Ποιος θα θελήσει την ανακεφαλαίωση των συμβάντων του χρόνου που πέρασε, χωρίς να αισθανθεί ανατριχίλα; Είναι τα γεγονότα ανεπιθύμητα. Και θλιβερά, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Για τούτο και δεν είναι ευχάριστα στην ανασκόπησή τους. Ακόμα και απλή υπόμνηση τίτλων των εντύπων, προκαλεί... αναγούλα, αν δε δημιουργεί συνθήκες αγανάκτησης. Ωστόσο δεν αγνοούνται και τα συναισθήματα ιλαρότητας, που στην απεραντοσύνη του κυριαρχούντος τέλματος, αποτέλεσαν νησίδες εύθυμης νότας! Να αναφερθούμε στους "γάμους της χρονιάς", που προχθές αποκάλυψαν εφημερίδες και της αλλοδαπής, πως οι πομπώδεις περιγραφές του "ειδυλλίου" μεταξύ των παιδιών του εκπτώτου της Ελλάδας και του μεγιστάνα του πλούτου Αμερικανού Σαντάλ, δεν απείχαν της παντομίμας. Ενας δεσμός - "μαϊμού", που στάθηκε στα ξυλοπόδαρα του απροκάλυπτου συμφέροντος: Το μυστικό προσύμφωνο παραχωρούσε ένα λίαν σεβαστό ποσόν δολαρίων στον "βασιλόπαιδα"! Και η Μαρία, η θυγατέρα του Χρυσίου, θ' απολάμβανε τη "βαρύτητα" του τίτλου της... "πριγκιπίσσης"! Ο επίλογος του γάμου, που τόσα προβλήματα - παγίδες "άνοιξε" στην αρχηγική πορεία του ευτραφούς ηγέτη των συντηρητικών, δεν άντεξε περισσότερο του εξαμήνου. Και όπως σημειώνουν οι περί τα κοσμικά, εξαντλήθηκε ήδη το διάστημα της "συμβίωσης" και το νεαρό ζευγάρι οδεύει προς το διαζευκτήριο - όσο κι αν φιλομοναρχικοί κύκλοι της ημεδαπής αποπειρώνται διαψεύσεις!

Αλλη "είδηση", που τούτη την εποχή τοποθετείται στα πρωτοσέλιδα και περιέχει στοιχεία φαιδρότητας, είναι η "διαδοχολογία"! Οι διαβουλεύσεις και τα "πηγαδάκια" - και εντός του χώρου της "εντατικής", ενίοτε - δίνουν και παίρνουν... μεταξύ των "δελφίνων" της συμπολίτευσης. Και δεν εννοούν ν' αφήσουν αμέτοχο στις βλέψεις τους το "συμμαχικό παράγοντα"! Διοχετεύουν, έντεχνα τις... προτιμήσεις της εκείθεν του Ατλαντικού ακτής, για τον "αμερικανοτραφή", άλλοτε "Τσάρο" της οικονομίας μας. Και προσθέτου, πως και η Βόννη τρέφει αγαθή προαίρεση, για τον ίδιο μνηστήρα του πρωθυπουργικού θώκου! Ο δεύτερος, που προέρχεται από τον εκπαιδευτικό χώρο, φέρεται ευνοούμενος του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Θέλει να παίξει και η Ευρωπαϊκή Ενωση πρωταρχικό ρόλο στα εσωτερικά της Αθήνας και εκδηλώνεται παντοιοτρόπως! Οι "αυλικοί" αποκλίνουν υπέρ του "ωραιοπαθούς", ενώ οι άλλοι δύο, της "κεντρογενούς προέλευσης", αρκέστηκαν στης "πυγολαμπίδας" τη νυχτερινή διέλευση. Περιορισμένη η εμβέλειά τους στο στρατόπεδο του"Κινήματος", τους υποχρεώνει σε συρρίκνωση των φιλοδοξιών τους! Το αστείο συναντάται και στην προκειμένη περίπτωση στους κορδακισμούς των δηλώσεών τους, με τις αρχηγικές... κορόνες!

Από τα πρόσφατα και οι "βαθυστόχαστες" αναλύσεις, για τις δημοσκοπήσεις, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Εδώ ψάχνεις με το φανάρι - και ματαιοπονείς - για την προσέγγιση της αλήθειας! Τα νούμερα, που εμφανίζονται στον πολιτικό μπερντέ, δε διαφέρουν από τις φιγούρες του θιάσου σκιών... και εγκύπτουν "σοβαροί" κονδυλοφόροι, στους προσφερόμενους αριθμούς και αγκομαχούν "διανοητές", να δώσουν ερμηνείες! Οι αετονύχηδες, όμως, δε σπαζοκεφαλιάζουν. Γνωρίζουν πως οι διάφορες, κομματικής έμπνευσης, παραγγελίες δεν απέχουν εκείνων, που φθάνουν μέχρι του "ταμπή" το εργαστήρι. Μεταφέρει ο περιποιητής την επιθυμία του πελάτη: "Μέτριο, γλυκύ βραστό, με ολίγη"! Και ο καφετζής μεριμνά για το αφέψημα... Το "σερβίρισμα" ζυγίζει στην πειστικότητα. Και λαμβάνεται υπόψη η παράμετρος του βαθμού της αφέλειας! Πόσοι θα πιστέψουν τις σφυγμομετρήσεις της σκοπιμότητας;

Μ' αυτά και ομοειδή φαινόμενα - κληρονομιά του τερματίσαντος την τακτή διαδρομή του χρόνου - μπήκαμε στα χωράφια του δίσεκτου! Δεδομένες οι αυξήσεις των τιμολογίων του ΟΤΕ - και όχι μόνο... Προαποφασισμένη η υπεραξία των αγαθών ευρείας κατανάλωσης. Και η υποτέλεια των κρατούντων, στα κελεύσματα του Μάαστριχτ διαρκής και αμετατόπιστη. Τι να περιμένει ο κοσμάκης από τον καινούριο χρόνο; Ασφαλώς, δεν καρτερεί δικαίωση των αιτημάτων του. Δίχως αγώνες δεν κερδίζει ο λαός, ούτε το ψωμί των παιδιών του. Σημαιοφόροι οι δραχμοσυντήρητοι, ακολουθούμενοι από τις φάλαγγες των "ταπεινών και καταφρονεμένων", δε θ' αφήσουν να διαφεντεύουν τα καπιταλιστικά τσιράκια... Εμπρός της Γης οι καταπιεσμένοι, με λάβαρο το δίκιο τους!