Ενα από τα κύρια θέματα που απασχολούν πάρα πολύ το τελευταίο χρονικό διάστημα τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης της Αυστρίας, είναι και ο θλιβερός απολογισμός της δεκάχρονης θητείας στην καγκελαρία του Φραντζ Βρανίτσκι, ο οποίος πρόσφατα υπέβαλε την παραίτησή του. Ο ανώτατος αυτός πολιτικός ηγέτης και πρώην Μάνατζερ της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, συνταξιοδοτήθηκε με το τεράστιο μηνιαίο χρηματικό ποσό των 3.5 εκατομμυρίων σεληνίων (85 εκατομμύρια δραχμές!). Με την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που έγινε στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου της θητείας του Αυστριακού καγκελάριου, καθώς και με την εφαρμογή μέτρων σκληρής λιτότητας, που επιβάλλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας γνώρισαν πρωτοφανή όξυνση...

Από την άποψη αυτή, δικαιολογημένα αναρωτιέται κανείς σήμερα στην Αυστρία: Με ποια κριτήρια, λοιπόν, σε τελευταία ανάλυση, θα πρέπει να εκτιμηθεί η επιτυχής καριέρα μιας ηγετικής πολιτικής προσωπικότητας στη χώρα αυτή, αν όχι με το βαθμό ανόδου του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, το ποίο στην Αυστρία τα τελευταία χρόνια συνεχίζει να πέφτει κάθετα; Αυτό ακόμα θα πρέπει να μετρηθεί και με το βαθμό δημιουργίας ευνοϊκών προοπτικών για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

Εχοντας ως αφετηρία τα πιο πρόσφατα προγνωστικά, καθώς και τα συμπεράσματα από τη Συνδιάσκεψη για τη Φτώχεια στην Αυστρία, εύκολο είναι να διαπιστώσει κανείς την άσχημη οικονομική και κοινωνική κατάσταση, που κυριαρχεί σήμερα στη χώρα, όπου οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους είχαν κατακτήσει ένα αξιόλογο βιοτικό επίπεδο στη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παραπάνω προγνωστικά, στη διάρκεια αυτού του χρόνου 728.000 γυναίκες στην Αυστρία "θα κάνουν γνωριμία με την κοινωνική μάστιγα της ανεργίας" και βέβαια με την παραπέρα πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί με το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Κατά τα άλλα, η ανεργία σήμερα στην Αυστρία προσλαμβάνει όλο και περισσότερο μεγαλύτερες διαστάσεις, φτάνοντας έτσι στο 8% περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας, ενώ αυτή, πριν μερικά χρόνια, ήταν μόλις 2%. Και η τάση αυτή, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζουν οι οικονομικοί ειδικοί, αναμένεται να συνεχιστεί... Ταυτόχρονα, στο υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας το τελευταίο χρονικό διάστημα καταστρώνονται νέα σχέδια για παραπέρα κοινωνικές περικοπές, μεταξύ των οποίων, επιδόματα ανεργίας και ασθένειας.

Ας επιστρέψουμε, όμως, πίσω στον αποχωρήσαντα Αυστριακό καγκελάριο. Από τότε λοιπόν, που ο πρώην μάνατζερ της Ομοσπονδιακής Τράπεζας στρογγυλοκάθισε στην πολυθρόνα της καγκελαρίας, η ανεργία αυξανόταν όλο και περισσότερο, η οικονομική άνοδος στη συνέχεια μειώθηκε κατά το ήμισυ, ενώ τα κρατικά χρέη διπλασιάστηκαν. Τα χρέη, όμως, αυτά σύμφωνα με τις επιταγές της Συνθήκης του Μάαστριχτ θα πρέπει να μειωθούν δραστικά και για τη μείωση αυτή θα κληθούν να πληρώσουν οι Αυστριακοί εργαζόμενοι. Κι αυτό στην πράξη σημαίνει συνέχιση εφαρμογής των σκληρών μέτρων λιτότητας, παραπέρα ξήλωμα του δικτύου της Κοινωνικής Πρόνοιας και ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών επιχειρήσεων. Σχετικά, θα πρέπει ν' αναφερθεί ότι, η ένταξη της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση μόνο στη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου είχε κοστίσει το τεράστιο χρηματικό ποσό των 28 δισεκατομμυρίων σεληνίων, χρήματα, δηλαδή, που έχουν καταληστευτεί από τις δραστικές κοινωνικές περικοπές...

Η "Εποχή" Βρανίτσκι, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, θα περάσει στην ιστορία της Δεύτερης Δημοκρατίας της Αυστρίας, σαν το επεισόδιο εκείνο, στη διάρκεια του οποίου "έχει εγκαινιαστεί στα μαλακά ο γνήσιος καπιταλισμός" και μάλιστα, όταν στην εξουσία ήταν οι σοσιαλδημοκράτες της χώρας.

Επίσης, ένα από τα οξυνόμενα προβλήματα, που βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Αυστρία είναι και αυτό της φτώχειας, κάτι βέβαια που παρατηρείται σ' όλες ανεξαίρετα τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ρίζες του προβλήματος αυτού θα πρέπει πρώτα και κύρια, ν' αναζητηθούν στα σκληρά μέτρα λιτότητας, τα οποία εφαρμόζονται στα κράτη αυτά, καθώς και στη μαζική ανεργία, που οδηγεί εκατομμύρια και εκατομμύρια ανθρώπους στη διαρκή μείωση του βιοτικού τους επιπέδου και στην περιθωριοποίηση...

Το πρόβλημα, λοιπόν, της φτώχειας στην Αυστρία από καιρό τώρα έχει ξεφύγει από τα πλαίσια μιας "ακαδημαϊκής συζήτησης". Αυτή σήμερα έχει πολλά πρόσωπα και δεν ισοδυναμεί πλέον με την απόλυτη φυσική και κοινωνική εξαθλίωση. Η φτώχεια, στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, προβάλλει με τη μορφή των φτωχών εισοδημάτων, της μείωσης της ατομικής κατανάλωσης, της κοινωνικής περιθωριοποίησης και των αρνητικών προϋποθέσεων για πραγματική μόρφωση.

Από τις μορφές αυτές της φτώχειας στην Αυστρία ιδιαίτερα πλήττονται οι γυναίκες, οι οποίες πιο εύκολα ξεγλιστρούν από τον κοινωνικό ιστό. Αλλά και η ανεργία είναι μεγαλύτερη στον γυναικείο οικονομικά ενεργό πληθυσμό. Σε ακόμα χειρότερη οικονομική και κοινωνική θέση βρίσκονται οι ξένες μετανάστριες, καθώς και οι διαζευγμένες γυναίκες που πολλές φορές είναι αναγκασμένες να θρέψουν μόνες τα παιδιά τους. Κατά συνέπεια, λοιπόν, η φτώχεια πλήττει πρώτα και κύρια τις γυναίκες της Αυστρίας. Σχετικά, θα πρέπει ακόμα ν' αναφερθεί ότι σοβαρές διαστάσεις προσλαμβάνει και το πρόβλημα των αστέγων. Μόνο στη Βιέννη το 37% των αστέγων είναι γυναίκες.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