Αλλά, από μόνο του αυτό το γεγονός δεν είναι, τελικά, αποδεικτικό του ανούσιου χαρακτήρα της «διαμάχης»; Δεν είναι αποδεικτικό της καλλιέργειας ενός κλίματος τεχνητού διχασμού από εκείνους που στον ίδιο Θεό πιστεύουν;

***

Ο κ.Σημίτης «ευλογεί» τον κ.Χριστόδουλο, την ίδια ώρα που εξαπατά το λαό, προωθώντας - πίσω από τα φληναφήματα περί «προστασίας των προσωπικών δεδομένων» - το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Ο κ.Σημίτης αναγνωρίζει ότι και ο κ.Χριστόδουλος την ίδια ταξική φύση της κοινωνίας υπηρετεί, παρά τις φαινομενικές αντιθέσεις τους περί ταυτοτήτων (περί όνου σκιάς δηλαδή), που σε άλλη περίπτωση θα τις λέγαμε «ενδοαστικές» αντιθέσεις. Γι' αυτό ο κ. Σημίτης, επειδή γνωρίζει τι εκπροσωπεί ταξικά ο κ.Χριστόδουλος, δεν προχωρά στο χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας. Γι' αυτό ο κ.Σημίτης αρνείται να εφαρμόσει το «νόμο Τρίτση» για την εκκλησιαστική περιουσία. Γι' αυτό ο κ.Σημίτης αρνείται να εφαρμόσει τις στοιχειώδεις επιταγές δημοκρατικού χαρακτήρα σχετικά με την ανεξιθρησκία. Αρνείται, δηλαδή, να εκδώσει την κοσμική «ταυτότητα» του Συντάγματος.

***

Ο κ.Χριστόδουλος καπηλεύεται την πίστη των ανθρώπων, τη χειρίζεται σαν «πολιτικό όπλο», για να στείλει το μήνυμά του: Θέλει, ενώ ο κ.Σημίτης θα προωθεί την πολιτική με την οποία και ο ίδιος συμπαρατάσσεται, να μην υπάρξει ούτε ψήγμα υπόνοιας ότι θα μπορούσε, στο διάβα του κοσμοπολιτικού εκβαρβαρισμού της παγκοσμιοποίησης να γίνει κανένα... λάθος και να θιγεί το δικό του «εθνικό βιλαέτι». Δεν ενδιαφέρεται για τους άλλους ο Χριστόδουλος. Για τον εαυτό του ενδιαφέρεται. Περί της διατήρησης των «βακουφίων του» πρόκειται, όταν μιλά για διατήρηση της «ιδιαιτερότητας του Εθνους». Γιατί, αν ο κ.Χριστόδουλος ήθελε τη διατήρηση εκείνου που ο ίδιος ονομάζει «ιδιαιτερότητα του Εθνους», πρώτον δε θα το διαστρέβλωνε και δεύτερο δε θα «ψήφιζε» Σημίτη.

***

Ο κ.Σημίτης, με τη σειρά του, βολεύεται από το διχαστικό κλίμα που καλλιεργεί από κοινού με τον κ.Χριστόδουλο. Από τη μια προσποιείται τον «εκσυγχρονιστή», από την άλλη ξέρει ότι η ηγεσία της Εκκλησίας δε θα αλλάξει «Θεό», είτε θελήσει να την «κοντύνει», είτε όχι.

Μέσα σε αυτό το κλίμα το σικέ παιχνίδι συνεχίζεται. Διότι είναι καλύτερα γι' αυτούς ο λαός να ζει υπό το... βασανιστικό ερώτημα για το «ποιο ήταν το φύλο των αγγέλων» (!), παρά να αντιλαμβάνεται ότι τελικά «δεν υπάρχουν άγγελοι» ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν την ΟΝΕ, την ΕΕ και την κεφαλαιοκρατική παγκοσμιοποίηση, από όποιον «άμβωνα» κι αν τα υπηρετούν.