Φαίνεται ότι στη κυβέρνηση που έχει χρεωθεί «με 108» το δεύτερο κύμα του εκσυγχρονισμού ο βοναπαρτισμός δίνει και παίρνει. Συμπεριφορές, όπως η πρόσφατη του κ. Πάγκαλου προς τη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για τους ολυμπιακούς αγώνες 2004 στην αρμόδια επιτροπή της βουλής, σε τέτοια συμπεράσματα μας οδηγούν. Γιατί, πως να το κάνουμε, το να φέρεται σκαιά στη βουλευτή του ΚΚΕ - επειδή του ζήτησε να προσκομίσει κάποια έγγραφα, όποια και αν ήταν αυτά - και στη συνέχεια να αποχωρεί από τη συνεδρίαση, αφίνοντας τους συναδέλφους του βουλευτές «στα κρύα του λουτρού» έ δεν είναι και από τα πλέον συνειθισμένα φαινόμενα, ακόμη και για ΠΑΣΟΚους εκσυγχρονιστές.

Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιοι που θα πουν ότι ο εκνευρισμός του υπουργού έχει να κάνει με την αποκάλυψη της βουλευτού του ΚΚΕ ότι όταν ο κ. Πάγκαλος ήταν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είχε υιοθετήσει τη θέση να γίνει μουσουλμανικό τέμενος στο Γκάζι. Η θέση, βέβαια, αυτή συμπίπτει με τη θέση που είχε και έχει το ΚΚΕ και που η Λιάνα Κενέλλη την είχε καταθέσει στη συζήτηση στη προηγούμενη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής, μία, μόλις, μέρα πριν. Φυσικά όλοι θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό ο κ. Υπουργός να μη θέλει να του θυμίζουν την ατυχή αυτή περίοδο της πολιτικής του καριέρας, μαζί και την «άστοχη» θέση για το συγκεκριμένο ζήτημα που είχε ενστερνιστεί. Οσοι το κάνουν μάλλον θα πρέπει να θεωρηθούν κακόβουλοι «από χέρι».

Πάντως ας έχει υπ'όψη του ο κ. Πάγκαλος και οι συν αυτώ βοναπαρτίζοντες συνάδελφοί του υπουργοί πως στην ιστορία δεν αναφέρεται μόνον ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Αναφέρεται και ο - μεταγενέστερός του - Λουδοβίκος Βοναπάρτης. Με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια για το ποιόν του. Και όσο λιγότερα στοιχεία προσκομίζουν γι'αυτό το μεγάλο φαγοπότι που στήνεται γύρω από το «εθνικό κεφάλαιο» των ολυμπιακών αγώνων, τόσο θα μας κάνουν να δυσκολευόμαστε να καταλήξουμε ποιόν ακριβώς Βοναπάρτη μας φέρνουν στο νου.