Προκλητική και περιφρονητική για τις δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που απολύθηκαν τον τελευταίο χρόνο αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους ήταν η χτεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ο Θ. Ρουσόπουλος, που κλήθηκε να τοποθετηθεί για τα δεκάδες εργοστάσια που κλείνουν το τελευταίο διάστημα, αλλά δεν είπε λέξη προτιμώντας να μιλήσει για «τα πολλά εργοστάσια που ανοίγουν(!) και τις πολλές νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται»(!)

Δεν ξενίζει η κυνικότητα και ο εμπαιγμός των κυβερνώντων, όπως άλλωστε και των προκατόχων τους. Θεωρούν την ανεργία ως ένα «φυσικό φαινόμενο», ως θέλημα του σύγχρονου θεού (του κέρδους) που υπηρετούν και αφήνουν τη λύση του στις δυνάμεις της αγοράς. Κι όμως, ο Κ. Καραμανλής δεσμευόταν προεκλογικά ότι θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο των ανέργων και των οικογενειών τους. Στην πράξη η κυβέρνηση Καραμανλή δίνει τα πάντα στους καπιταλιστές για να κάνουν τάχα «επενδύσεις» και μέσα από αυτές να λυθεί το πρόβλημα: Μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές των εταιριών και τους απάλλαξε από φόρους, τους πρόσφερε κίνητρα και τσάμπα «αναπτυξιακό» χρήμα, επέβαλε το ωράριο - λάστιχο και τις απλήρωτες υπερωρίες, επέκτεινε το ωράριο των καταστημάτων, κ.ο.κ. Γενικότερα έκανε ό,τι μπορούσε για να μειωθεί το «εργατικό κόστος». Κι όμως, τα εργοστάσια κλείνουν, η ανεργία παραμένει στο ύψος της... Το αδιέξοδο και η χρεοκοπία της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι χειροπιαστή. Οπως ήταν και αυτή - της ίδιας κατεύθυνσης - των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι μπορεί και πρέπει να βγάλουν τα πολιτικά συμπεράσματά τους...