«Εμείς προτείνουμε ένα σύστημα προστασίας των ανέργων, ακριβώς γιατί είμαστε εναντίον της ανεργίας και ακριβώς επειδή παλεύουμε για τη δημιουργία προϋποθέσεων για πλήρη, σταθερή και κανονική απασχόληση».

«Νομίζω ότι αυτό το επιχείρημα δεν είναι πολιτικό. Στην πολιτική δεν κρίνουμε τις προτάσεις των άλλων μ' αυτόν τον τρόπο. Με αυτήν την έννοια δικαιώνονται τα πάντα σήμερα και παγκόσμια από την ηγεσία του Ισραήλ που μακελεύει. Αυτός είναι ο παγκόσμιος συσχετισμός δύναμης. Δικαιώνεται στο παρελθόν η συγκεκριμένη φάση που ο συσχετισμός δύναμης ήταν υπέρ φασιστών κλπ.

Δεν είναι έτσι. Βεβαίως έχουμε κι εμείς επίγνωση, αλλά το ΚΚΕ την πολιτική δεν την καθορίζει με βάση το συσχετισμό δύναμης, την καθορίζει με βάση την ιδεολογία του, το χαρακτήρα του και με μία σειρά από άλλα χαρακτηριστικά. Δε θα την αλλάξουμε προκειμένου να κερδίσουμε πέντε και δέκα έδρες παραπάνω. Εχουμε κι εμείς τα κριτήριά μας, αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα και μάλιστα σ' ένα χώρο που υποτίθεται ότι είναι ο κορυφαίος χώρος της δημοκρατίας που επιτρέπει στον καθένα να διεκδικεί αλλαγή συσχετισμού δύναμης.

Δεύτερον - αυτό είναι το μεγάλο λάθος - καμία σχέση δεν έχει αυτή η πρότασή μας με το σοσιαλισμό. Είναι ακριβώς μία πρόταση προσαρμοσμένη - καθαρά πράγματα - μέσα στις συνθήκες όχι μόνο του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ζούμε, αλλά παίρνουμε υπόψη το συσχετισμό δύναμης, τις τάσεις που διαγράφονται αύριο και βεβαίως την οξύτητα του προβλήματος. Βεβαίως γίνεται από τη σκοπιά της ιδεολογίας μας, δεν το κρίνουμε αυτό, αλλά είναι πλήρως προσαρμοσμένη. Είναι αμυντική πρόταση; Θέλετε να την πείτε και παθητική, αλλά παθητική με επιθετικό χαρακτήρα;».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφερόμενη στο γιατί κατατέθηκε η συγκεκριμένη πρόταση νόμου υπογράμμισε:

«Ναι, απομονώσαμε από την ενιαία με πολλές συστατικές πλευρές πολιτική μας, ένα ζήτημα και είπαμε για προστασία των ανέργων και δεν την μπερδέψαμε με άλλες θεωρίες που κι εμείς τις έχουμε - το θεωρίες δεν το λέω με ειρωνικό τρόπο - και από άλλες προτάσεις που επίσης έχουμε. Γιατί ακριβώς θέλουμε να συζητήσουμε, αποσπασματικά βεβαίως, ένα συγκεκριμένο οξύ πρόβλημα, παίρνοντας υπόψη ότι το πρόβλημα αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να το λύσει η κυβέρνηση - απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση μ' αυτό το πρόβλημα - αλλά θα οξυνθεί στην πορεία, παίρνοντας υπόψη την κυρίαρχη αντίληψη και πολιτική που υπάρχει μέσα στο Κοινοβούλιο, παίρνοντας υπόψη όλους εκείνους τους παράγοντες που ακριβώς και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και διεθνώς για μεγάλο διάστημα θα οξύνουν αυτό το πρόβλημα, όχι για πάντα, γιατί εμείς πιστεύουμε στην αλλαγή συσχετισμού δύναμης.

