Ισχυρό αγωνιστικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση - την κυβέρνηση, την πλουτοκρατία, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες "που έχουν σημαία την ταξική συνεργασία" - χαρακτήρισε τη χθτσινή μεγάλη κινητοποίηση, ο γεν. γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γιώργος Μαυρίκος,ο οποίος άρχισε την ομιλία του τονίζοντας πως το μήνυμα είναι ένα: Κάτω τα χέρια από το 8ωρο. Κάτω τα χέρια από το ασφαλιστικό. Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κάτω τα χέρια από τη δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία. Να αποχωρήσουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ από τον "κοινωνικό διάλογο".

Επισημαίνοντας, στη συνέχεια, την ανάγκη για την κλιμάκωση και το συντονισμό του αγώνα, ο Γ. Μαυρίκος, τόνισε τα παρακάτω:

"Ο πρωθυπουργός της χώρας καλεί την εργατική τάξη και για άλλες θυσίες για την ισχυρή Ελλάδα. Αυτή τη θεωρία την ακούμε χρόνια τώρα.

Τα αποτελέσματά της: πλούτος για τους ισχυρούς - φτώχεια, ανασφάλεια, τρομοκρατία για το λαό.

Αλήθεια, ποια είναι η ισχυρή Ελλάδα του κυρίου Σημίτη; Είναι η Ελλάδα της λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, που διαπιστώνουν την αγοραστική δύναμη του μισθού στο 1997 να είναι λιγότερη από εκείνη του 1982; Των συντάξεων πείνας και εξαθλίωσης;

Είναι η Ελλάδα των 500 χιλιάδων ανέργων, των 300 χιλιάδων υποαπασχολούμενων, των χιλιάδων ετεροαπασχολούμενων, των 500 χιλιάδων αλλοδαπών που γίνονται αντικείμενο βάρβαρης εκμετάλλευσης;

Είναι μήπως η Ελλάδα του κ. Σπράου, που όπως λέει γεννάμε λίγο και πεθαίνουμε αργά;

Είναι η Ελλάδα που βγαίνει στη σύνταξη στα 70 ή 80;

Είναι η Ελλάδα που στο τέλος κάθε χρονιάς ο βιομήχανος εμφανίζεται με φορολογητέο μηνιαίο εισόδημα 160.000 δραχμές και ο εργατοϋπάλληλος με 187.000 δραχμές;

Είναι η Ελλάδα των Βρυξελλών και του Κολ, του Μάαστριχ και της Λευκής Βίβλου; Του Αμστερνταμ και του Λουξεμβούργου;

Η μήπως είναι η Ελλάδα της σύγχρονης αποικιοκρατίας του ραγιαδισμού και του "ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ";

Αυτή την Ελλάδα του συνδικαλιστικού της Ασφάλειας και του χαφιεδισμού, της ληστρικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων, των υπερκερδών και της προκλητικής συσσώρευσης του πλούτου σε μερικές οικογένειες, τους τη χαρίζουμε. Δεν τη θέλουμε, την πολεμήσαμε και θα την πολεμάμε.

Εμείς έχουμε άλλη Ελλάδα στο μυαλό μας. Με σίγουρη και καλή δουλιά. Με σίγουρο και καλό μισθό. Με σίγουρη και καλή σύνταξη. Μια Ελλάδα που δε θα σπρώχνει τους νέους στην ανασφάλεια, στην υποκουλτούρα, στη μαστούρα και την ανεργία, τους αγρότες στη ζητιανιά, τους επαγγελματίες στην εξαθλίωση. Μια Ελλάδα της προκοπής, της προόδου, του σοσιαλισμού".

Αναφορικά με τον "κοινωνικό διάλογο", ο γγ της ΓΣΕΕ σημείωσε τα παρακάτω: "Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ούτε ήταν ποτέ ούτε και τώρα είναι ενάντια στις διαπραγματεύσεις και το διάλογο. Είμαστε και θα είμαστε υπέρ των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με μία βασική προϋπόθεση: Να έχουν στόχο και αποτέλεσμα την επίλυση των προβλημάτων για τους εργαζόμενους και το λαό. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις είναι αυτές που αρνιούνται το διάλογο, πότε με το δεν το συζητώ με τους εκπαιδευτικούς, αν δε γυρίσουν στα σχολεία, με τους αγρότες αν δεν ανοίξουν τους δρόμους, τους ναυτεργάτες αν δεν ελευθερώσουν τους καταπέλτες...

Σήμερα μέσα από το διάλογο τι μας λένε συνάδελφοι;

Ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών είναι ξεπερασμένος - παλιομοδίτικος αγώνας.

