Στη συνοικία των Κουντουριώτικων, που ξεκινά από το γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας, υπάρχει μια ελεύθερη έκταση περίπου 15 στρεμμάτων στο επίκεντρο ευρύτερου πυκνοδομημένου χώρου, όπου λειτουργούν 10 σχολεία. Περίπου 5.000 μαθητές, όμως, δεν έχουν χώρους άθλησης. Είναι εμφανής η ανάγκη να διαμορφωθεί αυτός ο χώρος σε χώρο για αθλοπαιδιές και πράσινο.

Ο κυρ - Ανδρέας, Κύπριος πρόσφυγας από την Αμμόχωστο, βρήκε στα Κουντουριώτικα απάγκιο μετά την τουρκική εισβολή, το '74. Διατηρεί μπακάλικο στην περιοχή και όταν τον ρωτάμε για τις ανάγκες της σε πράσινο το μυαλό του πάει στην πατρίδα του. Τελικά, "επιστρέφει" στην τωρινή του πατρίδα για να μας πει ότι "στην περιοχή μας υπάρχει έλλειψη χώρων. Είναι πυκνοκατοικημένη, ασφαλώς και χρειάζεται η αλάνα να γίνει πράσινο. Ολόκληρη η Αθήνα χρειάζεται ανάπλαση".

Απέναντι από τα Κουντουριώτικα, στην άλλη "όχθη" της λεωφόρου Αλεξάνδρας και δίπλα από το μέγαρο της Αστυνομίας και του Αρείου Πάγου, νιώθεις να περνάς σε άλλη χρονική διάσταση. Εφτά συγκροτήματα προσφυγικών πολυκατοικιών "δηλώνουν" την παρουσία τους, έχοντας εμφανή τα σημάδια της εγκατάλειψης. Τα σπίτια αυτά είναι πολύ παλιά και χτίστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες προσφυγικών οικογενειών από τη μικρασιατική καταστροφή. Ο χώρος που είναι χτισμένα, περίπου 30 στρέμματα, ανήκει στο δήμο, ενώ τα κτίσματα ανήκουν στο κράτος και το δικαίωμα οίκησης το έχουν οι κληρονόμοι των προσφύγων.

Δίπλα από τα ετοιμόρροπα προσφυγικά, πίσω από το κτίριο του Αρείου Πάγου, υπάρχει ένας τεράστιος λάκκος με λιμνάζοντα νερά στο βάθος, με σκουπίδια και ποντίκια να "βολτάρουν". Πρόκειται για το πιο μεγάλο τμήμα του χώρου στο πίσω μέρος του Αρείου Πάγου, που προοριζόταν για τα κτίρια των άλλων δικαστηρίων (Εφετείο, Πρωτοδικείο, Ειρηνοδικείο) και σκάφτηκε σε μεγάλο βάθος για τη θεμελίωσή τους και για τους υπόγειους χώρους.

Ο κόσμος που ζει γύρω από αυτή τη "μαύρη τρύπα" είναι φυσικά αγανακτισμένος. "Δε διορθώνεται τίποτα στην Αθήνα", λέει η Ελευθερία Γιανοπούλου και συνεχίζει: "Εδώ η γειτονιά έχει τα μαύρα της τα χάλια. Δε βλέπουμε όμως καμιά ενέργεια για να καθαριστεί ο χώρος. Το οικόπεδο αυτό θα πρέπει να γίνει πράσινο, το χρειάζεται η περιοχή".

Με την ιδέα του πάρκου συμφωνεί και ο Νίκος Δρακάκης."Η ιδέα να γίνει πάρκο το οικόπεδο με υπόγειο πάρκινγκ είναι πολύ καλή. Είναι κάτι που λείπει από την περιοχή", μας λέει.

Ο Λάμπρος Κούλιος, εμφανώς αγανακτισμένος, προσθέτει: "Εχουμε μεγάλο πρόβλημα με το οικόπεδο αυτό. Τα στάσιμα νερά, τα ποντίκια, η σκόνη δημιουργούν μια κατάσταση που δεν περιγράφεται. Από το να χτίσουν κάποιο κτίριο είναι προτιμότερο να γίνει ένα πάρκο και εμείς να αναπνεύσουμε λίγο και τα παιδιά μας να έχουν ένα χώρο που να μπορούν να παίζουν".

Η Αναστασία Κούλιου λέει πως "θα πρέπει και με τις προσφυγικές να γίνει κάτι. Δεν είναι δυνατόν να μένουν οικογένειες εκεί μέσα. Ας χτιστεί ένα νέο συγκρότημα πολυκατοικιών, για να λυθεί και το πρόβλημα στέγασης των κατοίκων που μένουν εκεί".

Η ιδέα για υπόγειο γκαράζ και χρήση του υπέργειου χώρου για πράσινο, που είναι θέση και της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" είναι αποδεκτή από το κόσμο. Η Αννα Σισμάνη λέει ότι "για το οικόπεδο αυτό έπρεπε από χρόνια να γίνει κάτι. Αν το κάνανε γκαράζ, και ο δήμος θα είχε έσοδα, θα εξυπηρετούνταν και ο κόσμος. Η κατάσταση αυτή είναι σκέτη απελπισία, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν τέτοια αίσχη". Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Κώστας Σακελαρίου: "Να κάνουν το οικόπεδο υπόγειο γκαράζ και από πάνω πάρκο, εδώ ειδικά που η γειτονιά δεν έχει τίποτα", αλλά και ο Ακης Καβαλεράτος: "Καλό είναι να γίνει ένα παρκάκι το οικόπεδο. Το χρειάζεται η περιοχή".