Επομένως, ακριβώς επειδή μιλάμε στο σήμερα και δεν μπορούμε να μιλάμε σε ένα αύριο που δεν ξέρουμε χρονικά πότε μπορεί να έρθει, επειδή εμείς δεν ατενίζουμε το αύριο παθητικά, πρέπει να προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα προστασίας για τους ανέργους. Βεβαίως, αν κάποιος άνθρωπος εν τω μεταξύ βρει δουλιά, θα χάσει το επίδομα. Ομως πρέπει να λύσουμε ορισμένα ζητήματα. Η ανεργία δεν είναι ούτε γεωγραφική, ούτε συγκυριακή πολύ περισσότερο. Απορώ και με τη λογική του Συνασπισμού που αναγνωρίζει ότι είναι σύμφυτο το πρόβλημα με το καπιταλιστικό σύστημα. Μα, αν έχεις μια τέτοια θέση, θα έχεις και μια άλλη πρακτική, όχι στις συγκεκριμένες προτάσεις - γιατί εκεί, στις επιμέρους προτάσεις, μπορεί να διαφωνούμε και να υπάρχει ένα α ή β αίτημα - αλλά στην κατεύθυνση αντιμετώπισης του ζητήματος. Τώρα, για το ΠΑΣΟΚ, δε θα το σχολιάσω. Και στην επιτροπή και εδώ, ένα θέμα που λέει, είναι ότι υπάρχει αγορά, λες και η αγορά βγήκε από τον ουρανό. Λένε να υπάρξει μια πολιτική κοινωνική που να βάζει την αγορά στα όριά της. Καλά αυτό δεν το έκανε το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια που ήταν στην εξουσία; Οχι μόνο δεν έβαλε την αγορά στη θέση της, την υπηρέτησε πολύ πιστά».

Αναλύοντας το πρόβλημα της ανεργίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, η Αλ. Παπαρήγα παρατήρησε ότι δεν είναι απλώς γεωγραφικό πρόβλημα και υπογράμμισε: «Υπάρχει, λοιπόν, το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας. Δεν αφορά μόνο κάποιους κλάδους. Μπορεί στην Ελλάδα να αφορά οξυμένα κάποιους κλάδους. Στη Γερμανία αφορά άλλους κλάδους. Και ακριβώς πρέπει να το δούμε στη διεθνή του διάσταση και στη διεθνή του ενότητα - να το πω έτσι - όχι όποτε μας συμφέρει είμαστε - ας πούμε - διεθνιστές και με τη διεθνοποίηση και όποτε μας συμφέρει, για να βγάλουμε λάδι την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη διεθνή πολιτική, να φορτώνουμε το ζήτημα ότι είναι θέμα πολιτικής διαχείρισης. Στη Γερμανία παραδείγματος χάρη οι θέσεις εργασίας μειώνονται στην αυτοκινητοβιομηχανία. Τι είναι, ξεπερασμένη;

Δε θέλω να μπω σε βαθύτερη ανάλυση γιατί εδώ υπάρχουν δυο αντιλήψεις, καθαρά πράγματα. `Η είσαι με τον καπιταλισμό ή με το σοσιαλισμό. Από εκεί και πέρα βέβαια, άλλος τον καπιταλισμό μπορεί να τον βλέπει έτσι ή αλλιώς, άλλος το σοσιαλισμό έτσι ή αλλιώς, αλλά υπάρχουν δυο γραμμές, καθαρά πράγματα. Ομως, δε θα το λύσουμε με τη συζήτηση εδώ. Βεβαίως γεωγραφικά εμφανίζεται το πρόβλημα. Μα, δεν είναι γεωγραφικό και απ' αυτή την άποψη καμία πολιτική με γεωγραφική διάσταση δεν πρόκειται να λύσει το θέμα, όπως επίσης βεβαίως κάποιοι κλάδοι θα αυξάνουν την απασχόληση. Είναι θέμα προτύπου παραγωγικού και μοντέλου;

Να σας πω τι συμβαίνει και από την άλλη πλευρά. Από τη μια, εν πάση περιπτώσει, δέχεσαι ότι η Ελλάδα πρέπει να εντάσσεται μέσα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης - και μάλιστα όποιος είναι αντίθετος και όποιος μιλά για σύγκρουση και ρήξη και ανατροπή αυτής της κατάστασης θεωρείται ότι είναι δογματικός και ξεπερασμένος - και από την άλλη πλευρά μιλάς για ένα παραγωγικό μοντέλο, που είπε ο κ. Δραγασάκης, διαφορετικό στην Ελλάδα. Δεν είναι παθητικό αυτό που λέμε, αλλά δεν μπορεί να κάνεις σωστές επισημάνσεις, γιατί είναι σωστό το ζήτημα που έβαλε. Πού δημιουργούνται θέσεις απασχόλησης; Βεβαίως θα έχουμε και αύξηση των θέσεων απασχόλησης. Αλίμονο! Συνολικά όμως θα έχουμε μείωση της ζωντανής - ας το πούμε έτσι - εργασίας, διότι σήμερα με τις νέες τεχνολογίες αυτή είναι η τάση. Και βέβαια δε νομίζω ότι το ΚΚΕ ούτε κανένα άλλο κόμμα θα είναι αντίθετο στην ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και στη χρήση τους στην παραγωγή, στην κατανάλωση και παντού».

