Το όνομα της εφοπλιστικής οικογένειας Περατικού απασχόλησε περισσότερο τον Αύγουστο του 1992,όταν από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ του παραδόθηκε, ξεκαθαρισμένο από χρέη, το δεύτερο σε δυναμικότητα ναυπηγείο της χώρας, το Ναυπηγείο Ελευσίνας.Και ακόμα περισσότερο, δυο χρόνια ακριβώς αργότερα, τον Αύγουστο του 1995,όταν έσκαγε το "κανόνι" του "ναυαγίου" του ναυπηγείου, στο πηδάλιο του οποίου είχε τοποθετηθεί ο Κωστής Περατικός.

Είχε μεσολαβήσει η αθέτηση των όποιων (σκανδαλωδών, είναι γεγονός) δεσμεύσεων είχε αναλάβει ο όμιλος Περατικού με τη μεταβίβαση του ναυπηγείου, το σταδιακό βούλιαγμα της επιχείρησης, παρά τα ευνοϊκά δάνεια, σε χρέη ύψους 22 περίπου δισ., καθώς και η απόρριψη της "προσφοράς" του ομίλου για την εξαγορά του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά.

Οι μετέπειτα εξελίξεις - που στάθηκαν η αφορμή και για την απομάκρυνση του σημερινού πρωθυπουργού και τότε υπουργού Βιομηχανίας, Κ. Σημίτη,από την κυβέρνηση - συνδέθηκαν με τη γενικότερη επιχείρηση διανομής της "πίτας" της ναυπηγικής βιομηχανίας και, κατά συνέπεια, με τα συμπαρομαρτούντα "διαπλεκόμενα", καθώς επίσης και με τις σχετικές ενδοκομματικές διενέξεις κυρίως στο κυβερνητικό κόμμα.Για "γαϊτανάκι πολλαπλών εσωκομματικών τριβών, που απέκρυπταν ανομολόγητες επιδιώξεις", είχε κάνει λόγο τότε ο ίδιος ο Κ. Σημίτης...

Ωστόσο, στις 23 Αυγούστου, ο ίδιος ο Κωστής Περατικός έστειλε σε έναν προς έναν τους 300 της Βουλής ογκώδη φάκελο, αποτελούμενο από 35 σελίδες - "φωτιά", όπου αποκάλυπτε μυστικές συναντήσεις, προσωπική αλληλογραφία με τον Κ. Σημίτη, άλλους υπουργούς και παράγοντες, "συντροφικά μαχαιρώματα" και, κυρίως, άγρια παρασκηνιακά παζάρια γύρω από το μοίρασμα των ιματίων της ναυπηγικής βιομηχανίας.

Ειδικότερα, απαντώντας στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί "αιφνιδιασμού" στο κλείσιμο του ναυπηγείου, ο Κ. Περατικός αποκάλυπτε επιστολές του στον Κ. Σημίτη και στον τότε υφυπουργό Βιομηχανίας Χ. Πάχτα(28/6/94), καθώς επίσης στον Χ. Ροκόφυλλο (20/7/94) και προς τον Μ. Εβερτ (5/5/95). Επίσης ιδιόχειρη επιστολή προς τον Θ. Πάγκαλο,όπου ανέφερε ότι "εσωκλείει υπόμνημα για τη φτωχή μεταχείριση της ναυπηγικής βιομηχανίας από το κράτος".

Απαντώντας, επίσης, σε δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί "φερεγγυότητας" του ομίλου, αποκάλυπτε άλλη επιστολή του Χ. Πάχτα (31/5/94), με την οποία ο υφυπουργός τον προσκαλούσε να πάρει τα Ναυπηγεία Σύρου "με τη βεβαιότητα ότι η επιχειρηματική σας επιτυχία συνδυάζεται με την εθνική σας ευαισθησία...".

Σε ό,τι αφορά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί "άγνοιας" των όρων σύμβασης της ιδιωτικοποίησης, απευθυνόταν προσωπικά στον Κ. Σημίτη με τα εξής αποκαλυπτικά λόγια: "Ο υπουργός δεν έχει παρά να ανατρέξει στο προσωπικό του βουλευτικό αρχείο. Στις 13/5/93, του απεστάλη με φαξ σύντομο υπόμνημα το οποίο παρουσιάζει τους όρους εξαγοράς των ΝΕ. Το υπόμνημα αυτό δόθηκε μετά από έκφραση επιθυμίας του ιδίου για την ενημέρωσή του ως αντίκρουση των αναφερομένων σε ομιλία του κ. Κατσιφάρα". Στον ίδιο φάκελο, ο Κ. Περατικός είχε συμπεριλάβει κείμενο δυο σελίδων με έτοιμα επιχειρήματα, με τα οποία ο κ. Σημίτης θα μπορούσε να αντικρούσει τους ισχυρισμούς Κατσιφάρα!

Από τότε, τα ναυπηγεία λειτουργούν στο καθεστώς της εκκαθάρισης "εν λειτουργία", ενώ έχει υπογραφεί συμφωνία παραχώρησής τους στον επιχειρηματία Ταβουλάρη,στον οποίο έχει επίσης παραχωρηθεί το Ναυπηγείο Σύρου.

Μ. Ε.