Φαίνεται ότι με την πολύμηνη νοσηλεία του Α. Παπανδρέου - καθώς και τις πέραν της νοσηλείας επιβαρύνσεις του Κέντρου - δημιουργήθηκε κάποιο "άνοιγμα" στο "Ωνάσειο" και το κράτος έσπευσε να το καλύψει.

***

Θα θέλαμε, όμως, το κράτος να ακολουθούσε την ίδια πρακτική και με τα άλλα δημόσια νοσοκομεία κι όχι να στέλνει οχτώ νοσοκομεία για να δανειστούν απ' τις τράπεζες 28 δισ. για να πληρώσουν τα χρέη τους.

Τελευταία αναπτύχθηκε πολλή φιλολογία - τέτοιες αναφορές είχαν και οι προγραμματικές δηλώσεις του Κ. Σημίτη - ότι τα δημόσια νοσοκομεία πρέπεινα αποκτήσουν ευελιξία με την αλλαγή του νομικού καθεστώτος, ώστε να αντιμετωπίσουν λειτουργικά προβλήματα, αλλά και να "μειωθεί η σπατάλη των επιμέρους μονάδων". Να λειτουργήσουν, δηλαδή, με τα λεγόμενα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

***

Για να επιδοτηθεί, όμως, ένα νοσηλευτικό ίδρυμα με τη μορφή του ΝΠΙΔ, πρέπει να είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και υπό τον όρο ότι το νοσήλιο που καταβάλλεται σ' αυτό να είναι αποδεδειγμένα - πριν την επιχορήγηση - μικρότερο του μισού του κόστους λειτουργίας των αντίστοιχων κρατικών νοσοκομείων. Επιπλέον, το "Ωνάσειο" εισπράττει δύο εκατομμύρια ανά καρδιοχειρουργική επέμβαση, όπως και οι ιδιωτικές κλινικές. Μ' άλλα λόγια, η κρατικο-ασφαλιστική χρηματοδότηση του "Ωνασείου" είναι ένα κράμα των ευεργετικότερων διατάξεων της νομοθεσίας.

Το κράτος, λοιπόν, πρέπει να επιφυλάσσει - και στον τύπο και στην ουσία - ίση μεταχείριση στα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