Για το «κόστος» που προκύπτει από την πρόταση νόμου του Κόμματος, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ήταν ξεκάθαρη στην τοποθέτησή της: «Εμείς προτείνουμε ένα σύστημα προστασίας των ανέργων, ακριβώς γιατί είμαστε εναντίον της ανεργίας και ακριβώς επειδή παλεύουμε για δημιουργία προϋποθέσεων για πλήρη, σταθερή, κανονική απασχόληση. Θα ήθελα, όμως, να βάλω και μια άλλη παράμετρο. Ολα τα κόμματα στην Επιτροπή, κυρίως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - το ΠΑΣΟΚ εδώ το ξανάφερε, δεν ξέρω τι θα πει ο κ. Τσιτουρίδης στη δευτερολογία του - είπαν ότι πονάει κάπου η πρόταση, γιατί δεν έχει κοστολόγηση. Εμείς κοστολογούμε τις συνέπειες της ανεργίας, όχι μόνο στους ανέργους και στις οικογένειες, αλλά συνολικά στα λαϊκά στρώματα, διότι η ανεργία ρίχνει τον κατώτατο μισθό και έχει διάφορες άλλες πολύπλευρες κοινωνικές, πολιτιστικές και ηθικές συνέπειες.

Εμείς προτείνουμε ένα σύστημα προστασίας των ανέργων με υψηλό κόστος. Ποιος θα το πληρώσει; Το κράτος και η εργοδοσία, αυτοί που το δημιουργούν. Αδιαφορούμε. Και δεν εννοώ ότι αδιαφορούμε για το ποιος θα το πληρώσει, αλλά αδιαφορούμε για το κόστος που θα έχουν αυτοί. Εδώ είναι μια μεγάλη και ουσιαστική διαφορά μας από το ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και αυτοί που κατατάσσουν τον εαυτό τους στο κεντροαριστερό μπλοκ των προοδευτικών δυνάμεων λένε: "μα, αδιαφορείτε ότι το υψηλό κόστος θα μετακυλιστεί στις πλάτες των εργαζομένων"; Οχι, ξέρουμε ότι και ένα σεντ να κερδίσει ο εργαζόμενος, είτε με τη μορφή μισθού, είτε με τη μορφή σύνταξης, θα κοιτάξει το σύστημα γενικά, αλλά και η συγκεκριμένη κυβέρνηση, να το μετακυλήσει. Μα, με αυτή τη λογική πρέπει να πάψουμε να διεκδικούμε. Βεβαίως ξέρουμε ότι αυτό θα γίνει, αλλά τι να κάνουμε; Να πάψουμε να διεκδικούμε;

Ακριβώς, λοιπόν, αυτό είναι μέρος μιας γενικότερης πάλης, μιας γενικότερης σύγκρουσης και ρήξης, η οποία βεβαίως δε θα γίνει σε ένα βράδυ. Διαφορετικά, όμως, πρέπει να πάψουμε να διεκδικούμε. Κοιτάξτε τις αυξήσεις. Τι γίνεται μ' όσους ζητούν αναδιανομή; Ποιος την πληρώνει την αναδιανομή; Πάλι μετακυλίεται στον εργαζόμενο. Να, λοιπόν, ένα μεγάλο πρόβλημα».

Για την πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στην ανεργία, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε: «Εγώ δε θα σταθώ στις συνέπειες της ανεργίας, αλλά θα σταθώ στο εξής ζήτημα: Ναι, σήμερα και η Ευρωπαϊκή Ενωση και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θέλουν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα. Θέλουν, όμως, να το διαχειριστούν με έναν τρόπο που και δε θα το λύσουν, αλλά θα προσπαθήσουν όχι μόνο να μην έχουν πολιτικό κόστος - και το έκαναν και το κάνουν - αλλά θα χρησιμοποιήσουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ανεργίας με έναν τέτοιο τρόπο, που η συνολική αντιλαϊκή πολιτική υπέρ του κεφαλαίου θα προχωρεί πάρα πολύ καλά και με τη διαχείριση αυτού του προβλήματος. Και μπορεί από τη μια μεριά να σου δώσουν και από την άλλη να κερδίσουν πολιτικά σε δεκαπλάσιο βαθμό και κατά συνέπεια να κερδίσει και το κεφάλαιο. Και μ' αυτήν την έννοια, είναι διαφορετικό πράγμα.