Και εμείς ρωτάμε εσάς: Θεωρείτε ξεπερασμένο την υπεράσπιση του 8ωρου, της σύνταξης, της ασφάλισης, του δώρου των Χριστουγέννων; Ξεπερασμένη και αναχρονιστική είναι η πολιτική τους και όχι οι αγώνες μας.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα εξέφρασε από την αρχή την επιχειρηματολογημένη, συνεπή και σταθερή του θέση ενάντια σ' αυτόν το διάλογο. Κι αυτό όχι μόνο γιατί είναι στημένο το σκηνικό, όχι μόνο γιατί είναι προαποφασισμένη η κατάληξή του, όχι μόνο γιατί θέλει να υλοποιήσει τη Λευκή Βίβλο, αλλά πρωταρχικά επειδή αποτελεί ιδεολογική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου ότι στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων οι αγώνες της εργατικής τάξης είναι περίπου δημόσιος κίνδυνος και ότι δήθεν τώρα δεν υπάρχουν ταξικές και ιδεολογικές διαφορές και άρα όλοι είμαστε αδέλφια εταίροι και ομογάλακτοι.

Δεν είναι καθόλου έτσι. Το ξέρουν και οι πέτρες. Οτι υπάρχουν βιομήχανοι και εργάτες, εφοπλιστές και άνεργοι, πλούσιοι και φτωχοί.

Ποιοι δικαιώθηκαν τους τέσσερις μήνες του "διαλόγου". Εμείς ή όσοι πήραν μέρος;

Φτάνει να θυμηθεί κανείς ότι στην πρώτη κιόλας πανηγυρική συνεδρίαση ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε: "κοινωνικός διάλογος και λογική κεκτημένων δε συμβιβάζονται". Στη δεύτερη συνεδρίαση ο υπουργός Εργασίας κ. Παπαϊωάννου υπογράμμισε: "οι τρεις ασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ δε θα καταργηθούν" στην τρίτη και την τέταρτη και στις άλλες συνεδριάσεις έρχονται σαν χαλάζι οι πανάκριβες θέσεις του επιστήμονα, λένε, κ. Σπράου.

Εχουμε ανάγκη και άλλων μαρτύρων;".

Σε ό,τι αφορά τη συζήτηση που γίνεται αυτό το διάστημα για το 35ωρο, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε:

"Εφτασαν στο σημείο οι "αθεόφοβοι" να συζητούν και το 35ωρο! Αλήθεια, για ποιο 35ωρο γίνεται η κουβέντα; Για 35 ώρες δουλιάς την εβδομάδα, με 5 μέρες, εφτάωρη ημερήσια απασχόληση και αύξηση των αποδοχών; Οχι βέβαια. Το 35ωρο γενικευμένο και νομοθετημένο δεν το θέλουν, επειδή θα μειώσει κάπως την κλεμμένη υπεραξία και την απλήρωτη δουλιά των εργατών.

Συζητάνε για 35ωρο - "μαϊμού" που θα καταργεί το 8ωρο, την πλήρη απασχόληση, την πλήρη αμοιβή και την πλήρη ασφάλιση.

Συζητάνε για το 35ωρο που τη μία μέρα ο εργαζόμενος θα δουλεύει 12 ώρες, την άλλη 10 και την άλλη καθόλου.

Με τέτοιο 35ωρο, που γενικεύει το ωρομίσθιο και τη μερική απασχόληση όχι μόνο η ανεργία θα αυξηθεί, όχι μόνο η εκμετάλλευση και τα υπερκέρδη θα ενταθούν, αλλά και το δικαίωμα στην ασφάλιση και τη σύνταξη μπαίνουν σε μεγάλο κίνδυνο, θα πάνε περίπατο επιδόματα και 13ος μισθός.

Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρούμε την προχτεσινή απόφαση του Συνεδρίου του ΕΚΑ που ζητά την αποχώρηση της ΓΣΕΕ από τον "κοινωνικό διάλογο" θετική. Καλούμε τη ΓΣΕΕ, εδώ και τώρα να αποχωρήσει. Αν συνεχίσει να συμμετέχει, αναλαμβάνει ιστορικές ευθύνες. Εμείς σε κάθε περίπτωση καλούμε τον κάθε εργάτη να βγάλει τα συμπεράσματά του, ανεξάρτητα πού ανήκει".

"Δικαιολογημένα - συνέχισε ο ομιλητής - φουντώνουν σήμερα οι συζητήσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους και τα συνδικαλιστικά στελέχη για το τι εστί ΓΣΕΕ, τι Εργατικό Κέντρο, τι Ομοσπονδία, τι Σωματείο... απαιτούν οι ανάγκες και τα σημερινά προβλήματα.

Υποστηρίζουμε ότι η εργατική τάξη θέλει:

- Ηγέτες διατεθειμένους να θυσιαστούν.

