Παιδί, λέει, χωρισμένης οικογένειας. Σαν να λέμε προβληματικό, δηλαδή. Είχε εγκαταλείψει και το σχολείο. Ποιος ξέρει και με τι παρέες είχε μπλέξει. Λίγο ακόμα και το στήνουμε στο απόσπασμα. Κι από κοντά οι εμβριθείς διαπιστώσεις και αναλύσεις: Πέθανε από "σκληρό" ναρκωτικό. Ενώ αν καλλιεργούσε στο μπαλκόνι του χασισάκι, που είναι και "μαλακό"... Ε; Κι όλα αυτά μπροστά στο πτώμα ενός παιδιού 13 χρόνων!

Αμεσα, μετά το σοκ, θα πλημμυρίσουμε από νέες αναλύσεις για τη "μάστιγα", που θα παραμένει όμως μονίμως ανώνυμη. Κι όμως, έχει όνομα και ο παραγωγός και ο έμπορας και πάνω απ' όλα, έχει όνομα το κοινωνικό θερμοκήπιο, μέσα στο οποίο "ευδοκιμούν". Η λύση είναι επίσης συγκεκριμένη και ασφαλώς δε βρίσκεται στην κατεύθυνση της όποιας παραπέρα έντασης του αυταρχισμού.

Είναι ο αγώνας, σκληρός και με στόχο την ανατροπή του σημερινού "θερμοκηπίου". Εχει κόστος. Αν, όμως, ούτε καν το παγωμένο κορμάκι ενός παιδιού δεν είναι ικανό να μας κάνει να αναλάβουμε αυτό το κόστος, ας ετοιμάζουμε κι άλλα λευκά φέρετρα.