Σήμερα, βγαίνει το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα και λέει "176 ευρώ επίδομα στους εκπαιδευτικούς, 1.400 ευρώ κατώτατος μισθός στο δάσκαλο". Από πού θα το προτείνει τελικά, συζητιέται. Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να δοθούν 1.400 ευρώ στο δάσκαλο. Εμείς, αν θυμάμαι καλά, έχουμε προτείνει - ελπίζω να μην κάνω λάθος - 1.600 ευρώ στο δάσκαλο, αλλά οι διαφορές μας με το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ποσοτικές. Την ίδια ώρα, στήριξε τη σύμβαση 0,77 ευρώ για όλους τους υπόλοιπους εργατοϋπάλληλους. Επιλεκτική πολιτική σε κλάδο, με συγκεκριμένους σκοπούς και στόχους, συγκυριακούς, αντιδεξιό μέτωπο, τοπικές εκλογές.

Γατί το αίτημα των 176 ευρώ είναι ριζοσπαστικό αίτημα και δεν αναπαράγει την επιδοματολογία και αναπαράγει την επιδοματολογία το να πεις ότι ο άνεργος, ο οποίος κάνει τη δουλιά - δεν έχουμε εθελοντική ανεργία - πρέπει να πάρει ένα επίδομα στο 80% του κατώτατου μισθού του εργατοϋπάλληλου, πάνω στο οποίο εμείς βέβαια έχουμε αυξημένη απαίτηση; Αυτό είναι επιδοματολογία; Υπάρχει επιδοματολογία και επιδοματολογία.

Τα επιχειρήματα, λοιπόν, που έρχονται απέναντι στην πρόταση του Κόμματος, με συγχωρείτε, αλλά είναι σαθρά, όχι γιατί ενδεχομένως να μπορούσαμε να διατυπώσουμε ένα καλύτερο αίτημα - εγώ λέω να μπορούσαμε να έχουμε και ένα πρόσθετο αίτημα και μια καλύτερη διατύπωση κάπου, δεν είναι ευαγγέλιο η πρότασή μας - αλλά η κριτική που γίνεται, γίνεται από άλλη σκοπιά και όχι από τη σκοπιά της βελτίωσης μιας πρότασης που εγώ σας λέω ότι μπορεί να επιδέχεται βελτίωση και εμείς οι ίδιοι αύριο να βρούμε και μια άλλη πρόταση καλύτερη σε ένα θέμα».

Σε άλλο σημείο της τοποθέτησής της, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Η πρότασή μας, λοιπόν, είναι ότι ζητάμε προστασία των ανέργων μέσα στις συνθήκες του συστήματος. Υπάρχουν κενά στα σχολεία, υπάρχουν κενά στα νοσοκομεία. Υπάρχουν μακροχρόνια κενά. Και αφήστε τώρα αυτά που λέγονται για το πότε θα γίνει ο ΑΣΕΠ για να καθορίσουμε εκείνο και το άλλο και δεν ξέρω τι άλλες διαδικασίες.

Υπάρχουν πραγματικά κενά που δε συνειδητοποιούνται. Καλλιτεχνική Παιδεία. Ακουσα κάπου ότι θα διοριστούν κάποιοι μουσικοί κλπ.. Φυσική αγωγή. Υπάρχουν θέσεις όπου δε διαπιστώνεται ότι υπάρχει ανάγκη να υπάρχουν δουλιές. Εμείς βεβαίως αυτά τα προτείνουμε. Δεν καθόμαστε παθητικά στο σοσιαλισμό. Βέβαια, μέσα σε συνθήκες με όρους πάλης, αλλά με καθαρή αμφισβήτηση όχι της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ, αλλά με καθαρή αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής. Ανεξάρτητα από το τι ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία, ο Κλίντον ή ο Μπους υπάρχουν δυνατότητες απόσπασης κατακτήσεων».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στη συνέχεια στην άποψη ότι οι επενδύσεις δημιουργούν θέσεις εργασίας και τόνισε: «Και για να τελειώσω εδώ, απευθύνομαι και στην κυβέρνηση και στα άλλα κόμματα. Λένε ότι οι επενδύσεις δημιουργούν θέσεις εργασίας. Βέβαια. Πώς μπορείτε να επιβάλλετε στα μονοπώλια, στις πολυεθνικές, στους καπιταλιστές - πείτε το όπως θέλετε - να προσλάβουν τόσους και όχι τόσους; Οι άνθρωποι επενδύουν και θα χρησιμοποιήσουν το εργατικό δυναμικό που τους χρειάζεται για την κερδοφορία της επιχείρησής τους. Πώς μπορείτε να απαγορεύσετε σε κάποιον να κλείσει την επιχείρηση; Σου λέει "εγώ δεν έχω κέρδη". Επομένως, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία λένε "αύξηση των επενδύσεων, αύξηση της απασχόλησης" όμως και αύξηση των επενδύσεων μπορεί να έχουμε και μείωση της απασχόλησης.

