ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Πίσω από τα μεγάλα λόγια και τις βαρύγδουπες δηλώσεις που θολώνουν τα νερά και μειώνουν την ορατότητα - έτσι όπως "ξέφυγαν" κολυμπώντας ολοζώντανοι οι κομάντος από τις πιο σύγχρονες πολεμικές συσκευές - βρίσκεται η καινούρια ή μάλλον η επίσημη πλέον πραγματικότητα. Οι μόνοι, που βεβαίωσαν την κυριαρχία τους στο χώρο του ελληνικού Αιγαίου, είναι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ. Το σχέδιο εκτελέστηκε με ακρίβεια σε όλες του τις λεπτομέρειες και όχι μόνο δε βρέθηκε κανένα πραγματικό εμπόδιο, αλλά το διευκόλυνε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και η ελληνική κυβέρνηση.

Μέχρι και τώρα, που όλα πλέον είναι ολοφάνερα, η ελληνική κυβέρνηση επιμένει να κρύβεται πίσω από το κάλπικο δίλημμα, ότι υπήρχαν μόνο οι επιλογές πόλεμος ή το χατίρι των Αμερικανών. Φυσικά, η τελική επιλογή της κυβέρνησης της "νέας εποχής", που κατέληξε σε άλλο ένα "περάστε" στους Αμερικανούς, παρουσιάζεται σαν τόσο ρεαλιστική και έξυπνη που έκανε τον πρωθυπουργό του νέου ύφους, να φτάσει στο σημείο να ευχαριστήσει δημόσια τους απρόσκλητους διαιτητές. Δεν ξέραμε ότι θα τους βγαίναμε και χρεωμένοι στο τέλος... Ποιος ξέρει τι άλλο μπορούν να απαιτήσουν πλέον για την αποπληρωμή των καλών τους υπηρεσιών; Πάντως, δυστυχώς, στοίχισε ήδη πολύ στη χώρα η επιβολή του πολυδιαφημισμένου "σύγχρονου" ρεαλιστικού πολιτικού λόγου της καινούριας κυβέρνησης. Δηλαδή, αν έκανε τα ίδια με το λεγόμενο παλιό ύφος, ποια θα ήταν η διαφορά στο αποτέλεσμα;

***

Η ΝΔ σήκωσε την πιο βαρύγδουπη φραστική παντιέρα. Στο λόγο του αρχηγού της (άλλος σύγχρονος ηγέτης "νέας εποχής"... ) ακούστηκαν λέξεις σπαθιά που τρυπάνε την εντύπωση, αλλά τα βρίσκουν σκούρα στη συνείδηση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε λόγο για "χαρακίρι", "ανικανότητα", "εθνικές ευθύνες", ακόμα και για "προδοσία". Στο τέλος με μια κίνηση, εξίσου στρατηγική από πλευράς εντυπώσεων, απέσυρε τις βουλευτικές του δυνάμεις από το Κοινοβούλιο... Αχνα δεν τόλμησε όμως, να βγάλει για το ρόλο των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και επίσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ηταν σαν να δήλωνε με τον ποιο επίσημο τρόπο ότι σε τελευταία ανάλυση "τη γλίτωσε" αυτή τη φορά, αφού ήταν άλλος στην κυβέρνηση και δεν ήταν υποχρεωμένη η ΝΔ,να εξυπηρετήσει τους παραδοσιακούς συμμάχους, ίσως με τον ολόιδιο τρόπο.

