Χρόνια

και χρόνια

ραίνουμε,

ανόητα,

με βάγια,

"σωτήρες",

που νομίζουμε

θα κυβερνήσουν

άγια,

κι εντέλει

μας προκύπτουνε

χίλια

... κέρατα τράγια!

Χρόνια

και χρόνια,

οι κουτοί κάνουμε

το... πουλάρι,

καβάλα πάμε

στην Αρχή

τον κάθε

κατεργάρη,

κι απ' τα "ωσαννά"

περνάμ' ευθύς

στα "ωχ"

για το "ζωνάρι"!

Ο οίστρος