Την επιβολή, και μάλιστα, διετούς σκληρής λιτότητας (ονομαστικές αυξήσεις 3% για το 2006 και 4% για το 2007) στις ελλειμματικές λεγόμενες ΔΕΚΟ (αστικές συγκοινωνίες, ΟΣΕ, πολεμική βιομηχανία) και την παραπέρα προώθηση της «μεταρρύθμισης» (αντιδραστικοποίηση κανονισμών εργασίας και εργασιακών σχέσεων - μεγάλες περικοπές οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων κλπ.), αποφάσισε η προχτεσινή διυπουργική επιτροπή της κυβέρνησης. Κι όπως είπαν οι αρμόδιοι υπουργοί, τα μέτρα αυτά είναι προς το συμφέρον όλων των εργαζομένων, αφού θα μειωθούν ή θα εξαλειφθούν τα ελλείμματα και θα αναβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.

Ουδέν ψευδέστερον! Τα κυβερνητικά μέτρα επιχειρούν να ισοπεδώσουν τις όποιες εργασιακές, οικονομικές και ασφαλιστικές κατακτήσεις έχουν οι εργαζόμενοι στους χώρους αυτούς. Θέλουν να φορτώσουν τα όποια ελλείμματα - με άλλα λόγια, την καταλήστευση των πρώην ΔΕΚΟ από τα μεγάλα συμφέροντα - στις πλάτες των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, να διαμορφώσουν πολύ χειρότερο καθεστώς εργασίας, ώστε να διευκολυνθεί η πολιτική ιδιωτικοποίησης στους τομείς αυτούς. Και μπορεί η ΝΔ να εκμεταλλεύεται το αντεργατικό και διχαστικό κλίμα που καλλιεργούσε για χρόνια το ΠΑΣΟΚ (ρετιρέ και υπόγεια, προνομιούχοι, κλπ.), αλλά το γεγονός αυτό δεν οδηγεί στα όσα ισχυρίζονται οι υπουργοί της κυβέρνησης. Τίποτε δε θα κερδίσουν τα λαϊκά στρώματα. Ούτε η ποιότητα των υπηρεσιών θα γίνει καλύτερη, ούτε θα πάψουν οι λεγόμενες ΔΕΚΟ να αποτελούν τις «κότες» με τα «χρυσά αβγά», για όσους τις ξεζουμίζουν και μέχρι σήμερα.