Κανείς λογικός άνθρωπος δε θα περίμενε, ούτε φυσικά θα ζητούσε, από την Ελλάδα και την κυβέρνησή της να παίξει ρόλο "ιεροεξεταστή" του ανθρωπισμού, που επιδεικνύουν άλλες χώρες στο εσωτερικό τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η καταδίκη της καταπάτησής τους δεν είναι υπόθεση όλων μας. Υπόθεση που ξεπερνά τις διακρατικές σχέσεις και δεν καθορίζεται η αντίδραση εναντίον της ατομικής ή κρατικής αναλγησίας από τα διακυβερνητικά αλισβερίσια. Ομως, από εκεί έως το σημείο κάποιο κράτος - εν προκειμένω οι ΗΠΑ - να αυτοαναγορεύεται "νταηλίδικα", μέσω της εσωτερικής του νομοθεσίας, σε κριτή της ανθρωπιστικής ευαισθησίας ανά τον πλανήτη, υπάρχει απόσταση. Υπάρχει κατ' αρχήν η απόσταση που χωρίζει, από τη μια μεριά, το γνήσιο ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με την υποκρισία που, από την άλλη μεριά, επιδεικνύουν οι δυνάστες των λαών, στο όνομα του δήθεν ουμανισμού τους.

Το γεγονός ότι σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί στην Ουάσιγκτον συνεδρίαση της Κοινής Επιτροπής του αμερικανικού Κογκρέσου και της Γερουσίας, με αντικείμενο την "ενημέρωσή" τους, για την κατάσταση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη - μόλις μερικούς μήνες μετά την αποκάλυψη των ΝΑΤΟικών σεναρίων περί "αυτονόμησης" της Δυτικής Θράκης - είναι διπλά ανησυχητικό. Πρώτον,διότι για μια ακόμα φορά οι Αμερικανοί, με πρόσχημα το "μη κυβερνητικό όργανο" που επιλαμβάνεται του θέματος για "ενημερωτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς" του Κογκρέσου, επεμβαίνουν στα εσωτερικά πράγματα της χώρας, κάνοντας επίδειξη της επικυριαρχίας τους. Γιατί και πάλι θέτουν σε πρώτο πλάνο την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε", δημιουργώντας και ενισχύοντας εστίες τριβών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ώστε να επιδοθούν στο γνωστό εμπρηστικό τους ρόλο. Δεύτερο,είναι εξοργιστική η εθελοδουλία της ελληνικής κυβέρνησης. Πριν καλά καλά επιστρέψει ο Κ. Σημίτης από τις "εθνικές νίκες", που κατήγαγε στο "οβάλ γραφείο", η κυβέρνηση όχι μόνο δε βρήκε μια λέξη διαμαρτυρίας για την αμερικανική επέμβαση, αλλά μετατρέποντας την ανάγκη σε φιλοτιμία - δηλαδή βαφτίζοντας την υποτέλειά της σε εθνικό "καθήκον" - πανηγυρίζει, επειδή, λέει, δε... φοβάται τίποτα και θα βρει ένα ακόμα βήμα, για να αποδείξει το ενδιαφέρον της για τη μειονότητα...

Είναι φανερό ότι το αμερικανικό "ενδιαφέρον" για τη μουσουλμανική μειονότητα μόνο ανησυχία μπορεί να δημιουργεί στον ελληνικό λαό. Η χρονική στιγμή που επιλέχτηκε για τη νέα αμερικανική παρέμβαση (κρίση στην Ιμια, ενίσχυση των αμερικανικών πιέσεων για "διευθέτηση" των ελληνοτουρκικών διαφορών και η "βήμα προς βήμα" επίδειξη των "ευχαριστιών" της αμερικανοφροσύνης από την κυβέρνηση), σε συνδυασμό με την ιστορική εμπειρία, που επιβεβαιώνει ότι το θέμα των μειονοτήτων αξιοποιήθηκε πάντα από τους ιμπεριαλιστές, ως επιπλέον αφορμή για τη γέννηση ολοκαυτωμάτων στη Βαλκανική, το μόνο που εγγυάται είναι νέα δεινά. Οι Αμερικανοί για το τελευταίο που ενδιαφέρονται είναι οι συνθήκες διαβίωσης των μουσουλμάνων στη Θράκη. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να αξιοποιήσουν τα όποια προβλήματα, ώστε να διευρύνουν την ομπρέλα της επιδιαιτησίας τους πάνω από την Αθήνα και την Αγκυρα. Σε αυτή την κατεύθυνση θα αξιοποιηθεί και η επερχόμενη "ενημερωτική συζήτηση".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η κυβέρνηση νομιμοποιεί αυτούς, που "εξανθρωπίζουν" τους λαούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας, "εκπολιτίζουν" τους Κούρδους και τους Παλαιστίνιους και "εκδημοκρατίζουν" το καθεστώς του Ντενκτάς.