- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σάββατο 28 Γενάρη 1995
Σελίδα 4
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αυταρχισμός
Να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολύ περισσότερο όταν είσαι κυβερνητικός εκπρόσωπος και καλείσαι να επιχειρηματολογήσεις γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου στο κοντόφθαλμο και μικροκομματικό παιχνίδι που κάνει γύρω από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής (ειδικά για ένα ζήτημα που στελέχη της σιγοψιθυρίζουν πως οι εμμονές στα αδιέξοδα προκαλούν πολλαπλασιαστικές αρνητικές επιπτώσεις και κινδύνους), δε δίστασε να εντάξει και την άρνησή της να αποτίσει φόρο τιμής στους 1,5 εκατομμύριο μάρτυρες της θηριωδίας του φασισμού στο Αουσβιτς.
Ολα αυτά είναι κατανοητά. Οπως επίσης είναι κατανοητό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μπορεί να θεωρεί τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων άλλοτε σοβαρές και άλλοτε όχι, αφού άλλωστε και οι δημοσιογράφοι του επιφυλάσσουν παρόμοιες εκτιμήσεις για τις απαντήσεις που δίνει. Από εκεί και πέρα όμως, όταν ο εκνευρισμός του Ε. Βενιζέλου - που βλέπει πως δεν πείθει - μετατρέπεται σε αυταρχισμό και απαγορεύσεις προς τους δημοσιογράφους, τότε επιχειρεί υπέρβαση "εξουσιών". Κατανοητό;
ΑΠΕΙΛΗ ΑΝΑΚΟΠΗΣ στις καρδιολογικές μονάδες 
