"Καμπάνα κινδύνου"... χτυπάει ο Νίκος Μπίστης από τις στήλες της "Αυγής" με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές, τονίζοντας πως "το αποτέλεσμα των εκλογών συνιστά μια σημαντική και κρίσιμη υποχώρηση, εκπέμπει σήμα κινδύνου και επιβάλλει σοβαρές αλλαγές στην πορεία μας".

Κι ο έτερος των ηγετικών στελεχών του ΣΥΝ, Π. Λαφαζάνης, από τη διπλανή στήλη... δίνει το σύνθημα: "Αριστερότερα Κουροπάτκιν"! και, δίνοντας κουράγιο, προβάλει πως "το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΝ ήταν σαφώς κατώτερο των επιδιώξεών μας. Ασφαλώς (όμως) δε θα πρέπει να δημιουργήσει μια αίσθηση ήττας και πολύ περισσότερο καταστροφής"...

Δίπλα σ' αυτές τις απόψεις, χαρακτηριστικές για το κλίμα που επικρατεί στο ΣΥΝ μετά τις ευρωεκλογές, όπου η κάθε μια πλευρά προτείνει τις δικές της αιτίες για την... υποχώρηση ή τη... στασιμότητα κατά τον πρόεδρο του κόμματος Ν. Κωνσταντόπουλο, συνυπάρχουν αρκετές ακόμα "δορυφορικές" απόψεις που κινούνται από την "απόλυτη ήττα" μέχρι το ότι "ο ΣΥΝ δεν έχασε στις ευρωεκλογές"... (όχι δεν έγραψαν ότι κέρδισε κιόλας!). Αλλες, αφού κάνουν λόγο για... τη χαμένη ευρωπαϊκή φυσιογνωμία του κόμματος και διαβλέπουν "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" (Μ. Δαμανάκη), ζητούν την επάνοδο του ΣΥΝ στον κλασικό του ρόλο με αποκατάσταση της ευρωπαϊκής φυσιογνωμίας του και της προγραμματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Αλλοι, πάλι, όπως π.χ. ο Ν. Μπίστης και ο Θ. Μαργαρίτης, όχι μόνον εγκαλούν την ηγετική ομάδα υπό τον πρόεδρό τους για γλίστρημα σε θέσεις αντιευρωπαϊστικές και λαϊκιστικέςαλλά και... προειδοποιούν πως θα κατεβάσουν δική τους γραμμή στην ΚΠΕ, για "αποκατάσταση της ευρωπαϊστικής φυσιογνωμίας του ΣΥΝ" και για "μέτωπο κατά του ΚΚΕ".

Από την άλλη, θεωρώντας, βεβαίως, δεδομένη την ευρωπαϊστική φυσιογνωμία του ΣΥΝ, αλλά διαπιστώνοντας πως το αντιευρωενωσιακό και αντιΝΑΤΟικό κλίμα δεν είναι και το καλύτερο για την προβολή τέτοιων κεκτημένων... και αξιολογώντας την καταδίκη των κεντροαριστερών κυβερνήσεων και συνεργασιών, προβάλλουν τη δική τους προοπτική: Για... "διακριτό" ρόλο του ΣΥΝ απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΟΝΕ και τη συνέχιση της "αντιπολιτευτικής τακτικής" που ακολουθήθηκε ως τώρα απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Οπως φαίνεται, το πρόβλημα για τα ηγετικά και άλλα στελέχη του ΣΥΝ, δεν είναι η "ευρωπαϊστική" τους πολιτική, που εκφράζεται με τη στήριξη στο Μάαστριχτ και την ΟΝΕ, στην πολιτική ενοποίηση και την Κοινή Εξωτερική Πολιτική Αμυνα και Ασφάλεια (που σηματοδοτείται από τον γνωστό Χ. Σολάνα) με κάθε τρόπο. Απλώς, ο καβγάς γίνεται για την τακτική που ακολούθησαν ευκαιριακά προεκλογικά και δεν τους βγήκε. Αυτή, όμως, μόνο τους εργαζόμενους δεν αφορά. Και... οι "καμπάνες και τα σήμαντρα" απευθύνονται, απλώς, στα στελέχη του ΣΥΝ!

Γ. Ζ.