Η υποψήφια με το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές Λιάνα Κανέλλη δεν ξέχασε την προεκλογική της υπόσχεση προς τους εργαζόμενους του ΚΑΤ: Πως θα επισκεφθεί ξανά το νοσοκομείο και μετά τις εκλογές.

Χτες η Λ. Κανέλη επισκέφθηκε το ΚΑΤ, περιόδευσε σε χώρους εργασίας και συζήτησε με τους εργαζόμενους. Αν και οι κάλπες της 13.6.1999 έστειλαν σαφή μηνύματα, εντούτοις η Λ. Κανέλλη έπρεπε να απαντήσει ξανά στο ερώτημα: "Γιατί με το ΚΚΕ;".

"Ο πόλεμος ήταν ο πρώτος λόγος", επανέλαβε η Λ. Κανέλλη για να προσθέσει: "Γιατί είχαν δίκιο ως προς το ποιος είναι ο θεμελιώδης εχθρός, κυρίως της τάξης των εργαζομένων. Για πολιτική αναγνώριση και ηθική. Για έμπρακτη μαχητικότητα, η οποία είναι το πεζοδρόμιο. Γιατί το παγκοσμιοποιημένο σύστημα του βάρβαρου καπιταλισμού αντιμετωπίζεται με έμπρακτο σοσιαλισμό. Γιατί προόδευσα ως άνθρωπος. Γιατί χρειάζομαι συντρόφους, για να παλέψουμε ώστε να στηθεί Νυρεμβέργη στον 21 αιώνα".

Αναφερόμενη στο πρόβλημα των ημερών, τις διοξίνες, η Λ. Κανέλλη υπογράμμισε: "Εχουμε έλεγχο των προσώπων με την εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν, αλλά δεν έχουμε έλεγχο των προϊόντων που καταναλώνουν οι άνθρωποι με την κατάργηση των συνόρων".

Από κει και πέρα η απάντηση στο ερώτημα "Γιατί με το ΚΚΕ;" βρίσκεται στην καθημερινή πραγματικότητα με τα προβλήματά της, σαν κι αυτά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο ΚΑΤ ή οι χρήστες των υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία.

Στο ΚΑΤ η εξόφληση των υπερωριών των εργαζομένων από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο, που προεκλογικά ήταν θέμα λίγων ημερών, έγινε μόλις χτες στους περισσότερους από τους εργαζόμενους.

"Να μας ξανάρθεις", είπαν οι εργαζόμενοι στα πλυντήρια στην Λ. Κανέλλη, που μετά την περιοδεία συνοψίζοντας τις εντυπώσεις της δήλωσε: "Είχαμε πάρει μια διαβεβαίωση από τον πρόεδρο - στην προηγούμενη επίσκεψη - ότι θα πληρωθούν οι υπερωρίες οι οποίες καθυστερούσαν. Σήμερα (σ.σ. χτες), ανήμερα την επίσκεψη, πληρώθηκαν οι περισσότεροι. Ναι, τα ίδια χρόνια προβλήματα του δημοσίου, τις ίδιες θα έλεγα ακροβατικές κινήσεις, ακριβώς για να τηρηθούν κάποια και να μην σπάσει το καζάνι των εργαζομένων, χωρίς εντάλματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, με ανθρώπους δυσαρεστημένους, με χαρτάκια που έκαναν τον υπολογισμό τους για το τι έπρεπε να πάρουν, τι περίμεναν και τι δεν πήραν. Με συνθήκες εργασίας οι οποίες δε βελτιώθηκαν βεβαίως, επειδή πριν τις εκλογές ελέχθησαν κάποια πράγματα και μετά είχα ακούσει και τον υπουργό να λέει ότι παραδίδονται σήμερα - αύριο οι 78 κλίνες οι καινούριες, με την ξενοδοχειακή υποδομή, οι οποίες στην πραγματικότητα θα είναι λιγότερες από αυτές που θα είχαμε. Βεβαίως ο εργολάβος προχωράει πάρα πολύ γρήγορα και οι προσλήψεις 100 ατόμων που ήταν απαραίτητες και τις κυνηγάει το νοσοκομείο από το 1992 ούτε γίνονται ούτε υπάρχει στο χρονικό ορίζοντα κάποια στιγμή να γίνουν και βεβαίως οι άνθρωποι που συναντήσαμε εδώ έχουν το πρόβλημα πώς θα βγάλουν πέρα το καλοκαίρι, με τις αυξημένες υποχρεώσεις από πλευράς αδειών, το ενδεχόμενο των ασθενειών και τα παραπανίσια περιστατικά. Είναι ένα μεγάλο νοσοκομείο πιλοτικό, που θα 'πρεπε να 'ναι υπόδειγμα. Η διαπίστωση; Διάσταση τεράστια μεταξύ λόγων και έργων. Ενα γεφύρι όπως της Αρτας που ποτέ δε χτίζεται αλλά πάντα κάποιος θυσιάζεται στα θεμέλια. Και ποιος είναι αυτός; Ο ταπεινός εργαζόμενος".