Βεβαίως, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (και η "παλιά" και η "νέα") έκανε στροφή θεαματική και συμπορεύεται με τη ΝΔ σε όλα τα κρίσιμα θέματα, - όπως είναι η εξωτερική πολιτική και η οικονομία...

Βεβαίως, η πολιτική της ηγετικής ομάδας του κινήματος αποτελούσε - και αποτελεί - κακέκτυπο της πολιτικής της ΝΔ σε όλους σχεδόν τους νευραλγικούς τομείς της δημόσιας ζωής...

Και, βεβαίως, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει υπερκεράσει σε πάρα πολλά σημεία την αντιλαϊκή πολιτική και τη "συμμαχική" υποχωρητικότητα της ΝΔ...

Ανάμεσα στα μικρά στελέχη του, στους τοπικούς και κλαδικούς παράγοντες και στους οπαδούς του, υπάρχουν δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες με ΕΑΜογενή και αριστερογενή προέλευση, αλλά και με αγωνιστικές περγαμηνές, οι οποίοι μπήκαν στο ΠΑΣΟΚ, πιστεύοντας, καλοπροαίρετα, ότι θ' αλλάξουν τον τόπο.

Από το 1963 μέχρι και το 1967 έβαλαν πλάτη στην Ενωση Κέντρου και στους Παπανδρέου, ύστερα στο ΠΑΚ και στην "Αμυνα" και τελευταία στο ΠΑΣΟΚ.

Οι περισσότεροι από αυτούς προσπάθησαν, αγωνίστηκαν, ξαναπροσπάθησαν, κουράστηκαν, προδόθηκαν, παροπλίστηκαν και - όσοι δεν έφυγαν ή δεν εκδιώχθηκαν - παραμένουν εκεί παγιδευμένοι και αμήχανοι.

Αυτοί οι αγώνες, μάλιστα, στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, με αίτημα και στόχο να διευρυνθεί η πολιτική δημοκρατία προς την οικονομία και προς την κοινωνία, και να "ανήκει", πράγματι, "η Ελλάδα στους Ελληνες", οδήγησαν στη σαρωτική νίκη της 18.10.1981.

Δυστυχώς, όμως, τα πρώτα θύματα της Μεταμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ (από Πατριωτικό και Λαϊκό Κίνημα σε Δούρειο Ιππο της ξενοκρατίας και της ολιγαρχίας) υπήρξαν οι ανιδιοτελείς αγωνιστές της Αριστεράς, οι οποίοι είχαν προσχωρήσει στις τάξεις του.

Οσοι, μάλιστα, από αυτούς εξακολουθούν να παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ ή επειδή υιοθέτησαν τη χυδαία αντίληψη "δε βαριέσαι, όλοι ίδιοι είναι", ή επειδή φοβούνται για τις συνέπειες της αποχώρησής τους, θα πρέπει να αισθάνονται πολύ άσχημα.

Διότι βλέπουν, ότι η ηγεσία τους:

• Τη μεν Ελλάδα την παρέδωσε στην Ουάσιγκτον, σε βαθμό που Αμερικανοί υφυπουργοί ή ακόμη και επιτετραμμένοι να υποκαθιστούν τον Ελληνα πρωθυπουργό...
• Τη δε οικονομία την παρέδωσε στις Βρυξέλλες και στην ντόπια ολιγαρχία, σε βαθμό που η ελληνική κυβέρνηση υποβαθμίστηκε σε λογιστή των πολυεθνικών και των εδώ θυγατρικών και αντιπροσώπων τους...

Είναι, άρα, καιρός, - έστω και τώρα - να εγκαταλείψουν τα χαρακώματα μιας"Αλλαγής", που προδόθηκε και να επαναπατριστούν στο χαράκωμα της Συνέπειας, της Αντίστασης και του Αγώνα.

Είναι καιρός, να συστρατευτούν και πάλι με το ΚΚΕ, ώστε, πράγματι, "ν' ανήκει η Ελλάδα στους Ελληνες" και ώστε πράγματι "οι μη προνομιούχοι Ελληνες" να παίρνουν από το εθνικό εισόδημα το μερίδιο που τους αναλογεί - δηλαδή το τίμημα του μόχθου τους...