Στο κόκκινο χρώμα της δημιουργίας, της ελπίδας και του αγώνα, ντύθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο η Πάτρα και υποδέχτηκε το 23ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ. Ενα ανθρώπινο μελίσσι έγινε για δύο μέρες το Φρούριο της Πάτρας, όταν άνοιξαν οι πύλες του Φεστιβάλ και οι νέοι κομμουνιστές αντάμωσαν με τους νέους εργαζόμενους, ανέργους, μαθητές και φοιτητές της πόλης, δίνοντάς τους έτσι το μήνυμα της αντίστασης και καλώντας τους σε συστράτευση για την αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος, ενάντια σ' αυτούς που "κουρέλια κάνουν τα όνειρά" τ ους.

Ηταν πολλά τα ερεθίσματα που δόθηκαν στο διήμερο αυτό. Συζητήσεις για τα καυτά ζητήματα της Παιδείας και των εργασιακών δικαιωμάτων της νεολαίας με πολύ μεγάλη συμμετοχή. Από κοντά, συζητήσεις και "πηγαδάκια" στα πολλά περίπτερα και σε κάθε γωνιά του Φεστιβάλ. Κάρτες γνωριμίας άλλαξαν χέρια, πολλοί νέοι έδωσαν την υπόσχεση της στράτευσης στον αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές, για μια καλύτερη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και εξαθλίωση.

Το πολιτικό στίγμα δόθηκε με τις ομιλίες, τόσο το Σάββατο, από τον Κώστα Μυτηλινού, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, όσο και την Κυριακή, από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ. Από αυτό το πανηγύρι της νιότης και της ελπίδας, δεν μπορούσε να λείπει και η πολιτιστική παρέμβαση. Και δεν έλειπε. Από τις πολλές εξέδρες πέρασαν πολλοί καλλιτέχνες και δημιουργοί. Πώς να ξεχάσει κανείς τους παραδοσιακούς χορούς από το χορευτικό του Παμμικρασιατικού;Πώς να μη θυμηθεί τις μελωδίες από το συγκρότημα του Μ. Παναγιωτόπουλου,το συγκρότημα "Γ ΟΡΟΦΟΣ" ή την αισθαντική μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη;Και μέσα σ' όλα αυτά, νεολαίοι κάθε ηλικίας ξεφάντωναν και έδειχναν πως η ζωή δεν είναι μόνο προβλήματα, είναι και δημιουργία, είναι και κέφι, είναι και αγώνας για ένα καλύτερο αύριο, που όλοι ονειρευόμαστε.

Το 23ο Φεστιβάλ ήταν το πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός του διημέρου. Ηταν ο τόπος που χτύπησε η καρδιά της πατρινής νεολαίας, η οποία έδωσε το "παρών" και σκόρπισε χαμόγελα απόφασης κι ελπίδας στους Κνίτες και στις Κνίτισσες, από παιδιά που με τα φωτεινά μάτια τους έδιναν την υπόσχεση αγώνα πως "όπως και να 'ναι τούτη η γη, θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή". Κι ήταν αυτή η αποφασιστικότητα που έδινε σάρκα και οστά στα λόγια όλων, που την Κυριακή το βράδυ, καθώς η αυλαία του 23ου Φεστιβάλ έπεφτε, έδιναν την υπόσχεση πως "του χρόνου θα 'μαστε πάλι εδώ, περισσότεροι και πιο αποφασισμένοι, μα και με τη σιγουριά της νίκης και της επιτυχίας".

