Αλλη μια σχεδόν αδιάφορη κινηματογραφικά βδομάδα! Τέσσερις νέες ταινίες, οι οποίες, παρόλο τον κόπο και τις προθέσεις των δημιουργών, ίσως, δεν κατορθώνουν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Η τέχνη όταν υποκύπτει σε συμβιβασμούς, δεν αποσπά εκτίμηση και δεν ανταμείβεται με σεβασμό!

«Μια καθαρή μέρα», της Γκάμπι Ντέλαλ. Η ταινία ήταν στη βρύση με το άφθονο και καθαρό νερό και οι δημιουργοί της βολεύτηκαν - και προσπάθησαν να βολέψουν και εμάς - με τις σταγόνες που έτρεχαν από την κλειστή βρύση! Παρ' όλα αυτά είναι η καλύτερη της βδομάδας!

«Tideland», του Τέρι Γκίλιαμ. Διπλή η ευθύνη του σκηνοθέτη, για το τελικό αποτέλεσμα. Πολλές από τις εικόνες της ταινίας του αποδεικνύουν πως ξέρει και μπορεί! Ομως, δυστυχώς, για τον ίδιον και για εμάς, δε θέλει! Μια θαυμάσια μικρή ηθοποιός, μέσα σε θαυμάσια ντεκόρ, κάνει ακατανόητα πράγματα!

«Date Movie», του Ααρον Σέλτζερ. Και αυτός στη βρύση με το καθαρό και άφθονο νερό και προτίμησε την αηδία και τα λασπόνερα. Μια σάτιρα για τα κινηματογραφικά ψέματα, που κάτω από άλλες συνθήκες θα έπρεπε να σπάσει κόκαλα, κατόρθωσε, τελικά, να σπάσει τα νεύρα μας με την κακογουστιά της!

«Grizzly Man», του Βέρνερ Χέρτζοκ. Ενα σχεδόν αδιάφορο ντοκιμαντέρ γύρω από την προσωπικότητα και τον χαμό (τον κατασπάραξαν αρκούδες) ενός «παράξενου», φιλόζωου και φυσιολάτρη.

Σημείωση: «Αγαπητά» γραφεία εκμετάλλευσης, τι θα γίνει με εσάς; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι ζείτε στην Ελλάδα και εδώ μιλάμε, ακόμα, ελληνικά; Μεταφράστε, σας παρακαλώ, τους τίτλους των ταινιών που εισάγετε! Δεν είμαστε, ακόμα, ολοκληρωτικά προτεκτοράτο! Παρ' όλες τις προσπάθειες (και τις δικές σας) που καταβάλλονται!