Μόνο ως δείγμα πανικού μπορούν να ερμηνευτούν οι αγωνιώδεις προσπάθειες που καταβάλλουν τα κυβερνητικά επιτελεία προκειμένου να πείσουν ότι η κυβέρνηση Σημίτη διαθέτει "κοινωνικό πρόσωπο" (διάβαζε προσωπείο). Ενώ όλοι όσοι άκουσαν τις ομιλίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ κατάλαβαν - ακόμα και φιλοκυβερνητικές εφημερίδες το έγραψαν - ότι το μήνυμά του ήταν ακόμα δύο, τουλάχιστον, χρόνια λιτότητας και καμία παροχή, ούτε καν στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ανέργους, όπως υποσχόταν, οι στενοί συνεργάτες του ανέλαβαν να "περάσουν" στις εφημερίδες - οι περισσότερες φιλοκυβερνητικές το είχαν χτες - το... πακέτο με τα "7 κοινωνικά μέτρα για το 1999".

Η πρεμούρα και η αγωνία της κυβέρνησης μπορεί να εξηγηθεί από τον πανικό που τους κατέλαβε εξαιτίας της εικόνας που δημιουργήθηκε από την ομιλία του Κ. Σημίτη στα λαϊκά στρώματα, τα οποία κατανόησαν ότι με αυτή την κυβέρνηση μόνο "μαύρες μέρες" μπορούν να περιμένουν. Προκειμένου, λοιπόν, η κυβέρνηση να αποφύγει την οργή και τιμωρία τους στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ξεκίνησε την επιχείρηση εξωραϊσμού του απάνθρωπου προσώπου της και της αντιλαϊκής πολιτικής της. Μάταιος κόπος. Τους έχουν πάρει χαμπάρι και κανένα φτηνό, προεκλογικό τέχνασμα δε θα αλλάξει την απόφασή τους να τους "μαυρίσουν" στις εκλογές. Είναι ένας καλός τρόπος για να στείλουν το μήνυμα που πρέπει.