Με τα προβλήματα της εργαζόμενης νεολαίας, που, με τα τερτίπια περί "απασχολήσιμων", "χάνει την ιδιότητα του ανθρώπου και γίνεται φτηνό εξάρτημα στο γρανάζι της παραγωγικής διαδικασίας, που στόχο έχει το μέγιστο κέρδος για τις πολυεθνικές", άνοιξε την ομιλία του ο Κώστας Μυτηλινού, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Πρόσθεσε πως σε μια σειρά κλάδους (αλυσίδες τροφίμων, GOODIES, McDONALDS κλπ.) η εργασία έχει ταυτιστεί με τον εργασιακό μεσαίωνα. Αναφερόμενος στο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, τόνισε πως αυτή δωρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μπαίνουν νέοι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση και όλο και περισσότεροι νέοι να εγκαταλείπουν τη μόρφωση, λόγω έλλειψης χρημάτων. Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη μάστιγα των ναρκωτικών, στηλιτεύοντας την κυβερνητική προσπάθεια να γίνει το κράτος έμπορος και διακινητής ναρκωτικών, για να μη "σοκάρεται" η κοινωνία. Κλείνοντας, ο Κ. Μυτηλινού σημείωσε πως "η νεολαία έχει κάθε συμφέρον να μπει στην πρώτη γραμμή του αγώνα, γιατί, ό,τι κερδηθεί, αυτή θα το γευτεί αύριο. Εχει συμφέρον να πει "ναι" στη συλλογική δράση για δικαιώματα, αξίες, ιδανικά, κόντρα στις "αξίες" του άκρατου ατομισμού και της υποταγής". Υποσχέθηκε, τέλος, πως "οι Κνίτες και οι Κνίτισσες θα βρεθούν πιο αποφασιστικά μέσα στη νεολαία, ώστε μέσα από τους μαζικούς φορείς η νεολαία να παλέψει μαζί με την εργατική τάξη, για να δημιουργηθούν ταχύτερα οι προϋποθέσεις τσακίσματος αυτού του σάπιου συστήματος. Η αντεπίθεση της νεολαίας - τόνισε - για μας είναι καθημερινή υπόθεση. Γι' αυτό όλοι μας, δουλεύοντας πιο αποφασιστικά, θα κάνουμε την ΚΝΕ τη μεγαλύτερη δύναμη της νεολαίας".

Με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της Πάτρας, άνοιξε την ομιλία του ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:

"Η πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη είναι δογματικά προσηλωμένη στη στρατηγική της εδραίωσης της εξουσίας των πολυεθνικών, του κεφαλαίου. Σ' αυτό, έχει συμμάχους τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα που επιδιώκουν με τις θέσεις και την πρακτική τους να εντάσσονται και να ενσωματώνονται όλο και πιο βαθιά στο στρατηγικό αυτό "παιγνίδι". Από την άλλη μεριά, έχουμε τη δογματική προσήλωση του ΚΚΕ στην υπεράσπιση των άμεσων, αλλά και των γενικότερων - απελευθερωτικών στόχων του λαού μας, που, μαζί με μεγάλες κοινωνικές ομάδες, με αγωνιστές - παράγοντες της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου, ανοίγουν καθημερινά δρόμους συσπείρωσης και κοινής δράσης γύρω από τα προβλήματα που απασχολούν το λαό και τη χώρα...

...Τις τελευταίες μέρες ξεπρόβαλε μια "νέα μεγάλη ιδέα" της άρχουσας τάξης, που ακούει στο όνομα "Ολυμπιακοί Αγώνες 2004". Και μόνο το γεγονός ότι από τις πρώτες κιόλας μέρες η μεγάλη πλειοψηφία του λαού το αντιμετώπισε με περίσκεψη και σοβαρότητα, ενώ πανηγύριζαν κυρίως οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι κάθε λογής κομπιναδόροι, δείχνει και την πραγματικότητα που θα βιώσει ο λαός μας για τα επόμενα 7 χρόνια...

...Η επιχείρηση "Ολυμπιακοί Αγώνες 2004" συνδυάστηκε με την επιχείρηση "Νταϊάνα". Πρόκειται για μια τεράστιας έκτασης διεθνών προδιαγραφών επιχείρηση, με στόχο τη φθορά των συνειδήσεων, τη δημιουργία "πριγκιπικών" προτύπων για εξιλέωση της αιμοσταγούς ιστορίας της βασιλείας. Να παρουσιαστεί σαν πρότυπο ένα πλάσμα της αγγλικής αριστοκρατίας, με αμύθητη περιουσία, που παντρεύτηκε το διάδοχο του θρόνου, που χώρισε, που έκανε πολυδάπανες διακοπές με ισάριθμους αριστοκράτες ερωμένους της και που, στον ελεύθερο χρόνο της, επισκέφθηκε και κάμποσα φιλανθρωπικά ιδρύματα, κάποια νοσοκομεία. Ας πάψουν λοιπόν να παίζουν με τους λαούς. Οι πριγκιπικές πόρνες πολυτελείας δεν μπορούν να αποτελούν ινδάλματα και πρότυπα για την ελληνική νεολαία, για την εργατική τάξη, για τους λαούς του κόσμου".

