"Ο δήθεν κοινωνικός διάλογος αποτελεί άλλοθι της κυβέρνησης για να περάσει προειλημμένες αποφάσεις του Διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης που οδηγούν στην πλήρη κατεδάφιση και των τελευταίων υπολειμμάτων του κράτους - πρόνοιας, μέσω της μεγαλύτερης περιστολής των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων", τόνισε ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του εξάλλου υπογράμμισε: "Κοινωνικός διάλογος για τις συντηρητικές και νεοσυντηρητικές δυνάμεις της χώρας μας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι η προσπάθεια προσαρμογής και ένταξης της εγχώριας παραγωγικής διαδικασίας και της αγοράς εργασίας στο ευρωπαϊκό φιλελεύθερο γίγνεσθαι, όπως το προσδιορίζει η απάνθρωπη Συνθήκη του Μάαστριχτ".

Απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ σημείωσε: "Το Μάαστριχτ δε γίνεται ούτε αριστερό, ούτε ανθρώπινο με παραπλανητικές φραστικές κορόνες, με επουσιώδης τροποποιήσεις και κυρίως με περικοπές δικαιωμάτων των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και άλλων πολιτών"

Ο Δ. Τσοβόλας σε άλλο σημείο της ομιλίας του υποστήριξε ότι πριν γίνει κουβέντα για τον "κοινωνικό διάλογο" πρέπει να ξεκαθαριστεί "Ποια Ευρώπη θέλουμε;". Μια Ευρώπη των οπαδών της απάνθρωπης οικονομίας της αγοράς, της ανεργίας, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ή μία Ευρώπη της κοινωνικής αλληλεγγύης του περιορισμού των οικονομικών ανισοτήτων, του κοινωνικού κράτους, του σεβασμού της εθνικής και πολιτισμικής ιδιαιτερότητας του κάθε λάου; Στο ερώτημα αυτό ο Δ. Τσοβόλας τάχθηκε υπέρ της δεύτερης Ευρώπης.

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ είπε στη συνέχεια ότι οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν περιοριστεί σε ένα επουσιώδη ρόλο, ελεγχόμενο και αυτό από τα νέα ισχυρά κέντρα εξουσίας όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΟΟΣΑ κλπ. "Ακόμη και ο μονεταριστής Ζισκάρ ντ' Εστέν "πατέρας" του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος, υποστηρίζει ότι ο νεοφιλελεύθερος μηχανισμός στην Ευρώπη, πρέπει να διαθέτει "κοινωνικά αμορτισέρ", ικανά να προστατεύσουν τις ιστορικές κατακτήσεις των Ευρωπαϊκών Κοινωνιών", υπογράμμισε ο Δ. Τσοβόλας. Καταλήγοντας τόνισε: "Στην πράξη οδηγούμαστε σε μία Ευρώπη πάνω στα πρότυπα του Τρίτου Κόσμου, με νησίδες άφθονες και προκλητικής πολυτέλειας για τους λίγους, μέσα σε ωκεανούς απέραντης δυστυχίας και μιζέριας για τους πολλούς. Πρόσφατο ανατριχιαστικό παράδειγμα η εκμετάλλευση τοξικοεξαρτημένων εργατών στην Πορτογαλία, που οι εργοδότες τους αντί μεροκάματου τους πλήρωναν με δόσεις ηρωίνης επειδή τους συνέφερε οικονομικά. Αυτή την Ευρώπη θέλετε κύριοι εκσυγχρονιστές της κυβέρνησης;".