Ανησυχούν, απ' ό,τι φαίνεται, οι «θεματοφύλακες» του συστήματος. Ισως, γιατί δεν περίμεναν το πρωτοφανές εύρος και τη δυναμική που έχει πάρει η λαϊκή καταδίκη του διαβόητου αντικομμουνιστικού μνημονίου. Κι έτσι, σπεύδουν να πάρουν τα μέτρα τους, ανασύροντας αραχνιασμένες και σκουριασμένες αντικομμουνιστικές αντιλήψεις και επιχειρήματα περασμένων δεκαετιών. Και βάζουν μπροστά τις «μηχανές». Για τα «γκουλάγκ» και τα «εγκλήματα του Στάλιν» κάνει λόγο ο ένας. Καμιά σχέση με τη δημοκρατία δεν έχουν οι κομμουνιστές κραυγάζει ο άλλος. Κι από κοντά ένας τρίτος αναρωτιέται... πονηρά τι αντίτιμο πήρε από το ΚΚΕ ο Κ. Καραμανλής, για να αντιταχθεί η κυβέρνηση της ΝΔ στο αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Αναμενόμενες και κατανοητές είναι οι αντιδράσεις τους, τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στο ύφος τους. Αλλωστε, είναι γνωστή η θεμελιώδης... αξία που πιστεύουν και υπηρετούν: Η εξουσία των λίγων κεφαλαιοκρατών σε βάρος των εργαζομένων και του λαού και όσα αυτή συνεπάγεται. Αυτή καθορίζει τα όρια και την ποιότητα της ...αλήθειας και της ...δημοκρατίας τους. Η ίδια καθορίζει τα όρια και την ποιότητα της ηθικής τους...