Τετάρτη 15 Απρίλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ποτέ και τίποτα δεν πάει χαμένο

Θα 'θελα, με αφορμή το ξεπούλημα της "Ολυμπιακής" στη γερμανική "Λουφτχάνσα" να απευθυνθώ στους συναγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης - σε όσους ακόμα ζούμε - και ιδιαίτερα σ' αυτούς που βρίσκονται πλάι στο κυβερνητικό κόμμα και μάλιστα οργανωμένα, αλλά και σε όλους, όπου κι αν είναι ενταγμένοι, και να τους θυμίσω μερικά σημαντικά γεγονότα που σφράγισαν όχι μόνο τη δική μας ζωή, αλλά και την πορεία ολόκληρης της ανθρωπότητας μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μου είναι αδιανόητο ότι μπορεί να ξεχαστούν.

Αγαπητοί συναγωνιστές, είμαστε η γενιά που ζήσαμε αυτό τον πόλεμο με τα 50 εκατομμύρια νεκρούς - μερίδιο της πατρίδας μας 500 χιλιάδες - και με τα πιο φρικτά εγκλήματα που θα τα θυμίζουν τα Νταχάου, Αουσβιτς - για την Ελλάδα η Κάντανος, τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, τα Σκοπευτήρια και άλλα - τα εκατομμύρια των αναπήρων, τις αμέτρητες υλικές καταστροφές, τα μνημεία πολιτισμού που χάθηκαν και γενικά την πολιτιστική καταστροφή που επέφερε και με τίποτα δεν μπορεί ν' αντικατασταθεί.

Πώς μπορεί να ξεχάσουμε τη Χιτλερική Αεροπορία Λουτχόβεν με τα "Στούκας"να εφορμούν και να ισοπεδώνουν τα πάντα, φτάνει μόνο να θυμηθούμε τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου και της Βαρσοβίας. Θα ξεχάσουμε πώς ξεκίνησε τον πόλεμο ο Χίτλερ; "Για ζωτικό χώρο" μίλαγε. Σήμερα οι Αμερικανοί το λένε "ζωτικά συμφέροντα" στις χώρες που επεμβαίνουν και αιματοκυλούν τους λαούς - στη χώρα μας αυτό επιβεβαιώνεται από τη δραστηριότητα του νέου Πιουριφόι κ. Μπερνς. Τότε οι Γερμανοί είχαν την υποστήριξη της Κοινωνίας των Εθνών που την πλειοψηφία της αποτελούσαν χώρες με αντικομμουνιστικό προσανατολισμό, σήμερα οι Αμερικανοί, εν ονόματι του ΟΗΕ, που δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που ιδρύθηκε το 1945 για να μην ξαναγίνει πόλεμος, δρουν για τη διάλυση των χωρών.

Ο Χίτλερ τότε, για την επιτυχία του σκοπού του, έπρεπε να ξεκαθαρίσει τις κατ' αυτόν "κατώτερες" φυλές, Εβραίους, Κομμουνιστές και άλλους όποιας χώρας και χρώματος, για να επικρατήσει η "Αρία Φυλή". Ο ρατσισμός σε όλο του το φρικτό μεγαλείο άρχισε πριν τον πόλεμο στο κέντρο της πολιτισμένης Ευρώπης, η οποία παρέμεινε συνειδητά θεατής, γιατί πίστευε ότι η λαίλαπα εκείνη δε θα την άγγιζε (πολλές ομοιότητες με το σήμερα).

Μη βιαστείτε συναγωνιστές να μου μιλήσετε για τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης, επειδή έχουν περάσει δυο γενιές από τότε - μακριά από μένα η σκέψη αυτή - όμως ξεπηδούν μερικά ερωτήματα:

1. Η κυβερνητική εξουσία της Γερμανίας είναι περίπου στην ηλικία μας, Κολ, Κίνγκελ και μια σειρά άλλοι, αλήθεια πού ήταν τότε αυτοί; Εστω και σαν απλοί φαντάροι είχαν ασπαστεί το ναζισμό;

2. Οι δυο μεταπολεμικές γενιές τους πώς διαπαιδαγωγήθηκαν; Τα περιστατικά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι πολλά για τη δραστηριότητα των παρακρατικών ναζιστικών οργανώσεων και τελευταία η συστηματική ανάπτυξή τους μέσα στις ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας.

3. Πώς οι "Σύμμαχοι του ελεύθερου κόσμου" επέτρεψαν να γίνει ηγετική δύναμη η Γερμανία, σ' αυτή τη δικιά τους Ευρωπαϊκή Ενωση; Γιατί εμείς θέλουμε την πραγματικά ελεύθερη ένωση των λαών της Ευρώπης.

4. Ποιους δεσμούς είχαν και έχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1945 και μετά "οι μεγάλοι εθνικόφρονες πατριώτες" και δεν τόλμησαν ΠΟΤΕ να ζητήσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις και το δάνειο(!!!) δηλαδή την κλεψιά των χιτλερικών στρατευμάτων κατοχής; Τώρα τους παραχωρούμε τα πάντα και τους πληρώνουμε κι από πάνω.

