Πριν από λίγο καιρό ήταν οι αγρότες υποκινούμενοι. Μετά, οι αδιόριστοι καθηγητές και οι εκπαιδευτικοί. Συχνά - πυκνά "λούζονται" το χαρακτηρισμό οι οικοδόμοι και οι συνταξιούχοι. Επίσης, οι ναυτεργάτες. Τώρα οι μαθητές, οι φοιτητές και οι σπουδαστές. Οποιοι κινητοποιούνται και αγωνίζονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και τις πολύμορφες, αντιλαϊκές συνέπειές της, αφορίζονται αμέσως ως υποκινούμενοι και έχοντες υποβολιμαίους και ανομολόγητους σκοπούς.

Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Η λαϊκή αυτή παροιμία και μόνο, μπορεί να προσεγγίσει κάπως τα γεγονότα. Και λέμε κάπως, γιατί αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους, να απευθύνει τις κατηγορίες αυτές ο αρχιτέκτονας της υποβάθμισης και υπονόμευσης της δημόσιας παιδείας. Αυτός, που ανοίγει τις πόρτες της πολύμορφης "ιδιωτικοποίησής" της και της πλήρους παράδοσής της στις ασύδοτες ορέξεις και διαθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Ας το καταλάβουν, μια και καλή, τόσο ο υπουργός Παιδείας όσο και η κυβέρνηση συνολικά. Οι αυθαίρετοι χαρακτηρισμοί, οι συκοφαντίες και τα ψευτοδιλήμματα δεν έχουν πέραση πια. Ολοι, σ' αυτόν τον τόπο ζούμε και γνωριζόμαστε πλέον πολύ καλά. Και πάνω απ' όλα γευόμαστε όλοι τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της.