Δεύτερον, υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους. Δε θα επιβιώσουν όλοι, κάποιοι θα κλείσουν. Εξαγορές, συγχωνεύσεις μειώνουν τις θέσεις εργασίας. Επίσης, οι νέες τεχνολογίες. Επομένως, δε λύνεται το πρόβλημα. Πλήρης σταθερή απασχόληση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες δεν πρόκειται να υπάρξει. Αρα, θα υπάρξει σύστημα προστασίας των ανέργων».

«Και έρχεται η άλλη πρόταση - συνέχισε η Αλέκα Παπαρήγα. Εγινε εδώ και από την πλευρά του εκπροσώπου του Συνασπισμού. Για τις δημόσιες επενδύσεις συμφωνούμε και εμείς. Λέμε για δημόσια έργα, αλλά σήμερα τα δημόσια έργα δε γίνονται από το κράτος. Γίνονται από τους ιδιώτες, με εργολαβίες, με όρους δουλεμπορίου. Και πού θα γίνουν δημόσια έργα; Στη Eurovision και τα Καζίνο; Βγήκε ο εκπρόσωπος του Καζίνο Λουτρακίου προχτές και λέει "έχουμε δημιουργήσει χίλιες θέσεις εργασίας". Τι λέτε; Τιμή μας και καμάρι μας για τις χίλιες θέσεις. Δεν υπάρχει λέει ανεργία στο Λουτράκι με το Καζίνο του Λουτρακίου. Μιλάμε για δημόσιες επενδύσεις, για έργα υποδομής κλπ.. Αλλα θα κρατήσουν 5 χρόνια και άλλα 10. Μετά;

Βεβαίως, τα έργα υποδομής πρέπει να ανανεώνονται. Υπάρχει, λοιπόν, στις σημερινές συνθήκες ένα τέτοιο ζήτημα. Αρα, σημαίνει εδώ σύγκρουση με τη λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με όλη τη λογική ότι το κράτος δεν είναι εργοδότης, δεν είναι κατασκευαστής, δεν είναι επιχειρηματίας. Σύγκρουση με τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Δεν μπορεί να λένε να γίνουν δημόσιες επενδύσεις. Μα, δεν υπάρχει χώρος. Πού θα γίνουν; Εκεί που δεν πάει το κεφάλαιο. Δεύτερον, λέει ο χώρος της κοινωνικής οικονομίας. Ποια είναι η κοινωνική οικονομία; Η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός, η προστασία της τρίτης ηλικίας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες έγιναν κοινωνική οικονομία; Αυτοί οι χώροι, βεβαίως, έχουν ανάγκη θέσεων εργασίας, αλλά δεν παράγουν κέρδη, ή αυτοί οι τομείς καταλαμβάνονται σήμερα από τις μεγάλες εταιρείες. Πώς μπορείς να δημιουργήσεις θέσεις εργασίας; Τι μπορείς να δημιουργήσεις; Υποκατάστατα κοινωνικών υπηρεσιών με τις αλληλοβοήθειες κλπ., δηλαδή προσωρινή εργασία με ανειδίκευτο προσωπικό.

Για να ολοκληρώσω, όσο αναπτύσσετε και κάνετε επενδύσεις κλπ., τόσο ένα μέρος της αναντικατάστατης και πιο βασικής παραγωγικής δύναμης, της ανθρώπινης, θα καταστρέφεται. Και θα καταστρέφεται και μέσω της ανεργίας και μέσω της απασχόλησης. Θα έχουμε ετεροαπασχόληση κλπ.. Επομένως, εμείς επιμένουμε στο αμυντικό σύστημα προστασίας των ανέργων που το πληρώνουν κράτος και εργοδοσίες, ούτως ώστε η ανεργία να γίνεται όλο και λιγότερο παράγοντας γενικότερης πίεσης για τη μείωση των απαιτήσεων των εργαζομένων».

Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα απευθύνθηκε στα δύο κόμματα με αφορμή τις επικείμενες δημοτικές εκλογές και τόνισε: «Με την ευκαιρία, για ψαχτείτε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Οργιο γίνεται τώρα, σύνδεσης του θέματος της ανεργίας με τις τοπικές εκλογές. Δεν υπάρχει δήμαρχος, νυν ή υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας, των κομμάτων εξουσίας δηλαδή, που δεν υπόσχεται μία θέση σε χίλιους. Αυτό μήπως δεν το έχετε δει; Μήπως δεν το παίρνετε χαμπάρι;».