Το 1997 θα εφαρμοστεί χειρότερη εισοδηματική πολιτική από αυτή του 1996 και άρα η μείωση της πραγματικής αγοραστικής δύναμης των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από τη φετινή.Ομως η κυβέρνηση, προσφεύγοντας σε αλχημείες και τεχνάσματα, θα επιχειρήσει να εμφανίσει την εισοδηματική πολιτική που θα εφαρμοστεί το 1997 στο δημόσιο τομέα, σαν απλόχερη, επικαλούμενη τις δήθεν "γενναίες" αυξήσεις που θα πάρουν με το νέο μισθολόγιο οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες - και ενώ σήμερα έχει προγραμματιστεί η τελευταία συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών με τους εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ για την εισοδηματική πολιτική του 1997 - η κυβέρνηση έχει ήδη πάρει τις τελικές της αποφάσεις. Στις διαδοχικές συσκέψεις για την κατάρτιση του νέου προϋπολογισμού, που είχε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης με τους οικονομικούς υπουργούς:

• Εγκαταλείφθηκε το ψευτοδίλλημμα που έθετε η κυβέρνηση στους δημοσίους υπαλλήλους, όταν καλούσε τους εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ να επιλέξουν ανάμεσα στο νέο μισθολόγιο και τις όποιες αυξήσεις προκύπτουν απ' αυτό ή το διορθωτικό ποσό και κάποιες ισχνές ονομαστικές αυξήσεις της τάξης του 2% + 2%.
• Αποφασίστηκε να εφαρμοστεί από 1-1-1997 το νέο μισθολόγιο και να μην δοθεί ούτε το διορθωτικό ποσό (αύξηση 3,3% που δικαιούνται από την 1η Γενάρη οι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι για τις απώλειες που είχαν το 1996 λόγω υπέρβασης των στόχων του πληθωρισμού).

Η κυβέρνηση, όμως, κρατά μυστικές τις αποφάσεις της, για να μη φανεί στην κοινή γνώμη, ότι η προγραμματισμένη για σήμερα - τελική - συνάντηση που θα έχει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών με τους εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ είναι "άνευ ουσίας" και ότι θα πρόκειται για διάλογο "κωφών"!

Στις αλλεπάλληλες συσκέψεις για τη διαμόρφωση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού του 1997, οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι έκριναν ότι η εφαρμογή του μισθολογίου για τους δημοσίους υπαλλήλους... συμφέρει περισσότερο!Κι αυτό για τους παρακάτω λόγους:

Πρώτον, γιατί η πραγματική δαπάνη για μισθούς και συντάξεις,που θα προκαλέσει στον κρατικό προϋπολογισμό του 1997, η εφαρμογή του νέου μισθολογίου, είναι μικρότερη από τη δαπάνη που θα απαιτούνταν αν η κυβέρνηση έδινε την 1-1-97 το διορθωτικό ποσό (περίπου 3,3% για τη διαφορά εισοδηματικής πολιτικής και πληθωρισμού του 1996) και κάποιες μικρές ονομαστικές αυξήσεις της τάξης του 2% + 2% για κάθε εξάμηνο.

Δεύτερον, γιατί στα... χαρτιά ο προϋπολογισμός θα εμφανίζει το κονδύλι - και το ποσοστό αύξησης - στις δαπάνες του δημοσίου για μισθούς και συντάξεις πολύ μεγαλύτερο από το πραγματικό.Και αυτό, με το εξής τέχνασμα: Το 1997 με το νέο μισθολογόγιο θα εμφανιστούν για πρώτη φορά σαν δαπάνη του προϋπολογισμού για μισθούς και συντάξεις και τα διάφορα επιδόματα (τελωνειακών, πολιτικών μηχανικών κλπ).Πρόκειται όμως, για επιδόματα τα οποία έπαιρναν και φέτος και πέρσι οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά δεν εμφανίζονταν στον προϋπολογισμό, ενώ το 1997 θα εμφανιστούν και θα έχουμε μια πλασματική και όχι πραγματική αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας.

Με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, περίπου 100.000 εργαζόμενοι στο δημόσιο δε θα πάρουν καμιά ονομαστική αύξηση (εφοριακοί, τελωνειακοί, μηχανικοί του δημοσίου κλπ. για τους οποίους, οι συνολικές μηνιάτικες ή ετήσιες αποδοχές θα παραμείνουν καθηλωμένες στα φετινά επίπεδα), ενώ άλλοι τόσοι περίπου θα πάρουν μικρή ονομαστική αύξηση (εκπαιδευτικοί, νοσοκομειακοί κλπ.). Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, δηλαδή, μιλάμε για πραγματική μείωση των αποδοχών τους, αφού η ονομαστική αύξηση θα είναι είτε μηδενική είτε μικρότερη από τον πληθωρισμό του 1997, που θα τρέχει με ρυθμό πάνω από 7%. Αξιόλογες αυξήσεις - σε αρκετές περιπτώσεις πάνω από τον πληθωρισμό - θα πάρουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο που έχουν σχέση με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους (στρατιωτικοί, αστυνομικοί, λιμενικοί κλπ.).

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