Η ΝΔ, στο προεκλογικό της πρόγραμμα του 1991 και στο κεφάλαιο "Ιδιωτικοποιήσεις" εξαιρούσε τα φυσικά μονοπώλια, όπως αποκαλούσε τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ. Βέβαια, οι προεκλογικές της "δεσμεύσεις", σε τίποτα δεν την εμπόδισαν, όταν έγινε κυβέρνηση, και μάλιστα με οριακή πλειοψηφία, να επιχειρήσει την πώληση του 35% του ΟΤΕ στον "στρατηγικό επενδυτή". Με σημαιοφόρο των αποκρατικοποιήσεων τον Στέφανο Μάνο, η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να μην κατάφερε να δώσει τις εκατό χιλιάδες θέσεις εργασίας που υποσχόταν, κατάφερε όμως να παραδώσει την κινητή τηλεφωνία στα ιδιωτικά κονσόρτσιουμ, και να "κλείσει" με τα "διαπλεκόμενα συμφέροντα" τις συμφωνίες, για τις προμήθειες του ΟΤΕ και των άλλων δημόσιων έργων.

Και οι... αποτυχίες, όπως και οι... επιτυχίες της ΝΔ, μπορούν εύκολα να εξηγηθούν. Στην πρώτη περίπτωση το έργο της ήταν πράγματι δύσκολο... Δεν είναι εύκολη υπόθεση να δώσεις δουλιά σε εκατό χιλιάδες άνεργους. Είναι τόσοι πολλοί και μάλιστα ανώνυμοι... Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση το έργο ήταν του χεριού της. Τόσα χρόνια "στα πράγματα", είχε μάθει καλά τη δουλιά. Αλλωστε και οι εκπρόσωποι των "διαπλεκόμενων", όχι μόνο ήταν ελάχιστοι... αλλά ήταν και εύκολο να τους εντοπίσει. Επώνυμες οικογένειες, γνωστές στο πανελλήνιο, εκτός των "άλλων", και για τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Οι εκλογές, όμως, του 1993 σταμάτησαν το δρόμο της και στους κυβερνητικούς θώκους στρογγυλοκάθισε το ΠΑΣΟΚ. Κι ενώ, ένας στους δύο περίπου Ελληνες (όσοι δηλαδή ψήφισαν ΠΑΣΟΚ) περίμεναν μια άλλη πορεία, το ΠΑΣΟΚ, δε δυσκολεύτηκε καθόλου να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο, που είχε χαραχτεί από τους προκατόχους του. Εγκαταλείποντας, με τη γνωστή του ευκολία, τα "σοσιαλιστικά" του παραγάδια, στα θολά νερά των "εκσυγχρονισμών", των "εφικτών στόχων" και της πορείας προς την Ευρώπη, γύρισε το δίσκο από την ανάποδη. Το πρώτο που έκανε, ήταν να καταχώσει βαθιά στα πράσινα συρτάρια της αμνησίας τα τεκμήρια του "εγκλήματος". Τα συνθήματα για έναν 100% δημόσιο ΟΤΕ, αποκαθηλώθηκαν πάραυτα. Στη θέση του κύριου Μάνου εμφανίστηκε ο κύριος Παπαντωνίου κρατώντας παραμάσχαλα τα συμβόλαια της ιδιωτικοποίησης, του ξεπουλήματος και της εξάρτησης.

Και τα συμβόλαια αυτά απέναντι στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, στους ισχυρούς του Μάαστριχτ και στις πολυεθνικές, το ΠΑΣΟΚ τα τήρησε με θρησκευτική ευλάβεια, ρίχνοντας στην πυρά των φιλελεύθερων διακηρύξεων το "Συμβόλαιο με το Λαό". Είναι το ΠΑΣΟΚ, νέο και παλιό, που έβαλε την υπογραφή του κάτω από την ιδιωτικοποίηση του 8% του ΟΤΕ. Είναι το ΠΑΣΟΚ, νέο και παλιό, που ψήφισε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη μετοχοποίηση του 25% του μεγαλύτερου δημόσιου Οργανισμού. Είναι το ΠΑΣΟΚ του "εκσυγχρονισμού", που παραδίδει τη μεγαλύτερη και πιο κερδοφόρα επιχείρηση της χώρας στα πλοκάμια των πολυεθνικών και του δήθεν ελεύθερου ανταγωνισμού. Είναι η κυβέρνηση του νέου ΠΑΣΟΚ που διαμελίζει την πιο εύρωστη κρατική επιχείρηση, βάζοντας τους ιδιώτες από το παράθυρο, συνιδιοκτήτες και συνδιαχειριστές της δημόσιας περιουσίας. Είναι το παλιό και νέο "κοινωνικό" ΠΑΣΟΚ, που μειώνει καθημερινά τις θέσεις εργασίας στον ΟΤΕ και αυξάνει τα τιμολόγια του.

Οσο και αν εναλλάσσουν τους ρόλους τους, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η παράσταση εξαπάτησης παραμένει ίδια. Είναι καιρός στην παράσταση αυτή η αυλαία να πέσει οριστικά.