Το τι θα καταληχθεί, τουλάχιστον στους βασικούς του άξονες, είναι φυσικά από καιρό γνωστό σε όλους τους συμμετέχοντες. Οπως επίσης είναι γνωστό, από τον καιρό που ψηφίστηκε η Συνθήκη (1991-'92), και το τι θα "αναθεωρηθεί", ανεξάρτητα από το γεγονός ότι όσοι υπερθεμάτιζαν για ένα "καλό" Μάαστριχτ (σοσιαλδημοκράτες και "νεοαριστεροί") παρουσίαζαν και παρουσιάζουν τα πράγματα από την ανάποδη, καλώντας σε ..."αγώνες" μέσα στο μονόδρομο της ολιγαρχίας. Για μια ΕΕ των ...εργαζομένων! ...Για μια Ευρώπη της ...ευημερίας και της ...ειρήνης!..

Στη Σύνοδο του Δουβλίνου επιβεβαιώθηκε εκείνο που το ΚΚΕ δεν έπαψε να υπογραμμίζει εδώ και χρόνια: Οτι με την αναθεώρησή της η Συνθήκη του Μάαστριχτ θα οδηγήσει στην ακόμα μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.Η ολοκλήρωση της διαδικασίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης (ΟΝΕ), που θα ενισχύσει πιο πολύ την ήδη διαμορφωμένη κυριαρχία του σκληρού πυρήνα των βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, πρωταρχικά του γαλλογερμανικού άξονα, θα συνοδευτεί: Με τη θεσμοθέτηση κοινής εξωτερικής πολιτικής, καθώς και κοινής πολιτικής "άμυνας" (διάβαζε επίθεσης) και ασφάλειας (διάβαζε παραπέρα ενίσχυσης των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών των εθνικών κρατών και του ιμπεριαλισμού). Στόχοι: Να ενταθεί η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης των χωρών της Ευρώπης, καθώς και η καταπίεση και εξουθένωση των μικρών και μεσαίων αγροτών και ΕΒΕ. Να γίνει το απαραίτητο βήμα, που θα επιτρέψει τη διεύρυνση της ΕΕ, με την ενσωμάτωση σ' αυτή νέων χωρών, που σήμερα βρίσκονται εκτός ΕΕ. (Αρα να μπουν στη στρούγκα της ακόμα μεγαλύτερης ληστείας μερικές επιπλέον δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων). Να αυξήσει η ΕΕ το ρόλο της στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία για το μοίρασμα των αγορών. Να χτυπηθούν τα λαϊκά και επαναστατικά κινήματα στον ευρωπαϊκό χώρο και έξω απ' αυτόν.

Στο προδιαγεγραμμένο περιεχόμενο της "αναθεώρησης" του Μάαστριχτ είναι σύμφωνοι και οι 15 εταίροι. Οι εκδηλωμένες μεταξύ τους αντιθέσεις και διαφωνίες - κύρια από την πλευρά της Βρετανίας - οφείλονται στην επιδίωξη του βρετανικού ιμπεριαλισμού να έχει αυτός το πάνω χέρι και όχι ο γαλλογερμανικός άξονας. Γεγονός, το οποίο δε συνδέεται μόνο με τα δικά του συμφέροντα, αλλά και με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αφού η Βρετανία αποτελεί τον πιο μακρύ τους βραχίονα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, προκειμένου να αναχαιτιστεί και από "τα μέσα" η γερμανική ιμπεριαλιστική επέλαση, η οποία κάθε άλλο παρά υποτιμιέται από τις ΗΠΑ. Εξάλλου, το γεγονός ότι οι "15" συζήτησαν και το θέμα των σχέσεων ΗΠΑ - ΕΕ, σε συνδυασμό με την προσπάθειά τους να υπάρξει παρέμβαση της ΕΕ στη σύγκρουση Ισραήλ - Παλαιστινίων, λέει πολλά. Είναι δεδομένο ότι στο χώρο της Μέσης Ανατολής οι ΗΠΑ έχουν υψώσει απαγορευτικά "τείχη", διατηρώντας το αποκλειστικό προνόμιο ελέγχου των πετρελαίων και της περιοχής και παίρνουν τα μέτρα τους προκειμένου να παρεμποδίσουν τη διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Οι αντιθέσεις ανάμεσα σε μια σειρά ιμπεριαλιστικά κράτη της Ευρώπης εκδηλώθηκαν και στη συνάντηση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής στο Δουβλίνο. Εκεί, όπως ομολογήθηκε από τον Κ. Σημίτη, έγινε προσπάθεια συντονισμού της δράσης τους, που όμως δεν καρποφόρησε... Είναι φυσικό. Γιατί αυτά τα κόμματα, όντας το καθένα εκπρόσωπος της δικής του ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης, είναι και ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας, που οι σιδηροτροχιές της έχουν χαραχτεί από την τάξη του.

Ωστόσο, οι ηγέτες της σοσιαλδημοκρατίας έκαναν μια ...φιλότιμη προσπάθεια να δείξουν το "κοινωνικό" πρόσωπο των κομμάτων τους. Προσπάθησαν να δώσουν τη συνεισφορά τους στην προετοιμαζόμενη αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ προς το ...καλύτερο, κάνοντας συγκεκριμένες προτάσεις. Ομως δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να επιβεβαιώσουν το χαρακτηρισμό που τους ταιριάζει ως μπάτλερ της ολιγαρχίας. Γιατί οι προτάσεις τους περιορίστηκαν σε ευχολόγια για προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης (!), τη διαφάνεια (!) των διαδικασιών και βέβαια (αυτό δεν είναι ευχολόγιο) τη λήψη μέτρων για την απασχόληση (διάβαζε την εφαρμογή της "Λευκής Βίβλου", που μοιράζει την ανεργία).

