Σάββατο 4 Ιούλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Πληρωμή σε ... φέρετρα

Κάθε πρώτη του μηνός, και για πέμπτο κατά σειρά μήνα, η γιαγιά Τατιάνα Ζάιτσεβα από το Σούμι της Ουκρανίας, μπαίνει στην "ουρά" που σχηματίζεται έξω απ' το Δημόσιο Ταμείο, για να εισπράξει τη σύνταξή της. Ομως, κι αυτή τη φορά, όταν έφτασε μπροστά στο "γκισέ" και έδειξε το βιβλιαράκι της στον ταμία, αυτός, σηκώνοντας στεναχωρημένος τους ώμους, της είπε: "Δυστυχώς μπάμπουσκα, λεφτά δεν υπάρχουν στο ταμείο. Ομως, η προϊσταμένη αρχή σας πληροφορεί ότι μπορείτε να εισπράξετε τη σύνταξή σας σε είδος. Για τους πέντε μήνες που δεν πληρωθήκατε, μπορούμε να σας δώσουμε ένα ...φέρετρο. "Τι να το κάνω το φέρετρο, γιόκα μου;..", είπε η γιαγιά Τατιάνα. "Εγώ, λίγα καπίκια θέλω. Τη συνταξούλα μου. Να πάρω ένα μπουκάλι γάλα, για μένα και την εγγονούλα μου. Το ορφανό της κόρης μου, που τη σκότωσε το αλκοόλ και η ηρωίνη".

"Εχεις δίκιο, μπάμπουσκα. Αλλά, λεφτά δεν υπάρχουν. Ούτε καπίκι... Κι εγώ, το μισθό μου σε φέρετρα τον πήρα. Ενα για τη μάνα μου και ένα για μένα. Κι ας είμαι ακόμα τριάντα χρονώ...". Εριξε με τρόπο μια ματιά γύρω του, και ξαναείπε με χαμηλή φωνή: "Την πατρίδα μας τη χρεοκόπησαν, μπάμπουσκα... Την πρόδωσαν οι Εφιάλτες και την πυρπόλησαν οι Ηρόστρατοι".

Η πικρή αλήθεια, γιαγιά Τατιάνα. Τη μεγάλη πατρίδα σας την πρόδωσαν οι Εφιάλτες. Εστησαν σταυρό και κρέμασαν απάνω του έναν λαό ήρωα, που έχυσε το αίμα του για τη λευτεριά και για το δίκιο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Εριξαν στα σκυλιά τα ιερά και τα όσια, και τώρα δεν έχουν να προσφέρουν στο λαό τους τίποτ' άλλο, εκτός από φέρετρα... Η αμερικάνικη αρκούδα γλείφει με αγαλλίαση τα ματωμένα νύχια της και ουρλιάζει απ' τη χαρά της, "γιατί εξεδιάλυνε το όνειρο που τόσα χρόνια τώρα σάλευε μες στον ύπνο της". Ποιος το πίστευε πως οι ίδιοι οι αρχηγοί θα πρόδιναν τη μεγάλη σοβιετική πατρίδα τους και θα άνοιγαν από μέσα την Κερκόπορτα στους βαρβάρους;

Αλλά, κουράγιο, γιαγιά Τατιάνα. Κουράγιο, όλοι σας, οι προδομένοι λαοί της μεγάλης Σοβιετικής Ενωσης. Σφίξτε τα δόντια. Και τις γροθιές σας. Τα είκοσι εκατομμύρια των νεκρών του μεγάλου πατριωτικού πολέμου "δεν κοιμούνται. Δεν πεθαίνουν. Κάτω απ' το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σκοινί. Περιμένουν να σημάνουν την Ανάσταση". Και δεν είναι πολύ μακριά η μέρα, που αυτός ο προδομένος λαός θα πληρώσει με το ίδιο "νόμισμα" τους σταυρωτήδες του. Από μια αγχόνη θα μοιράσει στον καθένα τους. Να τη στήσουν και να περάσουν μόνοι τους τη θηλιά στο λαιμό τους, σαν τον Ιούδα τον Ισκαριώτη.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Νέα οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις σε ΗΠΑ και Ισραήλ (2020-03-20 00:00:00.0)
Ανοιχτή επιστολή Μίκη Θεοδωράκη (2009-11-19 00:00:00.0)
Κι εσύ τι θα πράξεις; (2006-12-05 00:00:00.0)
Η γιαγιά περιμένει το βασιλιά... (2000-11-29 00:00:00.0)
Η κραυγή των βετεράνων (1998-12-19 00:00:00.0)
Η γιαγιά Πελαγία απ' το Γοργογύρι (1998-10-31 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