Ομως ο κ. Χριστόδουλος είπε κι άλλα στις σύντομες δηλώσεις του. Είπε για παράδειγμα, ότι συμφώνησε με τον πρωθυπουργό και "ως Εκκλησία είμαστε έτοιμοι να ασκήσουμε την παρέμβασή μας στους ομόδοξους, κυρίως, λαούς των Βαλκανίων"... Είπε επίσης ότι διαπίστωσε "συναντίληψη" ως προς την πρόθεση Εκκλησίας και πολιτείας "να προχωρήσουμε από κοινού στη διεκδίκηση των καλώς νοουμένων συμφερόντων του λαού μας"...

Αλήθεια, τι σημαίνουν αυτά τα περί "παρέμβασης" στα Βαλκάνια; Μήπως θα αναλάβει πρωτοβουλία η Εκκλησία για τη συναδέλφωση των βαλκανικών λαών και την καταδίκη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που στέλνουν τόσους και τόσους Βαλκάνιους μια ώρα αρχύτερα στον... παράδεισο, χωρίς να τους διαχωρίζουν με βάση το θρήσκευμα; 'Η μήπως να βάλουμε άλλες σκέψεις στο μυαλό μας; Δηλαδή, τι να υποθέσουμε; Οτι αυτή η συμφωνία Σημίτη - Χριστόδουλου σημαίνει ότι η ευλογία της Εκκλησίας σε πρακτικές μικροϊμπεριαλιστικές, όπως η παρουσία ελληνικών στρατευμάτων στα Βαλκάνια, θα παραχωρείται και θα προπαγανδίζεται με πιο έντονο τρόπο;

Αλλά και τα άλλα τα περί "συναντίληψης" για τη "διεκδίκηση" των συμφερόντων του λαού μας, θέλουν διευκρίνιση. Δηλαδή, τι είναι αυτό που "διεκδικεί" ο λαός μας από τους άλλους λαούς; Εμείς δε γνωρίζουμε να υπάρχει τίποτα προς διεκδίκηση. Ο κ. Χριστόδουλος γνωρίζει; Και εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχουν "καλώς νοούμενες" διεκδικήσεις. Ακόμα και όταν φορούν τις στολές των "σταυροφόρων"...