Εσώψυχα, βέβαια, οι ηγέτες της σοσιαλδημοκρατίας θα ανέπεμψαν τις σχετικές δεήσεις τους, προκειμένου να εκλεγεί ο ομοϊδεάτης τους Μπλερ στη θέση του πρωθυπουργού της Βρετανίας στις εκλογές που θα γίνουν εκεί την άνοιξη. Ισως έτσι διευκολυνθεί η επιτάχυνση και απρόσκοπτη πορεία της Διακυβερνητικής του Ιούνη, αφού ο κύριος Μπλερ θεωρείται "φιλοευρωπαίος" και υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης...

Η ελληνική κυβερνητική αντιπροσωπεία κινήθηκε στα γνωστά και επιδιωκόμενα: Υποτελώς.Γνωστά, επειδή δε μας συνήθισε ποτέ, ούτε σε ένα - έστω ανώδυνο - "όχι" στις επιλογές των μεγάλων του Διευθυντηρίου. Επιδιωκόμενα, επειδή ελπίζει ότι μέσω της υποτέλειας θα κερδίσει την εύνοια των ιμπεριαλιστών στη διένεξη με την τουρκική κυβέρνηση.

Εκανε λοιπόν κι αυτή τις προτάσεις της, το ...ρηξικέλευθο των οποίων μόνο ο ΣΥΝ και η ΝΔ (και η ΠΟΛ. ΑΝ.) θα μπορούσαν να διανοηθούν: Να ...προστατευτεί από την ΕΕ ο ελληνικός νησιωτικός χώρος, δηλαδή να του δοθεί αναπτυξιακή βοήθεια! Και, βέβαια, να ληφθούν τα "μέτρα" για την απασχόληση και το περιβάλλον, σύμφωνα με την κοινή κατάληξη των σοσιαλδημοκρατών ηγετών...

Πάνω από όλα όμως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκλιπάρησε να γίνουν σύνορα της ΕΕ τα σύνορα της Ελλάδας. Πρόκειται για μια πολιτική άκρως επικίνδυνη. Η διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της εθνικής κυριαρχίας ανατίθεται, από την κυβέρνηση, σ' εκείνες τις δυνάμεις που υπονομεύουν το υφιστάμενο καθεστώς του Αιγαίου και έχουν σχεδιάσει (μαζί με τις ΗΠΑ) τη διχοτόμησή του. Ανατίθεται σ' εκείνες τις δυνάμεις που ενθαρρύνουν και αξιοποιούν τις επεκτατικές βλέψεις και ενέργειες της τουρκικής άρχουσας τάξης, επειδή η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας τούς είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των σχεδίων τους στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής (πετρέλαια κλπ). Στις δυνάμεις της ΕΕ που, σημειωτέον, οι 14 από τις 15 χώρες - μέλη της είναι και μέλη του ΝΑΤΟ...

Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και η "αντιπολιτευτική" κριτική του ΣΥΝ προς την κυβέρνηση. Ενώ οι θέσεις του ταυτίζονται με το ΠΑΣΟΚ, επιχείρησε να βγει από τα "αριστερά", αδιαφορώντας ίσως αν οι τοποθετήσεις του το μόνο που πέτυχαν ήταν να σκορπίζουν θυμηδία. Ετσι, η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δικαίως έγραψε για τον ΣΥΝ: "Να φωνάζει και να καταγγέλλει η κ. Παπαρήγα το καταλαβαίνω, αφού το ΚΚΕ από την αρχή ήταν αντίθετο με τη "σύγκλιση". Αλλά να φωνάζει και να καταγγέλλει ο Συνασπισμός, δεν πάει. Το 'χει συλλογιστεί, πρωτίστως ο κ. Κωνσταντόπουλος, που έχοντας συμφωνήσει για το Μάαστριχτ, είναι σαν να έχει υπογράψει και με τα δύο χέρια του τη μακροχρόνια λιτότητα;" (9/10/96).

Το αίτημα του δημοψηφίσματος, που μόνο το ΚΚΕ υποστηρίζει, είναι εξαιρετικά επίκαιρο και επιτακτικό: Δημοψήφισμα συνολικά για το Μάαστριχτ.Οι πλατιές μάζες των εργαζομένων μπορούν, αγκαλιάζοντας ακόμα περισσότερο αυτό το αίτημα, να το κάνουν όπλο στον καθημερινό αγώνα τους ενάντια στις συνέπειες που δέχονται εξαιτίας των επιλογών της ΕΕ και των κυβερνήσεών της.

Ωστόσο, πρέπει να επαναλάβουμε ακόμα μια φορά ότι το Μάαστριχτ δεν μπορεί να βελτιωθεί, αλλά και οι αντιλήψεις των κομμάτων που το υποστηρίζουν δεν αλλάζουν. Το Μάαστριχτ μόνο ανατρέπεται. Αυτό το καθήκον το επωμίζονται η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού που εξουθενώνονται από τον οδοστρωτήρα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Η καθημερινή πάλη τους σε όλα τα επιμέρους μέτωπα, η συσπείρωσή τους σε κοινούς αγώνες, είναι η βάση της συγκρότησης του πολιτικού μετώπου τους.

Μ.