο η ανοχή του λαού στις παρεκκλίσεις από τα ισχύοντα σε ό,τι αφορά την απ' ευθείας ή όχι ανάθεση των διάφορων εργολαβιών. Αλλωστε οι σχετικοί νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και στις πλείστες των περιπτώσεων καταπατούνται. Βασικός στόχος είναι η ανοχή, αν όχι η συμφωνία, του ελληνικού λαού στις βασικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης. Δηλαδή:

Πρώτο: Η ανάγκη έγκαιρης προετοιμασίας της Ολυμπιάδας δεν απαιτεί απλά «εργασιακή ειρήνη», αλλά εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας. Ηδη, όπως έγραψε ο «Ρ», κυκλοφορεί σχετικό υπόμνημα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, το οποίο προτείνει ούτε λίγο ούτε πολύ ένα «τοπικό σύμφωνο απασχόλησης», το οποίο θα καταργεί τη γενική και τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Δεύτερο: Με πρόσχημα την ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων, θα νομιμοποιηθεί και θα ενταθεί η κρατική βία και καταστολή. Πρόσχημα η λεγόμενη τρομοκρατία, αλλά πραγματικός στόχος η δράση του λαϊκού κινήματος. Είναι δεδομένο ότι η ΕΛ.ΑΣ. θα προστρέξει στις υπηρεσίες ειδικού «συμβούλου ασφαλείας». Δηλαδή, πιο ανοιχτά και επίσημα η χώρα μας θα βρεθεί στα χέρια μιας μυστικής υπηρεσίας, της ΣΙΑ ή και περισσότερων.

Τρίτο: Η εκχώρηση των λεγόμενων Ολυμπιακών Περιοχών στο μεγάλο κεφάλαιο ή σε ΝΠΙΔ, στα οποία κουμάντο θα κάνει επίσης το κεφάλαιο για εκμετάλλευση μετά την Ολυμπιάδα. Πρόκειται για 12.000 στρέμματα, τα καλύτερα «φιλέτα» της Αττικής. Στόχος, όχι μόνο η κερδοσκοπία και η ένταση της εμπορευματοποίησης κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού (αναψυχή, διασκέδαση κλπ.) και η ανάπτυξη δραστηριοτήτων που επιδρούν στον τρόπο ζωής, αλλά η μετατροπή περιοχών της πρωτεύουσας σε «κοσμοπολίτικα κέντρα».

Τα ιδεολογήματα περί «εφαλτηρίου μακροπρόθεσμης ανάπτυξης», «αντιμετώπισης της ανεργίας», «διεθνούς προβολής της χώρας μας», «καταλυτικών αλλαγών στην Αθήνα» κλπ., τα οποία βέβαια συνοδεύονται με τα αντίστοιχα περί «επιστροφής των αγώνων στη γενέτειρα γη» και «προσπάθειας αναβίωσης των ολυμπιακών ιδεωδών», όχι μόνο δεν τέμνονται πουθενά με τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά εξυπηρετούν τα αντιδιαμετρικά αντίθετα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Το ζητούμενο είναι η αγωνιστική παρέμβαση του λαού για την αποτροπή των αντιδραστικών αλλαγών. Για να μην εξελιχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε ένα σύγχρονο όπιο του λαού, αν δεν μπει φραγμός και δε συγκρατηθεί η κυβέρνηση, όπως είπε προχτές στη Βουλή η Αλέκα Παπαρήγα.