Οσο γερνάμε μαθαίνουμε - πάνσοφο, αυτό που μας άφησε μαζί με τόσα άλλα σοφά ο Σωκράτης... Κι έμαθα το πρωί της 28ης Οκτώβρη απ' το κανάλι "Μέγκα" πως μια οδός της Θεσσαλονίκης γίνεται πρόταση να μετονομαστεί σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Μεγάλος άνθρωπος για την Τουρκία ο Κεμάλ. Εβγαλε το φερετζέ απ' τις γυναίκες, ποιος άλλος θα το τολμούσε. Αλλαξε το αραβικό αλφάβητο με το λατινικό... Κι ακόμη με το Σύνταγμά του καθιερώθηκε ο κοσμικός - και όχι ο θρησκευτικός - χαρακτήρας του κράτους. Μεγάλος άνθρωπος για το λαό και την πατρίδα του... Ομως "προς τι" οι σκέψεις για μετονομασία της οδού; Επειδή ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη; Αυτό μόνο; Είμαι από προέλευση... φιλότουρκος. Φίλος όλων των λαών - και ένα παραπάνω - για τον τούρκικο λαό, που τα αισθήματά μου τα θυμάμαι από παιδάκι. Εχω γράψει ένα βιβλίο "Απ' τα τρίσβαθα της μνήμης", για την αξέχαστη χαμένη πατρίδα μου το Λίβισι που την επισκέφθηκα στις 17.8.97, ύστερα από 75 χρόνια... Ωστόσο ξαφνιάστηκα από την είδηση. Κι αν εκφράζω την έκπληξή μου αυτή δεν το κάνω από κανένα αντιτουρκικό μένος ή εθνικιστική έξαρση. Δεν είναι αυτό.

Κάποια άλλη σκέψη φτερούγισε, όταν τ' άκουσα, στο μυαλό μου... Κι αμέσως άρχισα να γράφω το γράμμα μου αυτό, να διατυπώσω την πρότασή μου. Απευθύνομαι γι' αυτό όχι μόνο στο Δημοτικό Συμβούλιο της συμπρωτεύουσας, αλλά και σ' όλους τους φίλους της ειρήνης και της ελληνοτουρκικής φιλίας. Σ' όλους τους πνευματικούς ανθρώπους και στους φορείς τους. Στην αρμόδια Επιτροπή της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης", να συμβάλλουν στην υιοθέτηση της πρότασής μου. Ποια είναι η πρόταση;

Περιμένω να δω τα αποτελέσματα. Περιμένω και μαζί μου - υποθέτω - περιμένουν χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι, όχι μόνο Ελληνες αλλά και Τούρκοι. Περιμένουν να δουν να φιγουράρει και το όνομα του Ναζίμ Χικμέτ σ' έναν απ' τους δρόμους της γενέτειράς του. Να τιμηθεί η μνήμη του αλλά και να τιμήσει με την αγωνιστική και την πνευματική προσφορά του. Θα 'ναι αυτό, σίγουρα, ένας ακόμη στέρεος κρίκος φιλίας, ανάμεσα στους δύο λαούς.