Εργαλείο για την επιβολή των επιλογών του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, χαρακτήρισε την «παγκοσμιοποίηση», ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας, στην παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, τη Δευτέρα 14 Νοέμβρη 2005, κατά τη συζήτηση έκθεσης για την «κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης», που έγινε μετά από σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οπως επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «Η διαδικασία της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης χαρακτηρίζεται από τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ιμπεριαλιστικής επιβολής των επιλογών του κεφαλαίου, με οδυνηρές επιπτώσεις για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, το περιβάλλον. Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί κεντρικό ιδεολόγημα των αστικών και μικροαστικών οπορτουνιστικών ιδεολογικών ρευμάτων, με διαφορές αποχρώσεων, αλλά κοινή επιδίωξη την προσπάθεια να συγκαλυφτεί ο καπιταλιστικός ταξικός χαρακτήρας της. Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης αναλύει τα φαινόμενα από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου και προσπαθεί να συσκοτίσει τα πραγματικά αίτια των σύγχρονων προβλημάτων. Ταυτόχρονα για τη νέα οικονομική - κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται, προτείνεται ως στρατηγική σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο η δήθεν αναγκαιότητα αποδοχής και μεταρρύθμισης των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Η στρατηγική της Λισαβόνας και η επιτυχία της επικαιροποιημένης έκφρασής της, αποτελεί τη βασική παράμετρο των επιλογών του κεφαλαίου και των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη συμβολή της ΕΕ στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις αποτελούν την απάντηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης με κύριο χαρακτηριστικό την προώθηση της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία, της ελαστικότητας και ευελιξίας στην εργασία, στους όρους δουλιάς και αμοιβής, στη συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης, σαρωτικές αλλαγές στις υπηρεσίες, στη φορολογία και τη γεωργία. Οι μισθοί πείνας που παράγουν τεράστια κέρδη για το κεφάλαιο αποτελούν καθοριστικό κριτήριο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη καλούν τους εργαζόμενους να απεμπολήσουν τα δικαιώματά τους. Ζητούν από την εργατική τάξη να εγκαταλείψει τον ταξικό αγώνα. Η αξιολόγηση όλων των στοιχείων δείχνει ότι ο όρος "παγκοσμιοποίηση" είναι ψευδεπίγραφος, καλύπτει τη φύση και την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Η εποχή στην οποία ζούμε δεν είναι εποχή "παγκοσμιοποίησης" αλλά εποχή του ιμπεριαλισμού. Η εργατική τάξη, γενικότερα οι εργαζόμενοι, απορρίπτουν την αντιδραστική διαδικασία και πορεία εξέλιξης της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, αντιπαλεύουν συνολικά την αντιλαϊκή αντιδραστική πολιτική και τους φορείς της, αναπτύσσουν ταξικούς αγώνες για ριζικές αλλαγές, τη λαϊκή ευημερία».