Ηδη, από την ορκωμοσία της νέας Βουλής, η "αναταραχή" εξ αφορμής της παρουσίας 30χρονης βουλευτίνας, της Μερβέ Καβακτσί, με μαντίλα ("σύμβολο πίστεως"), επανέφερε την πολιτική σκηνή στον "πόλεμο χαρακωμάτων" των "κοσμικών" και των "ισλαμιστών", που διαρκεί από το 1995 και αποκορυφώθηκε το 1997.

Είναι χαρακτηριστικές οι φράσεις που επέλεξε ο Πρόεδρος Ντεμιρέλ την 3η Μάη: Η Καβακτσί έχει "δεσμούς με ξένες χώρες", δηλαδή χρηματοδοτείται ή υποκινείται από την ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν ή από φανατικούς Σουνίτες της Σαουδικής Αραβίας.

Οι υψηλότονες δηλώσεις Ντεμιρέλ στη "Χουριέτ", συνοδεύτηκαν και από άλλες, εκ μέρους πολλών "καλοθελητών", με κορυφαίο τον πρωθυπουργό Ετσεβίτ. Πάντως εκ των χειλέων του Προέδρου, το πράγμα είχε ξεχωριστή βαρύτητα. Ακόμη και οι λέξεις σηματοδότησαν την πόλωση: Η Καβακτσί, είπε, ενήργησε ως "προβοκάτορας". Ο Ετσεβίτ έκανε λόγο περί "πρόκλησης" στο κοσμικό καθεστώς της Τουρκίας. Και βουλευτές του Κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς με το που βλέπουν την Καβακτσί κραυγάζουν όχι και τόσο ευγενικά "έξω!"...

Η (προγραμματίστρια ηλεκτρονικών υπολογιστών, αν αυτό σημαίνει κάτι...) Καβακτσί απάντησε πως "θα αγωνιστεί" για το δικαίωμά της να φοράει τη μαντίλα, αφού όπως είπε είναι "προσωπική της επιλογή" και δικαιολογείται από τις "θρησκευτικές της πεποιθήσεις". Ωστόσο ακολούθησαν και άλλες "αποκαλύψεις" σε βάρος της. Η 30χρονη πολιτικός είχε για ένα διάστημα μείνει στις ΗΠΑ, ενώ η οικογένειά της εξακολουθεί να διευθύνει εκεί μια σχολή για Αμερικανούς μουσουλμάνους. Και η ίδια διατηρεί διπλό διαβατήριο, κάτι που οδήγησε τους πολέμιούς της να ζητήσουν να της αφαιρεθεί η βουλευτική ιδιότητα.

Ο εισαγγελέας Βουράλ Σαβάς, που έχει ζητήσει την απαγόρευση του κόμματος της Αρετής (FP) ήδη πριν από τις εκλογές, άρχισε να σχηματίζει... νέες δικογραφίες. Αλλά ο ηγέτης του Φαζιλέτ, Ρετσάι Κιουτάν, απάντησε με... μήνυση για "δυσφήμιση" κατά του Σαβάς. Μύλος...

Πάντως, διαφαίνεται, πέρα από τις κορόνες και την "πρακτορολογία" στον τουρκικό Τύπο, μια προσπάθεια εκμηδένισης ή - τουλάχιστον - αποδυνάμωσης των "ισλαμιστών", που ως αξιωματική αντιπολίτευση και με αρκετούς δήμους στην κατοχή τους, θα μπορέσουν να καρπωθούν πολλά περισσότερα οφέλη από μια κυβερνητική πολιτική που προεξοφλείται (λόγω δεσμεύσεων προς τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα) ως νεοφιλελεύθερη.