- Διοικήσεις έτοιμες να παλέψουν συσπειρώνοντας τους εργαζόμενους.

- Συμβούλια που θα σέβονται και θα τιμούν την ψήφο του εργάτη.

Να γιατί σας καλούμε να στηρίξετε, να ενισχύσετε τις ταξικές, συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις παντού και πάντα.

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν τη σύνοδο κορυφής του Λουξεμβούργου για την"απασχόληση". Η κυβέρνηση θέλει να πάει με λυμένα χέρια στη Σύνοδο αυτή. Να καταθέσει σαν λάφυρα από το "διάλογο" τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας.

Ομως η μεγάλη επιτυχία της απεργίας γίνεται μπούμερανγκ για την κυβέρνηση.

Κανένας δεν την εξουσιοδότησε να διαλύσει ό,τι με αγώνες δεκαετίες οι εργαζόμενοι έχτιζαν.

Κανένας δεν της επιτρέπει να γκρεμίσει την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική ασφάλιση.

Κι όταν λέμε κανένας, κυριολεκτούμε. Γιατί ξέρουμε καλά ότι εργάτες και άνεργοι, νέοι και συνταξιούχοι, ανεξάρτητα από το τι κόμμα ψήφισαν και τι θεό πιστεύουν, συσπειρωμένοι σήμερα βροντοφωνάζουν:

- Φτάνει πια!

- Αρκετά ως εδώ!

- Τέρμα μ' αυτήν την πολιτική!".

"Μας ρωτάνε - συνέχισε - πολλοί συνάδελφοι καλόπιστα. "Καλά, μας λένε, υπάρχει όμως άλλη πολιτική; Υπάρχει άλλη λύση;"

Ναι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, υπάρχει διέξοδος.

Δεν είναι μονόδρομος η υποταγή στις απαιτήσεις των Βρυξελλών, των πολυεθνικών και των μονοπωλίων.

Δεν είναι μονόδρομος η σύγχρονη αποικιοκρατία και ο ευρωπαϊκός ραγιαδισμός.

Δεν είναι τυχαίο να ταυτιστεί η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας με προγράμματα σύγκρισης, με ιδιωτικοποιήσεις, με πλαστούς οικονομικούς δείκτες. Δεν είναι μοιραίο να γίνει χάρτινη η ζωή μας.

Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων.

Κι αυτό μπορεί να γίνει αν οι απλοί άνθρωποι της δουλιάς συσπειρωμένοι πάνω σε στόχους ταξικούς, μαζί με τους επαγγελματίες και βιοτέχνες, τη φτωχή μεσαία αγροτιά, θα παλέψουν για να συγκροτηθεί σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, ένα μέτωπο πανίσχυρο, αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, που θα βάλει στο περιθώριο τις πολιτικές που γνωρίζαμε και τις κυβερνήσεις τους.

Ενα μέτωπο που θα ανοίγει το δρόμο στο μέλλον, στην πρόοδο για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Το μέτωπο που θα εφαρμόσει άλλη πολιτική...

- Δουλιά για όλους

- Ικανοποιητικές αμοιβές

- Δημόσια δωρεάν υγεία - παιδεία

- Δημοκρατία στους τόπους δουλιάς

- Περιορισμό της ασυδοσίας του κεφαλαίου

- Πάλη ενάντια στα μονοπώλια.

Στη βάση αυτή σας καλούμε όλους να συστρατευτείτε και να δράσετε".

Και ο γγ της ΓΣΕΕ κατέληξε: "Η σημερινή μας απεργία και η επιτυχία της μας βάζει μπροστά σε καινούρια καθήκοντα, σε νέες υποχρεώσεις. Ούτε πίσω μπορούμε να κάνουμε, ούτε σημειωτόν. Χρειάζεται κλιμάκωση και όξυνση της αντιπαράθεσης με την πολιτική της κυβέρνησης και την εργοδοσία.

Σας καλούμε όλους, με υπομνήματα, με συσκέψεις και συνελεύσεις, να απαιτήσετε την κήρυξη νέων απεργιακών κινητοποιήσεων, εντείνοντας την πάλη μπροστά στις μάχες για τον κρατικό προϋπολογισμό και την ΕΓΣΣΕ 1998.

Ενωμένοι εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι και συνταξιούχοι να βάλουμε φραγμό στις αντιλαϊκές, φορομπηχτικές και αντικοινωνικές πολιτικές του προϋπολογισμού και όλοι να δώσουμε τη μάχη για μονοετή Συλλογική Σύμβαση. Μια σύμβαση που δεν μπορεί να κλείσει, αν δεν εξασφαλίσει ένα ελάχιστο μεροκάματο τουλάχιστον 8.000 δραχμές".