"Την ίδια στιγμή που τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης μάς "ζάλιζαν" το κεφάλι με τις λεπτομέρειες της ζωής και του θανάτου της πριγκίπισσας και του φίλου της, την ώρα που η Ελλάδα "δοξαζόταν" για μια ακόμα φορά από τη στέψη της "Μις Ευρώπης" από το χέρι του Αλέν Ντελόν, την ώρα που η "πανούργα η Γιάννα"... "έγδυσε" τον Νεμπιόλο και πήραμε τους Ολυμπιακούς, χορεύοντας συρτάκι με τον Αβραμόπουλο, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ περνούσε αντιδραστικά νομοσχέδια στη Βουλή για την παιδεία, ξεπουλούσε τη δημόσια περιουσία, προωθούσε τα σχέδια των αναγκαστικών ερημώσεων της υπαίθρου, οδηγούσε στο εδώλιο τους αγωνιστές αγρότες, συσκεπτόταν για να καταρτίσουν το νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό, συμφωνούσε για υλοποίηση των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή, με την κ. Ολμπράιτ να κόβει βόλτες στη γειτονιά μας... Σ' αυτά ακριβώς τα ζητήματα, στρέφει την προσοχή του το ΚΚΕ, σ' αυτά πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους ο ελληνικός λαός και η νεολαία...

...Σε ένα χρόνο έχουμε δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Είναι ανάγκη λοιπόν να γεννηθεί μια πλατιά λαϊκή συσπείρωση πάνω σε ένα πρόγραμμα, που θα υπηρετεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους δημότες, σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σήμερα σε όλες τις πόλεις της χώρας. Που θέλουν να αντισταθούν σε βασικές επιλογές της ΕΕ και οι οποίες έχουν και άμεσες επιπτώσεις και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Που αγωνίστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια σε διάφορα μέτωπα της λαϊκής πάλης: Είτε μέσα στα συνδικάτα ενάντια στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, είτε στα μπλόκα της αγροτιάς, είτε στους μεγάλους εκπαιδευτικούς αγώνες, είτε σε κινήσεις ενάντια στα ναρκωτικά, στο φιλειρηνικό κίνημα, σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, στις επιτροπές ενάντια στη Σένγκεν, για το δημοψήφισμα ενάντια στο Μάαστριχτ, που αντιστέκονται στην ενσωμάτωση, στα κεντροαριστερά σενάρια, στον "κοινωνικό διάλογο".

Ολοι οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο δεν ανήκουν στο ΚΚΕ, αλλά αρκετοί απ' αυτούς ανήκουν ή ψηφίζουν μέχρι σήμερα άλλα κόμματα, όμως έβγαλαν ορισμένα συμπεράσματα, θέλουν να αγωνιστούν μαζί με τους κομμουνιστές, για το καλό του τόπου. Μπορεί να μην είναι "πρώτα" ονόματα, όπως λένε τα κανάλια και οι εφημερίδες, όμως έχουν μια άλλη πιο γνήσια "πρωτιά". Τους αναγνωρίζουν και τους χειροκροτούν στους τόπους δουλιάς, στους τόπους μόρφωσης, στη γειτονιά, στο σωματείο, μέσα στον αγώνα. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι, κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες, κινήσεις, επιτροπές αγώνα, μπορούν να αποτελέσουν τη μαγιά ευρύτερων αγωνιστικών κοινωνικοπολιτικών συσπειρώσεων. Τη χρονιά αυτή μπορεί και πρέπει να γίνει μια καλή αρχή...".