Ούτε οι τέσσερις νεκροί, ούτε οι απέραντες καμένες δασικές εκτάσεις στον Υμηττό, έπεισαν τη δημοτική αρχή της Ηλιούπολης ότι πρέπει επιτέλους να πάρει μέτρα για τη φύλαξη του δάσους. "Εμείς είμαστε πανέτοιμοι" (!), επέμεναν, στη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου για τις πυρκαγιές, ο δήμαρχος Θ. Γεωργάκης και οι δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξής του.

"Απλά η πυρκαγιά ήταν μεγάλη, γι' αυτό είχαμε αυτά τα αποτελέσματα", είπαν. Μάταια οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Δημοκρατικής Ενότητας" Ηλιούπολης, αλλά και άλλων δημοτικών παρατάξεων, προσπάθησαν να πείσουν τη δημοτική αρχή ότι ο εφησυχασμός της, που συνεχίζεται και μετά τη μεγάλη καταστροφή, είναι πλέον επικίνδυνος.

Αποκορύφωμα της πιστής υποταγής της δημοτικής αρχής στην κυβερνητική πολιτική, με όποια αποτελέσματα κι αν έχει αυτή, είναι το γεγονός ότι ενώ για τη δασοπροστασία του Υμηττού αρχικά εκτιμούσε ότι χρειάζονται 45 δασοπυροσβέστες, τελικά μπόρεσαν να προσλάβουν, ως εποχιακούς, μόνο 7... Κι όμως, η δημοτική αρχή ισχυρίζεται ότι έχει επάρκεια σε δασοπυροσβέστες!

Σε κοινό ψήφισμα που κατέθεσαν από κοινού οι παρατάξεις "Δημοκρατική Ενότητα","Κίνηση Πολιτών" και "Ηλιούπολη",καταγγέλλουν το διαρκές έγκλημα που γίνεται στην πόλη και ζητούν: Να υλοποιηθεί το κοινό πόρισμα τηςΒουλής, με κατεύθυνση τη δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας. Την προστασία του δάσους με άμεση κήρυξή του σε αναδασωτέα περιοχή. Τον έγκαιρο σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων αντιπλημμυρικού χαρακτήρα, ώστε να μη θρηνήσουμε ξανά στην πόλη μας με τις πρώτες βροχές.

Είχαμε έγκαιρα αναδείξει την ανάγκη προστασίας του δάσους και της πρόληψης τυχόν κινδύνων που το απειλούν, αλλά η "αυτάρκεια" της δημοτικής αρχής και η άρνησή της να εναντιωθεί στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, άφησε το λαό σε εφησυχασμό και την πόλη ανοχύρωτη, τονίζεται στο ψήφισμα. Τέλος, καταγγέλλουν το δασοκτόνο νομοσχέδιο των υπουργών Τζουμάκα και Δρυ, που νομιμοποιεί τους καταπατητές των δασών και ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία και ζητούν την παραίτηση του υπουργού Γεωργίας, ο οποίος, σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως τονίζουν, μετέφερε τις αρμοδιότητες δασοπυρόσβεσης στο πυροσβεστικό σώμα, που δεν είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στο μεγάλο κίνδυνο που απειλούσε τα δάση.