Είναι ερωτήματα όλ' αυτά αγαπητοί συναγωνιστές, που επανειλημμένα έχουν δοθεί απ' το ΚΚΕ και όχι μόνο εντός κι εκτός Βουλής, αλλά και ιστορικά. Ομως με λύπη μου διαπιστώνω ότι πολλοί της γενιάς μας τα ξέχασαν και στις νέες γενιές φρόντισαν, το κράτος επίσημα αλλά και κάποιοι ιστορικοί και άλλοι συνειδητά να τους μάθουν διαστρεβλωμένη την ιστορία.

Σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες της "παγκοσμιοποίησης της ελεύθερης αγοράς τους" η "σοσιαλιστική" κυβέρνηση πουλάει την "Ολυμπιακή" στη "Λουφτχάνσα". Φαντάζομαι την αγαλλίαση των πιλότων της χιτλερικής αεροπορίας, όσων απ' αυτούς ζουν για την κατάκτηση σε αέρα, στεριά και θάλασσα της Ελλάδας, επίσημα και με νόμο. Εμάς όμως πρέπει να μας πιάνει ρίγος απ' το τρίξιμο που θα κάνουν τα κόκαλα των 500 χιλιάδων νεκρών μας.

Βέβαια, καμιά εταιρία, είτε αμερικάνικη είτε αγγλική ή όποια άλλη δε θα είναι καλύτερη, εμείς δε θέλουμε καμιά και θα αγωνιστούμε μαζί με όλους τους νέους και τους εργαζόμενους να μην πάει ούτε μια δραχμή δημόσιας περιουσίας, ούτε μια σπιθαμή γης σε κανένα ξένο και πολύ περισσότερο σ' αυτούς που πότισαν το χώμα μας με πολύ αίμα και θα βουίζει πάντα στ' αυτιά των αγωνιστών το "ράους" και το "φερμπότεν". Οσα μέχρι σήμερα έχουν παραδοθεί σε ξένες εταιρίες που εκμεταλλεύονται το λαό μας, να είναι σίγουροι αυτοί που τα παρέδωσαν, ότι όπως φύγανε οι σιδερόφραχτες χιτλερικές μεραρχίες - δεν έχει σημασία πόσος χρόνος θα χρειαστεί - θα φύγουν και πολύ χειρότερα αυτοί. Εχουμε το δικαίωμα συναγωνιστές εμείς που τα ζήσαμε να επιτρέψουμε να επαναληφθεί αυτή η μαύρη σελίδα της ιστορίας;

Για τους παραπάνω ιστορικούς λόγους και την αποφυγή κινδύνων για τη χώρα και το λαό καλώ όλους τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους, όλοι μαζί να μην επιτρέψουμε να ξαναπαιχτεί το έργο "Οι Γερμανοί ξανάρχονται", γιατί τη φορά αυτή θα είναι πολύ πιο φρικτό. Να μείνουμε πιστοί σ' ένα απ' τα πολλά αντιστασιακά τραγούδια "Πάνω στο όμορφο Πήλιο δεν είναι πια Γερμανοί". Αυτό θα γίνει με τη συγκρότηση ενός γερού, δυνατού, ενωτικού μετώπου αγώνα προσαρμοσμένου στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες του λαϊκού και μαζικού κινήματος.

Εμείς οι αγωνιστές εκείνης της γενιάς, όσοι υπάρχουμε, με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, χρωστάμε στις γενιές που θα 'ρθουν τον κόσμο εκείνο τον ειρηνικό, τον όμορφο, το δίκαιο, το σοσιαλιστικό. Γι' αυτόν αγωνιστήκαμε και πρέπει να συνεχίσουμε ως την τελευταία μας ανάσα, για να γίνει ανθρώπινη η ζωή. Αξίζει, πιστεύω, να τελειώσω αυτή την επιστολή με μιαν απάντηση της αξέχαστης παιδαγωγού Ρόζας Ιμβριώτη, όταν την ανέκριναν στο Στρατηγείο Κεντρικής Ελλάδας (ΣΚΕ) στη Λάρισα: "Δε θυμάμαι στην ιστορία να σταμάτησε την προς τα μπρος πορεία κανένα είδος βίας. Αντίθετα... είδα οι φραγμοί να γιγαντώνουν την πρόοδο".

Οσες ανατροπές κι αν έχει η ιστορία ΠΟΤΕ και τίποτα δεν πάει χαμένο απ' τους αγώνες.

Μαρία ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ναζί μέχρι το κόκαλο... (2018-06-27 00:00:00.0)
Η δύναμη του σοσιαλισμού στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο (2008-04-26 00:00:00.0)
Πριν 73 χρόνια... (2006-02-28 00:00:00.0)
Πατρίδα μας η Σερβία! (1999-05-23 00:00:00.0)
Το αίμα στο παζάρι του πολέμου (1999-05-20 00:00:00.0)
Φύγε, Τζόνι... (1999-04-07 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