"Ενωθείτε με τους νέους, που έχουν την ίδια θέληση για ζωή, την ίδια αγωνία για το μέλλον και θέλουν να γίνουν κύριοι της τύχης τους, σ' ένα μέτωπο πάλης εναντίον της απανθρωπιάς της άρχουσας τάξης και να εκδηλώσετε αυτήν την πάλη σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής".Αυτήν την προτροπή απηύθυνε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας Λεων. Αυδής προς τους νέους και τις νέες, που συμμετείχαν στην κεντρική προφεστιβαλική εκδήλωση της Α Αθήνας της ΚΝΕ, που έγινε το Σάββατο το βράδυ στο Γκάζι. Και υπογράμμισε με έμφαση, καταχειροκροτούμενος: "Ο άνθρωπος είναι μια αξία, μόνο επειδή υπάρχει και η ζωή είναι ωραία. Δεν πρέπει να ξοδεύεται και να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την ολιγαρχία. Ούτε να σπαταλιέται σε στάσεις φυγής, σε στάσεις εξαφάνισης, αποχής από την κοινωνική ζωή".

Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο του 24ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" και ήταν αφιερωμένη στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Ξεκίνησε με το θεατρικό έργο "Οι τρελοί της εποχής", που γράφτηκε από τον Δημήτρη Ψαθά πριν από 40 χρόνια, αλλά με μηνύματα τόσο επίκαιρα σαν να γράφτηκε σήμερα. Την παράσταση επιμελήθηκαν και παρουσίασαν σπουδαστές των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Κάνοντας τις κατάλληλες προσθήκες, οι σπουδαστές ανέδειξαν τους καθημερινούς λόγους που οδηγούν τους ανθρώπους στα όρια της τρέλας, όπως την ακρίβεια, την ανεργία, τη φορομπηχτική πολιτική, το "ψώνιο" για δημοσιότητα, το φόβο για τον πόλεμο.

Στη συνέχεια, ακολούθησε η ομιλία του Λεων. Αυδή, τον οποίο οι νέοι υποδέχτηκαν με παρατεταμένα χειροκροτήματα και συνθήματα, όπως "Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη".

"Οι κοινωνίες προχωρούν, σταματάνε ή εξελίσσονται με βάση τις κοινωνικές συνθήκες και οι δημοτικές εκλογές έχουν ιδιαίτερη σημασία, ενόψει και λόγω των συνθηκών που επικρατούν σήμερα", τόνισε ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα". Αναφέρθηκε αναλυτικά στην επίθεση της άρχουσας τάξης, που συνεπάγεται λιτότητα, ασυδοσία του ιδιωτικού κεφαλαίου, φτώχεια, ανεργία, που μετατρέπει τους ανθρώπους σε απασχολήσιμα όντα, που υποτάσσει τους νέους, που τους στρέφει με διάφορους τρόπους - ένας είναι τα ναρκωτικά και η διάδοσή τους - στη φυγή από την κοινωνία και τους κοινωνικούς αγώνες. "Είσαστε, υπογράμμισε, οι πιο άμεσα θιγόμενοι από την πολιτική των κυρίαρχων κύκλων και στο επίπεδο της πόλης πρέπει να πληρώσετε το δικαίωμά σας - από τους χώρους συνάντησης, την άθληση ή την επαφή σας με τη φύση ακόμα - σε στοιχειώδεις ανάγκες".

"Βλέπετε, υπογράμμισε ο Λεων. Αυδής, η Αθήνα θα είναι το γήπεδο, όπου το κεφάλαιο θα κινηθεί, με όποιους σχηματισμούς εμφανιστεί. Γιατί το κεφάλαιο αλλάζει σχήματα, ανάλογα με τις ανάγκες και το κέρδος που προσδοκά. Οπως αλλάζουν σχήματα οι στρούνοι στον αέρα",παρατήρησε ο Λεων. Αυδής, χρησιμοποιώντας το στίχο του Σολωμού,για τα πουλιά που πετούν σε κοπάδια και αλλάζουν συνεχώς σχήματα...

"Είναι ανάγκη να δούμε ότι πίσω από όσα συμβαίνουν κρύβεται η πάλη ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, τους εργαζόμενους και τους εργοδότες. Γι' αυτό συγκροτούμε ένα ψηφοδέλτιο που απευθύνεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα που βρίσκονται απ' την πλευρά των χαμένων.Σ' όλους εκείνους, που βλέπουν τα κοινωνικά αγαθά να χαρίζονται σε ιδιώτες. Θέλουμε να κάνουμε ένα πλατύ μέτωπο. Θέλουμε να βρούμε κοινή δράση με ανθρώπους που ανήκουν σε άλλους χώρους. Θέλουμε να βρούμε τους απλούς ανθρώπους, αυτούς που είναι διατεθειμένοι να έρθουν σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη, ακόμα και με τα ίδια τους τα κόμματα, αφού αυτά αποδέχονται τις εξελίξεις, που αποτελούν την αιτία και των προβλημάτων της πόλης. Μας νοιάζει η δημιουργία ενός μετώπου στο δήμο σήμερα, που θα επιδιώξει άμεσα μέτρα αντίστασης στην επιδρομή του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων και θα επιβάλει δημιουργικές λύσεις και μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων".

Αυτούς τους στόχους, την πόλη που θέλουμε και διεκδικούμε, περιέγραψε με την κιθάρα του ο Μίλτος Πασχαλίδης,μόλις κατέβηκε απ' το βήμα ο Λεων. Αυδής, στον όποιο αφιέρωσε το πρώτο του τραγούδι. "Φυσάει ένας αγέρας που σαρώνει", έλεγε ο πρώτος στίχος του τραγουδιού, που μιλούσε για μια πόλη που βγαίνει απ' τη σιωπή, και κάποιους νοικοκυραίους που τρομάζουν, μπροστά στην αποφασιστικότητα ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν απαντήσεις και πρότεινε: "Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι κι η πιο μεγάλη μέρα ξημερώνει"... "Αισθάνομαι καλά να τραγουδάω σε τέτοιες εκδηλώσεις", μας είπε στη συνέχεια ο τραγουδιστής Μίλτος Πασχαλίδης,ενώ, μιλώντας για το θεσμό του Φεστιβάλ, επισήμανε ότι έκανε μια "κοιλιά" πριν από 10 χρόνια περίπου, όπου κάποια στιγμή φάνηκε ότι κάποια φεστιβάλ γίνονταν από μόδα, σημειώνοντας: "Οταν αυτό σταμάτησε να συμβαίνει, έμενε να δούμε ποια φεστιβάλ θα επιβιώσουν και, απ' ό,τι φάνηκε, το μοναδικό που επιβίωσε ήταν το φεστιβάλ της ΚΝΕ".