Ο Αντ. Σαμαράς "άστραψε και βρόντηξε" καθώς έσουρε τα "εξ αμάξης" στους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους αλλά αποδείχτηκαν και αυτές "κινήσεις για να ξεσηκώνουν την κερκίδα" χωρίς ουσία και σκοπό. Δε βρήκε τίποτα συγκεκριμένο να προτείνει, κανένα πραγματικό μέτρο, ούτε καν αποτελεσματικό αντίλογο στις αμερικάνικες επιλογές, με αποτέλεσμα να ταμπουρώνεται ουσιαστικά και η πολιτική της Πολιτικής Ανοιξης πίσω από το απαράλλαχτο δίλημμα με την κυβέρνηση, δηλαδή πόλεμος ή υπόκλιση. Αλλο - αν λόγω θέσης και μεγέθους - μπορεί να "παίζει" πιο άνετα, μακριά από το πεδίο της "ρεαλιστικής ευθύνης" της κυβέρνησης και παίρνοντας υπόψη του μόνο τις ανάγκες του... θεάματος.

Με την ευκαιρία, πώς νιώθουν τώρα πια εκείνα τα στελέχη του "ΣΥΝ", που όπως πάντα "ευρωπαϊκότερα" των Ευρωπαίων εταίρων μας, πρότειναν να μπει στη βραχονησίδα και η σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ελπίζουν ακόμα να υπερασπιστούν τα σύνορα και την εδαφική ακεραιότηταμ, οι εταίροι που καιροφυλακτούν να αρπάξουν ό,τι αφήσει στη μοιρασιά ο Αμερικανός; Οι Ευρωπαίοι εταίροι ήταν εκείνοι που φύσηξαν πρόσφατα αέρα στα πανιά της τουρκικής άρχουσας τάξης, προωθώντας την Τελωνειακή Ενωση με κλειστά τα μάτια στις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο Κυπριακό, αλλά και στις απαιτήσεις στο Αιγαίο, εκβιάζοντας ταυτόχρονα και την ελληνική κυβέρνηση να "ξεχάσει" το βέτο. Στο πρόσφατο επεισόδιο παράστησαν πως δεν... καταλάβαιναν ενθαρρύνοντας την τουρκική δραστηριότητα και στρώνοντας τη λεωφόρο στους Αμερικανούς.

***

"Εκεί που πονεί... ", λέει ο λαός μας και γι' αυτό η μόνη ρεαλιστική απάντηση, βρίσκεται μακριά από το ψευτοδίλημμα που επιχειρεί να εγκλωβίσει την κοινή λογική η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Για άλλη μια φορά αποδείχνεται ότι τα φουσκωμένα λόγια και οι αυταπάτες με τους λεγόμενους συμμάχους, μόνο δεινά προκαλούν και κάθε φορά μας εξαναγκάζουν σε χειρότερες θέσεις. Η ρεαλιστική απάντηση απαιτεί πολιτικές κινήσεις αντίστασης στα αμερικάνικα σχέδια και όχι νερό στο μύλο τους. Αν για παράδειγμα από την αρχή του επεισοδίου με τις σημαίες, η ελληνική κυβέρνηση αποκάλυπτε το ρόλο των ΗΠΑ και των δήθεν συμμάχων μας και προχωρούσε σε μια σειρά ενέργειες ουσιαστικής πίεσής τους (π.χ. να αποσύρει τα στρατεύματά της από τη Βοσνία, να κλείσει τις ξένες στρατιωτικές βάσεις, να αποχωρήσει από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, κλπ.) αλλιώς θα διαπραγματευόταν και χωρίς τις πολεμικές κορόνες, που εξανάγκασαν σε άτακτη... υπόκλιση. Ομως, οι λογοδοσμένες στα ξένα συμφέροντα κυβερνήσεις, δεν μπορούν να σκέφτονται ελεύθερα και γι' αυτό θα συνεχίσουν να γίνονται έρμαια στις παγίδες που τους στήνουν, ελπίζοντας πως "το έκαναν κρυφά" και δεν τους καταλάβαμε.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Αιχμαλωτισμένη η κυβέρνηση στο ψευτοδίλημμα "πόλεμος ή υπόκλιση στους Αμερικανούς" και βοηθούμενη από τις ίδιες στην ουσία πατριδοκάπηλες κραυγές της δικομματικής αντιπολίτευσης, οδηγεί τη χώρα σε ολοφάνερα επικίνδυνα μονοπάτια και περιπέτειες