«Αυτών που θυσιάζουν ζωτικές ελευθερίες για να αποκτήσουν λίγη παροδική ασφάλεια, δεν τους αξίζει ούτε η ελευθερία, ούτε η ασφάλεια». Με αυτά τα λόγια ο δημοσιογράφος Γ. Διακογιάννης άνοιξε χτες εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας με θέμα: «Ασφάλεια χωρίς ελευθερία; Οι συνέπειες του αντιτρομοκρατικού αγώνα».

Ως συντονιστής της εκδήλωσης έθεσε το ερώτημα αν με τη λιγότερη ελευθερία που «δίνει» όλο αυτό το δήθεν αντιτρομοκρατικό νομοθετικό πλέγμα, υπάρχει περισσότερη ασφάλεια ως αίσθηση ή ως πραγματικότητα.

Στην εισήγησή του ο δικηγόρος Χ. Αργυρόπουλος, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, υπογράμμισε ότι ο πολίτης νιώθει ασφαλής όταν τα θεμελιώδη δικαιώματα του στη ζωή μπορούν να πραγματώνονται ουσιαστικά. Πρόσθεσε ότι επανέρχονται έννοιες όπως κυνήγι φρονήματος, δημόσιος κίνδυνος, μηδενική ανοχή, περιορισμοί προσωπικών εγγυήσεων, υποστηρίζοντας πως η έκτακτη νομοθεσία με την υπονόμευση της δικαιοκρατικής αρχής αποτελεί προσβολή της νομιμότητας κατά την άσκηση της εξουσίας. Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι η αστυνομική και δικαστική συνεργασία ευνοεί τη δημιουργία υπερτροφικων οργανισμών, που αποτελεί πηγή ανασφάλειας, ενώ το Ποινικό Δίκαιο μετατρέπεται σε μέσο ιδεολογικής χειραγώγησης και καταστολής για όσους δε συμμερίζονται την κυρίαρχη ιδεολογία.

Ο δημοσιογράφος Γ. Δελαστίκ είπε ότι υπάρχει κίνδυνος διολίσθησης σε ένα αντιτρομοκρατικό ολοκληρωτικό καθεστώς. Δέχεται πλήγματα το «habeas corpus» (χάμπεας κόρπους) που καθιερώθηκε νομοθετικά το 1679, ενώ επιστρέφουν τα εγκλήματα γνώμης. Παράλληλα ενισχύεται η αστυνομική αυθαιρεσία, καταρτίζονται νομοσχέδια για μυστικές δίκες με εγκάθετους δικαστές και «συνηγόρους», ανασύρονται νόμοι κατάστασης πολιορκίας, όπως πρόσφατα ανασύρθηκε τέτοιος νόμος του 1955 στη Γαλλία, ενώ οι κάμερες, ο έλεγχος οποιασδήποτε μετακίνησης, κάθε αγοράς ή τραπεζικής δραστηριότητας και η παρακολούθηση της σκέψης θα δημιουργήσουν κοινωνία «ολικής επιτήρησης».

Στην εκδήλωση διαβάστηκε εισήγηση του πολιτικού αναλυτή Γ. Λούλη, ενώ χαιρέτισε ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Δ. Παξινός.