Είναι φανερό πως αρκετές ακόμη αποκαλύψεις θα δουν το φως της δημοσιότητας και, για μια ακόμη φορά, οι αποδείξεις της μόνιμης και ιδιαίτερα πλέον αμαρτωλής σύμφυσης μεγάλων συμφερόντων, εξουσίας και κράτους θα πείσουν και τον πλέον δύσπιστο για το ποιοι και πώς εξουσιάζουν αυτό τον τόπο και νέμονται το μόχθο των εκατομμυρίων εργαζόμενων.

Τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, έχοντας δεδομένη την κάλυψη από τους πολιτικούς εκφραστές τους και τη στήριξη από τα ελεγχόμενα από αυτούς ΜΜΕ, δε διστάζουν να περιφέρουν τις άθλιες και σκανδαλώδεις συναλλαγές και το αλισβερίσι τους στην "κοινή θέα". Ο κυνισμός τους είναι, προφανώς, συνάρτηση του ακαταδίωκτου, που έχουν ουσιαστικά εξασφαλίσει και της ιδέας της παντοδυναμίας, που τρέφουν για τον εαυτό τους.

Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος, που στις αποκαλύψεις αυτές δίνεται πάντοτε ένα περιορισμένο και συγκεκριμένο περιεχόμενο, ενώ συνήθως τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ελάχιστα, έως ανύπαρκτα, ή χάνονται στην πορεία των ερευνών...

Περιττό να σημειωθεί ότι οι αποκαλύψεις αυτές ποτέ δεν αγγίζουν την ουσία και κυρίως δεν αποκαλύπτουν ποτέ τους πραγματικούς υπαίτιους: Την εφαρμοζόμενη πολιτική και τα κόμματα που τη διαχειρίζονται. Αν χρειάζεται κάποια απόδειξη, αρκεί μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τα τηλεοπτικά δελτία και τις δηλώσεις των πολιτικών, που ανήκουν στα κόμματα του δικομματισμού. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι και ένοχοι βρίσκονται - πλην εξαιρέσεων - στο απυρόβλητο.

Τα υπόλοιπα περί διαφάνειας, θέσπισης "ανεξάρτητων αρχών", απεγκλωβισμού των δημοσίων οργανισμών από τον κυβερνητικό έλεγχο, δεν είναι παρά παραμύθια για λαϊκή κατανάλωση ή, το πολύ πολύ, ψευτομπαλώματα. Δεν είναι παρά μια επαίσχυντη, ουσιαστικά, προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.