"Το σημαντικό κομμάτι της λεγόμενης "ψυχιατρικής μεταρρύθμισης", οι σημαντικές αλλαγές που έγιναν στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, την τελευταία πενταετία, αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο παλινδρόμησης".

Αυτή η δραματική προειδοποίηση υπάρχει σε ανακοίνωση των διευθυντών του ψυχιατρείου της Λέρου με ημερομηνία 6.11.1996. Την ανακοίνωση υπογράφουν οι διευθυντές Θ. Μεγαλοοικονόμου,Γ. Λουκάς,Γ. Χατζηιωάννου και Αθ. Τζανέτογλου.

"Ολο το προσωπικό, επισημαίνουν, που είχε προσληφθεί για την υλοποίηση των προγραμμάτων του 815/84, βρίσκεται σε μια ανασφαλή και αβέβαιη θέση όσον αφορά την εργασιακή τους θέση, από τον Ιούλιο του 1985. Απ' τον Ιούλιο του 1996, είναι τελείως ακάλυπτο από οποιαδήποτε εργασιακή σχέση και εργάζεται χωρίς πληρωμή, εδώ και πέντε μήνες, βασιζόμενο σε κυβερνητικές υποσχέσεις ότι το ζήτημα "σύντομα" θα ρυθμιστεί. Αλλά αυτό το "σύντομα", δεν έρχεται ποτέ. Και η υπομονή τους εξαντλείται καθώς δε αρχίζουν να αναζητούν αλλού την υλική τους εξασφάλιση, οι νέες δομές του ΚΘΛ - δηλαδή ολόκληρο σχεδόν το ΚΘΛ - κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς προσωπικό, στην απασχόληση και στο νέο τρόπο εργασίας του οποίου βασίζεται, ό,τι καινούριο έγινε στη Λέρο".

Η παρατεινόμενη αβεβαιότητα, συνεχίζουν οι διευθυντές, οδήγησε όλους σχεδόν τους Επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας (πλην ελαχίστων), δηλαδή όλο το ειδικευμένο προσωπικό που υλοποίησε τα προγράμματα, να αποχωρήσουν. "Πέρα, τονίζουν, από τις προθέσεις του οποιουδήποτε, παραμένει το γεγονός ότι το κράτος δεν ανέλαβε τις ευθύνες του μετά το τέλος των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων για τη θεσμοθέτηση όσων προήλθαν από τις διεργασίες των προγραμμάτων. Δεν είναι δυνατόν να εγκαθιδρύσουμε πλήθος δομών κοινωνικής ένταξης (στέγασης, επαγγελματικής απασχόλησης και κατάρτισης) και μετά να αφαιρούμε το προσωπικό που είναι αναγκαίο για το είδος της δουλιάς που αυτή η διαδικασία απαιτεί (ειδικευμένο προσωπικό) καθώς και το προσωπικό που στελεχώνει τις δομές αυτές, καλύπτοντας νεοδημιουργηθείσες οργανικές, πλέον, ανάγκες για τη λειτουργία τους (καθαριότητα, φαγητό, καθημερινή διαχείριση αναγκών κλπ.) ".

Και η ανακοίνωση καταλήγει: "Αν η συντήρηση και η στελέχωση των νέων δομών αποτελεί "σπατάλη" και όχι βασική και θεμελιώδη ανάγκη, τότε αναρωτιόμαστε ποιες είναι οι βασικές ανάγκες που φιλοδοξεί να καλύψει ο νέος κρατικός προϋπολογισμός".