Αουγκούστο Πινοτσέτ

Ηταν 23 Αυγούστου του 1973 που ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ονόμαζε τον "συνταγματάρχη" Πινοτσέτ, αρχηγό του στρατεύματος, υπογράφοντας ταυτόχρονα τη θανατική του καταδίκη που θα εκτελεστεί στις 11 του Σεπτέμβρη, όταν ο "συνταγματάρχης" με τις ευλογίες της CIA θα ηγηθεί ενός αιματηρού πραξικοπήματος που θα βυθίσει τη χώρα στο "σκοτάδι" για 17 ολόκληρα χρόνια. Ο κατάλογος των εγκλημάτων που επισυνάπτονται στον Πινοτσέτ είναι μακρύς, οδυνηρός και ποτισμένος ως τα τρίσβαθα, με αίμα. 3.197 νεκροί και αγνοούμενοι, περισσότερα από 100.000 θύματα διώξεων και βασανιστηρίων.

Οταν το 1990 παρέδωσε (;) τα σκήπτρα της εξουσίας, φρόντισε να γίνει ισόβιος γερουσιαστής, προνόμιο που του παρέχει ασυλία στη χώρα μέχρι το θάνατό του. Σίγουρος, ατάραχος, ατιμώρητος και σε βαθύ γήρας ταξίδευε, έπινε το τσάι του με τη "σιδηρά κυρία" της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, έκανε τα τσεκ - απ του σε κλινικές των VIP σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Μόνο που στις 16 του Οκτώβρη "πιάστηκε" εντελώς ξαφνικά σαν ποντικός στη φάκα. Αιτία η αίτηση έκδοσής του από την Ισπανία για να δικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία. Η απόφαση της Βουλής των Λόρδων την περασμένη Τετάρτη επικύρωσε τη σύλληψή του και αρνήθηκε να αποδεχτεί το ελαφρυντικό της διπλωματικής ασυλίας. Το επόμενο βήμα είναι η έκδοσή του για να δικαστεί για τα εγκλήματα που διέπραξε.

Γεγονός είναι ότι η απόφαση της δικαστικής επιτροπής της Βουλής των Λόρδων "ξάφνιασε", αφού ένα νομικό σώμα "μεγάλης δύναμης" για πρώτη φορά προέταξε τη δικαιοσύνη πριν από τα διπλωματικά παιχνίδια και τις ισορροπίες των δυνάμεων, κάνοντας πολλούς να αναρρωτηθούν για τις σκοπιμότητες που μπορεί να υπάρχουν πίσω από όλη αυτή την υπόθεση.

Χρ. Μ.