Τρώγοντας έρχεται η όρεξη και στο μεγάλο φαγοπότι της ιδιωτικοποίησης η όρεξη των "προσκεκλημένων" περισσεύει, ενώ η γαλαντομία των "οικοδεσποτών"... σκλαβώνει. Το τραπέζι στρώθηκε το 1990 από τη Νέα Δημοκρατία και αφού σερβιρίστηκαν τα ορεκτικά (κάποιες από τις "μικρές" επιχειρήσεις του ΟΑΕ), άρχισαν να έρχονται τα "κυρίως πιάτα", όπως η ΑΓΕΤ, ο ΟΤΕ, τα Ναυπηγεία... Ομως, κάπου εκεί διεκόπη η "προσφορά" της ΝΔ. Είναι γνωστό ότι κάποιοι από τους καλοφαγάδες της παρέας διαμαρτυρήθηκαν πως καθυστερούσαν οι σερβιτόροι (π.χ. στο σερβίρισμα των ψηφιακών του ΟΤΕ). Τη σκυτάλη παίρνει το ΠΑΣΟΚ και γίνεται το "σώσε". Αρχίζουν να έρχονται τα "φιλέτα" το ένα μετά το άλλο: Ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων, ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου, ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού και τώρα, ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού...

Ο τουρισμός, καλώς ή κακώς, αποτελεί για την οικονομία της χώρας έναν πολύ σημαντικό παράγοντα. Από καιρό βεβαίως έχει διαπιστωθεί ότι και αυτός ο τομέας πάσχει δραματικά, εξαιτίας μιας πολιτικής που ακολούθησαν εναλλάξ η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Απ' τη μια ενθαρρυνόταν η ασύδοτη δραστηριότητα των μεγαλοξενοδόχων, των μεγάλων τουριστικών πρακτόρων, η τουριστική κίνηση εγκαταλειπόταν στο έλεος των κερδοσκόπων. Απ' την άλλη, συστηματικά και για λογαριασμό των προηγουμένων απαξιωνόταν η τεράστια υποδομή και περιουσία του ΕΟΤ, τον οποίο οι ίδιες κυβερνήσεις είχαν μετατρέψει σε κέντρο εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων και πάσης φύσεως ανόμων δραστηριοτήτων.

Τώρα λοιπόν, όπως δήλωσε προχτές ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, ήρθε η ώρα για τον "εκσυγχρονισμό" και του ΕΟΤ. Δηλαδή τη δημιουργία ενός ακόμη "θερμοκηπίου", όπου μαζί με την υπέρογκη αύξηση των κερδών των πολυεθνικών θα αναπτυχθούν και τα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα που συνήθως φυτρώνουν στο έδαφος της ιδιωτικοποίησης. Ας κοιτάξουμε την υπόθεση του καζίνο Φλοίσβου, ή την υπόθεση της ξενοδοχειακής μονάδας στην Υδρα, υποθέσεις που εντάσσονται στην "εκσυγχρονιστική" αντίληψη περί τουριστικής πολιτικής. Και να σκεφτεί κανείς ότι το ξεπούλημα δεν έχει αρχίσει ακόμη. Τριάντα οχτώ "Ξενία", δέκα χιλιάδες στρέμματα - φιλέτα της ελληνικής γης, εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις πάσης φύσεως στο "σφυρί" και όσο όσο. Και δε μένει μόνο σ' αυτά η κυβέρνηση... Εξαγγέλλει πρόγραμμα επενδύσεων πολλών δισεκατομμυρίων για τη δημιουργία υποδομών οι οποίες (και αυτές) θα παραδοθούν στους ιδιώτες για εκμετάλλευση. Δεν είναι δηλαδή μόνο η εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων του δημοσίου, σε μια εποχή που η ίδια η κυβέρνηση αντιμετωπίζει πρόβλημα εσόδων, είναι και το πανωπροίκι που θα πάρουν οι "αγοραστές" από τα λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού. Για να διευκολυνθούν μάλιστα, οι τελευταίοι, η κυβέρνηση θα δημιουργήσει και ανώνυμη εταιρία, θυγατρική του ΕΟΤ, που θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη διεκπεραίωση της ιδιωτικοποίησης. Για να απαλλάσσονται πιθανόν οι υπεύθυνοι του Οργανισμού και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.

Η κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τη δημόσια περιουσία σαν δικό της ταμείο δεν υποθηκεύει μόνο την οικονομία και την παραγωγική βάση της χώρας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια θέση στο εδώλιο του κατηγορουμένου για ένα έγκλημα διαρκείας εις βάρος της χώρας και του λαού. Ετσι κι αλλιώς θα λογοδοτήσει.