Να ηττηθεί η πλουτοκρατία! | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Να ηττηθεί η πλουτοκρατία!

Η χτεσινή ομιλία του πρωθυπουργού αδικήθηκε, λόγω της... ένδυσης του Κ. Σημίτη. Αντί για κοστούμι, το ενδυματολογικό κέντρο του Μαξίμου θα έπρεπε να έχει προβλέψει τις ανάγκες της περίστασης και να τον ντύσει όπως συνάδει με τις θέσεις που διατύπωσε, ανοίγοντας τα "φτερά" του "κοινωνικού διαλόγου": Να τον ντύσει με τη φόρμα εργασίας των υπαλλήλων της Μπούντεσμπανκ, έχοντας κεντημένο στο πέτο το έμβλημα της Κομισιόν ή, ακόμα καλύτερα, τις... μπότες του Κολ.

Τότε, οι πολεμικές κραυγές για "εθνική ήττα" (!) που θα υποστεί η "εκτός ΟΝΕ" Ελλάδα, η ιδεολογική τρομοκρατία κατά του λαού που αντιστέκεται, η καταστροφολογία που θέλει τη χώρα να έχει την τύχη της χαμένης... Ατλαντίδας, αν δεν αλυσοδεθεί στα κοινωνικά "κρεματόρια" του "μααστριχτικού" Μεσαίωνα, θα είχαν το ντεκόρ που τους αρμόζει.

***

Γιατί, όμως, ο πρωθυπουργός κατέφυγε στην κινδυνολογία για να περιγράψει τα καθήκοντα των "εταίρων - διαλογιστών" της συναλλαγής με τους κεφαλαιοκράτες; Καθήκοντα που συνίστανται στην προώθηση στην κοινωνία της θεωρίας της "συναίνεσης" και του ραγιαδισμού. Της απαραίτητης, δηλαδή, βάσης, ώστε, αφ' ενός να οικοδομηθούν τα αναγκαία "άλλοθι", αφ' ετέρου να αναζητηθούν οι ακίνδυνοι δίοδοι, για την επιβολή της πολιτικής του εργασιακού απαρτχάιντ.

***

Η απάντηση βρίσκεται στο χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής. Πρόκειται για τόσο σκληρή, ανάλγητη, αντιδραστική πολιτική, για τόσο συνεπή αντανάκλαση - σε πολιτικό επίπεδο - της αδηφαγίας του κεφαλαίου και της εχθρότητας που επιδεικνύει απέναντι στον άνθρωπο, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των πολυεθνικών, που έναν τρόπο έχει για να επιβληθεί: Τον εκφοβισμό και εκβιασμό του λαού. Τη μετατροπή του εργαζόμενου σε πανικόβλητο άθυρμα στα χέρια των εκμεταλλευτών του, που πρέπει να μάθει να ζει με όλο και λιγότερα, υμνώντας όσους τον κλέβουν γιατί δεν του τα πήραν όλα!

Ωστόσο, η επιθετική τακτική της κυβέρνησης, δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία της. Η κυβέρνηση θέλει να τρομοκρατήσει, αλλά, την ίδια ώρα, είναι η ίδια που φοβάται. Φοβάται ότι, παρά τα... "εν ονόματι του Εθνους" μελλοντικά"τετέλεσται" (!), με τα οποία απειλεί τον ελληνικό λαό, δε θα τα καταφέρει να ποδηγετήσει τους εργαζόμενους. Οι επαναλαμβανόμενες αναφορές του πρωθυπουργού σε όσους διαδηλώνουν κατά της πολιτικής του, μαζί με τις νουθεσίες "να τους πείσουμε", και κυρίως την αναφορά στα "πολιτικά οφέλη" που θα απολέσει η εγχώρια ολιγαρχία αν "δεν της περάσει", συνιστά ομολογία του δικού του φόβου. Ενός φόβου που είναι στα χέρια του μαζικού λαϊκού κινήματος να μετατρέψει σε πανικό, επιφέροντας πράγματι "εθνική ήττα". Αλλά, την ήττα που θα αφορά το "έθνους" των πλουτοκρατών.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