Οι μεγάλοι μονομάχοι των αυριανών εκλογών φέρονται να είναι οι ηγέτες των δύο "παραδοσιακών" μεγάλων κομμάτων του Ισραήλ, ο νυν πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο, πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Εχούντ Μπάρακ, του Εργατικού Κόμματος. Οι μήνες, που προηγήθηκαν της πρόωρης εκλογικής μάχης, χαρακτηρίστηκαν από τις σκληρές αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους δύο βασικούς διεκδικητές της πρωθυπουργίας, οι οποίες, όμως, περιορίστηκαν, κυρίως, στις προσωπικές αντεγκλήσεις και αλληλοκατηγορίες. Οι διαφορές στα προγράμματα των δύο κομμάτων φαίνεται ότι μετρούν μόνο στην ψηφοφορία για την Κνεσσέτ, καθώς η μάχη για την πρωθυπουργία έχει λάβει διαστάσεις "προσωπικής βεντέτας" ανάμεσα στους δύο άνδρες.

Ο ολιγομελής συνασπισμός κομμάτων που συνεργάζεται με το Εργατικό Κόμμα (ανάμεσα σε αυτά και το Μέρετζ του Γιοσί Μπεϊλίν) έχει δώσει ιδιαίτερο βάρος στο πρόβλημα της ανεργίας, που, μόλις, αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του στην ισραηλινή κοινωνία, με την καταμέτρηση 230.000 ανέργων. Δεσμεύεται για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα αντιτάσσεται στην επιλογή της ιδιωτικοποίησης μεγάλου αριθμού κρατικών επιχειρήσεων, στην οποία έχει προχωρήσει η κυβέρνηση Νετανιάχου.Στο πρόγραμμά του, το Εργατικό Κόμμα υπόσχεται γενναίες επιχορηγήσεις στα Πανεπιστήμια, αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, ενώ, παράλληλα, αντιτίθεται στην προοπτική των περικοπών, που έχει αρχίσει να δρομολογεί η κυβέρνηση Νετανιάχου, στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, της ασφάλισης και της συνταξιοδότησης.

Μια άλλη, αρκετά σημαντική διαφορά, ανάμεσα στους δύο κύριους διεκδικητές της πρωθυπουργίας, είναι η στάση τους απέναντι στη θρησκεία. Ο Εχούντ Μπάρακ έχει, επανειλημμένως, ταχθεί υπέρ της σταδιακής αποδέσμευσης του κράτους από τη θρησκεία, απορρίπτοντας τη διαιώνιση διαφορών και διαχωρισμών ανάμεσα σε υπερορθόδοξους και κοσμικούς Εβραίους, σημείο στο οποίο διαφωνεί κάθετα το κόμμα του Λικούντ και ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του όχι μόνο στηρίχτηκε από τα ακροδεξιά θρησκευτικά κόμματα, αλλά τους ανέθεσε και σειρά κυβερνητικών αρμοδιοτήτων.Σε αυτό ακριβώς το σημείο φαίνεται ότι παίζεται το μεγάλο στοίχημα της εκλογικής μάχης, στο οποίο ρυθμιστές αναδεικνύονται, όσο και αν εκ πρώτης ακούγεται περίεργο, οι Εβραίοι μετανάστες από την πρώην Σοβιετική Ενωση.